به گزارش ایرنا ، امیر حسین ولیان پنجشنبه شب در همایش 'نجات شاهوار' در سرسرای شقایق های دانشگاه صنعتی شاهرود افزود: کوه شاهوار زیستگاه حیوانات کمیاب مانند خرس و آهو ونیز درختان مهمی چون ارس است که رسیدگی به آن ها ضروری است.
وی به برداشت از معدن بوکسیت این کوه اشاره کرد و گفت: از آنجا که برای برداشت معدن بوکسیت لایه های بیرونی کوه شکافته می شود، صدمات زیادی مانند از بین رفتن درختان و نیز کوچ حیوانات وارد می شود.
دبیر ستاد مردمی حفاظت از طبیعت شاهرود این نوع برداشت از معدن را موجب وارد شدن صدمات جبران ناپذیری به طبیعت خواند و ادامه داد: در بالادست روستای تاش معدن زغالسنگ هم از سال ها پیش فعال است اما معدنی که با ایجاد حفره ای در دل کوه از عمق زمین برداشت کرده و در سطح زمین خرابی چندانی به بار نداشته و آسیب زیادی به محیط زیست وارد نکرده است.
ولیان گفت: بوکسیت معدنی بسیار متفاوت و ویرانگر است چون روباز بوده و تمام خوراک خود را از سطح زمین برداشت می کند.
وی افزود: کوهی که خاک و پوشش گیاهی آن برداشته شود دیگر زنده نیست ، برداشت این معدن روباز در چهار سال گذشته نزدیک به 200 هکتار از سطح شاهوار را تخریب کرده است.
ولیان اضافه کرد: پس از برگزاری چند اجتماع ، حدود 2 ماه پیش با یکی از مسوولان استانی مرتبط با موضوع نشستی برگزار شد.
وی با بیان این که مدیر ذکرشده از اعتراض سازمان های مردم نهاد نسبت به موضوع معدن بوکسیت تعجب کرده بود ، گفت: این مسوول استانی اعتقاد داشت که معدن کاوی آسیبی به شاهوار نمی زند، وقتی به او گفتیم این کار پوشش گیاهی شاهوار را نابود می کند ، با تعجب پرسید که مگر شاهوار پوشش گیاهی دارد؟
ولیان ادامه داد: در حالی که پروانه برداشت میلیون ها متر مربع ازمعدن شاهوار صادر می شود، از پوشش گیاهی آن خبر ندارند ، شاهوار یکی از کانون های پژوهش گیاه شناسی دانشمندان است .
دبیر ستاد مردمی حفاظت از طبیعت شاهرود با بیان اینکه قرار است برای برداشت بوکسیت حدود چهار میلیون متر مربع از وسعت شاهوار کاوش شود ، یادآور شد: معدن کاوی برای برداشت بوکسیت از روستای تاش شروع و در ارتفاعات روستاهایی چون قطارزرشک، ابرسیج، میغان و ابر ادامه می یابد به گونه ای که تمام پهنه را عاری از گیاه می کنند و در نهایت صخره ای خشک برجای خواهد گذاشت .
ولیان با اشاره به شروع اعتراضات مردمی از سال 90 و هم زمان با آغاز به کار معدن در تاش، بیان کرد: در آن زمان هشدارهای لازم داده و با مردم روستاهای اطراف معدن در باره مضرات آن سخن گفته شد .
به گزارش خبرنگار ایرنا ، هنگام سخنرانی دبیر ستاد مردمی حفاظت از طبیعت شاهرود چند تن که خود را کارگر معدن بوکسیت شاهوار اعلام کردند با سردادن فریادهای اعتراضی مانع از ادامه صحبت های وی شدند.
یکی از معترضان پشت تریبون قرار گرفته و شروع به صحبت کرد.
او که خود را کارگر شاغل در این معدن معرفی کرد گفت: چرا این همایش یک طرفه و بدون حضور مسوولان شهرستان برگزار شده است؟ درست این بود که در یک جمع کارشناسی که امکان نقد صحبت های 2 طرف باشد برگزار می شد .
وی اضافه کرد: چرا گزارش های بی اساس و غیر واقعی به مردم می دهید؟ جایگاه کارشناسی محیط زیست و اهل فن کجاست؟
وی ادامه داد: ما کوهخوار نیستیم و افتخار ما آن است که از بوکسیت آلومینیوم تهیه کردیم.
علی استاد هاشمی یک استاد دانشگاه که پیشینه فعالیت در چند شرکت معدنی شاهرود را دارد ، در این همایش گفت: برای دست یافتن به توسعه پایدار باید به سراغ معادن رفت، معادن زغالسنگ شاهرود و دامغان پیش از انقلاب تاکنون در حال فعالیت است اما چرا کسی با آن ها مخالفت نمی کند؟
وی افزود: زمانی که در شرکت های زغالسنگ کار می کردم اگر یک شاخه درخت خلاف تعهد نامه شکسته می شد، منابع طبیعی جلوی فعالیت معدن را می گرفت تا پاسخگو باشند ، اما عجیب است که منطقه ای با این وسعت تخریب می شود و وقتی هم که بحث های کارشناسی مطرح شده و استادان دانشگاه صحبت می کنند گروه اندکی با استفاده از فضای مجازی آن ها را به مسایل غیر مرتبط وصل می کنند.
شاهوار با 3945 متر ارتفاع بلندترین قله منطقه البرز شرقی بوده و در مرز استان های گلستان و سمنان قرار دارد.
برداشت از معدن بوکسیت این قله از سال 92 آغاز شده واز همان زمان به موضوعی مناقشه برانگیز بین حامیان محیط زیست و کسانی که استفاده از معدن را برای توسعه مفید می خوانند تبدیل شده است .
منتقدان عقیده دارند برداشت از معدن بوکسیت علاوه بر نابودی پوشش گیانی و از بین رفتن جانوران کمیاب در طولانی مدت موجب بروز ریزگردها و از بین رفتن سرچشمه های آب منطقه می شود.
برداشت کنندگان معدن هم معتقد هستند ضوابط زیست محیطی در معدن کاوی شاهوار رعایت می شود.
گفته می شود ، روزانه حدود سه هزار تن مواد معدنی از کوه شاهوار برداشت می گردد.
7359/6167
انتهای پیام وی به برداشت از معدن بوکسیت این کوه اشاره کرد و گفت: از آنجا که برای برداشت معدن بوکسیت لایه های بیرونی کوه شکافته می شود، صدمات زیادی مانند از بین رفتن درختان و نیز کوچ حیوانات وارد می شود.
دبیر ستاد مردمی حفاظت از طبیعت شاهرود این نوع برداشت از معدن را موجب وارد شدن صدمات جبران ناپذیری به طبیعت خواند و ادامه داد: در بالادست روستای تاش معدن زغالسنگ هم از سال ها پیش فعال است اما معدنی که با ایجاد حفره ای در دل کوه از عمق زمین برداشت کرده و در سطح زمین خرابی چندانی به بار نداشته و آسیب زیادی به محیط زیست وارد نکرده است.
ولیان گفت: بوکسیت معدنی بسیار متفاوت و ویرانگر است چون روباز بوده و تمام خوراک خود را از سطح زمین برداشت می کند.
وی افزود: کوهی که خاک و پوشش گیاهی آن برداشته شود دیگر زنده نیست ، برداشت این معدن روباز در چهار سال گذشته نزدیک به 200 هکتار از سطح شاهوار را تخریب کرده است.
ولیان اضافه کرد: پس از برگزاری چند اجتماع ، حدود 2 ماه پیش با یکی از مسوولان استانی مرتبط با موضوع نشستی برگزار شد.
وی با بیان این که مدیر ذکرشده از اعتراض سازمان های مردم نهاد نسبت به موضوع معدن بوکسیت تعجب کرده بود ، گفت: این مسوول استانی اعتقاد داشت که معدن کاوی آسیبی به شاهوار نمی زند، وقتی به او گفتیم این کار پوشش گیاهی شاهوار را نابود می کند ، با تعجب پرسید که مگر شاهوار پوشش گیاهی دارد؟
ولیان ادامه داد: در حالی که پروانه برداشت میلیون ها متر مربع ازمعدن شاهوار صادر می شود، از پوشش گیاهی آن خبر ندارند ، شاهوار یکی از کانون های پژوهش گیاه شناسی دانشمندان است .
دبیر ستاد مردمی حفاظت از طبیعت شاهرود با بیان اینکه قرار است برای برداشت بوکسیت حدود چهار میلیون متر مربع از وسعت شاهوار کاوش شود ، یادآور شد: معدن کاوی برای برداشت بوکسیت از روستای تاش شروع و در ارتفاعات روستاهایی چون قطارزرشک، ابرسیج، میغان و ابر ادامه می یابد به گونه ای که تمام پهنه را عاری از گیاه می کنند و در نهایت صخره ای خشک برجای خواهد گذاشت .
ولیان با اشاره به شروع اعتراضات مردمی از سال 90 و هم زمان با آغاز به کار معدن در تاش، بیان کرد: در آن زمان هشدارهای لازم داده و با مردم روستاهای اطراف معدن در باره مضرات آن سخن گفته شد .
به گزارش خبرنگار ایرنا ، هنگام سخنرانی دبیر ستاد مردمی حفاظت از طبیعت شاهرود چند تن که خود را کارگر معدن بوکسیت شاهوار اعلام کردند با سردادن فریادهای اعتراضی مانع از ادامه صحبت های وی شدند.
یکی از معترضان پشت تریبون قرار گرفته و شروع به صحبت کرد.
او که خود را کارگر شاغل در این معدن معرفی کرد گفت: چرا این همایش یک طرفه و بدون حضور مسوولان شهرستان برگزار شده است؟ درست این بود که در یک جمع کارشناسی که امکان نقد صحبت های 2 طرف باشد برگزار می شد .
وی اضافه کرد: چرا گزارش های بی اساس و غیر واقعی به مردم می دهید؟ جایگاه کارشناسی محیط زیست و اهل فن کجاست؟
وی ادامه داد: ما کوهخوار نیستیم و افتخار ما آن است که از بوکسیت آلومینیوم تهیه کردیم.
علی استاد هاشمی یک استاد دانشگاه که پیشینه فعالیت در چند شرکت معدنی شاهرود را دارد ، در این همایش گفت: برای دست یافتن به توسعه پایدار باید به سراغ معادن رفت، معادن زغالسنگ شاهرود و دامغان پیش از انقلاب تاکنون در حال فعالیت است اما چرا کسی با آن ها مخالفت نمی کند؟
وی افزود: زمانی که در شرکت های زغالسنگ کار می کردم اگر یک شاخه درخت خلاف تعهد نامه شکسته می شد، منابع طبیعی جلوی فعالیت معدن را می گرفت تا پاسخگو باشند ، اما عجیب است که منطقه ای با این وسعت تخریب می شود و وقتی هم که بحث های کارشناسی مطرح شده و استادان دانشگاه صحبت می کنند گروه اندکی با استفاده از فضای مجازی آن ها را به مسایل غیر مرتبط وصل می کنند.
شاهوار با 3945 متر ارتفاع بلندترین قله منطقه البرز شرقی بوده و در مرز استان های گلستان و سمنان قرار دارد.
برداشت از معدن بوکسیت این قله از سال 92 آغاز شده واز همان زمان به موضوعی مناقشه برانگیز بین حامیان محیط زیست و کسانی که استفاده از معدن را برای توسعه مفید می خوانند تبدیل شده است .
منتقدان عقیده دارند برداشت از معدن بوکسیت علاوه بر نابودی پوشش گیانی و از بین رفتن جانوران کمیاب در طولانی مدت موجب بروز ریزگردها و از بین رفتن سرچشمه های آب منطقه می شود.
برداشت کنندگان معدن هم معتقد هستند ضوابط زیست محیطی در معدن کاوی شاهوار رعایت می شود.
گفته می شود ، روزانه حدود سه هزار تن مواد معدنی از کوه شاهوار برداشت می گردد.
7359/6167
کپی شد
