در این مطلب آمده است: امروز بیستم خرداد روز جهانی صنایع دستی نام گذاری شده است. علت این نام گذاری همایشی است که برخی از استادان و هنرمندان در سال 1964 در نیویورک با موضوع صنایع دستی برگزار کردند و سازمان یونسکو چنین روزی را روز صنایع دستی نام نهاد.
از طرفی مقام رهبری برای خوداکتفایی کشور از بیگانگان، چند سال است که نگاهشان به اقتصاد است و این سال‌ها را سال اقتصاد مقاومتی، سال تولید و اشتغال ملی و نهایتا سال حمایت از کالاهای ایرانی نام گذاری کرده‌اند.
نیک می‌دانیم که آمریکا، اول مستکبر جهانی، با خارج شدن از برجام و تحریم‌های ناجوانمردانه قصد تحت فشار قراردادن نظام جمهوری اسلامی و مردم مسلمان وطنمان را دارد. از طرفی کشور ما از حیث تولید صنایع دستی در جهان امروز مقام والایی دارد ؛ به طوری که می‌توانیم بیش از دویست نوع کالای مصرفی و زینتی را صرفا توسط هنرمندان و تولیدگران ایرانی تولید کنیم ؛ یک اقدام سنجیده می‌تواند بخشی از مشکلات اقتصادی ما را جبران کرده و برای رفع بیکاری کمک شایانی به مردم این دیار کهن کند.
در کشور عزیزمان ایران، صنایع دستی تاریخچه دیرینه‌ای دارد که به عقیده برخی از باستان شناسان قدمت آن به شش هزار سال قبل از میلاد می‌رسد و در هر دوره‌ای نبوغ ایرانی در اختراع و تولید صنایع دستی توانسته است در دنیا حرفی برای گفتن داشته باشد.
یکی از شاهکارهای صنایع دستی همانا فرش ایرانی بوده است که شوربختانه این صنعت مثل بسیاری از صنایع دستی ما سیر نزولی طی کرده است و کشورهایی چون هند، نپال، پاکستان، افغانستان و حتی چین کمونیست توانسته‌اند گوی سبقت را از ما بربایند.
از طرف دیگر با اینکه ایران از حیث صنایع‌دستی در رده اول جهانی قرار دارد، از حیث صادرات به رده سی‌ام نزول کرده است ؛ لذا با اینکه 116 اثر از صنایع‌دستی ما توانسته است نشان برتری و مرغوبیت سازمانی جهانی یونسکو را دریافت کند و کالاهایی چون قالی، سفال، نمد، آثار قلم زنی و صنایع چوب از آن گروه‌هایی هستند که مهر اصالت دریافت کرده‌اند، به علت نبود مدیریت کافی کمترین بهره را از صنایع دستی برده‌ایم.
در دنیای ماشینی امروز که بشر برای خود ساخته، با تکنیک‌های کامپیوتری جدید و تولید کالاهای مصنوعی، دستگاه‌های رباتیک و تمام اتوماتیک بر تمام شئون زندگی و روح انسان چیره شده است. به طور قطع این زندگی خشک و خشن و بی‌روح نیازمند لطافت است.
خوانندگان ارجمند نیک می‌دانند از دیرباز روح هر ایرانی باهنر و خلق آثار هنری و تولید کالاهای دست ساز آمیخته است و فقط در ایران است که بیش از دویست نوع کالا تولید می‌شود که صنایع دستی محسوب شده و ضمن داشتن زیبایی و مصارف تزیینی و کاربردی، قابلیت این را دارند که به قیمت مناسبی صادر شوند و می‌توان از این طریق برای میلیون‌ها انسان شغل ایجاد کرد که در اینجا فقط عزم ملی و مدیریت منسجم و فکر متعالی کارساز است. ما می‌توانیم بهترین فرش دستباف را تولید کنیم، ما می‌توانیم در زمینه نساجی سنتی، ابریشم بافی، ترمه بافی، مخمل بافی، چاپ سنتی روی پارچه، صدف دوزی و مرصع دوزی تولیدات خوبی داشته باشیم.
ما قادریم بهترین کاشی زرفام و سفال‌هایی با رنگ‌های دلپذیر تولید کنیم. کشور ما در زمینه صنایع دستی فلزی و صنایع دستی چوبی چون خاتم کاری و مشبک کاری اولین مقام را دارد. ما می‌توانیم با تلاش شبانه‌روزی و با استفاده از استعدادهای خدادادی و تنوع مواد اولیه در کشورمان جزو چند کشور بسیار غنی جهان باشیم. مگر کشور چین که حدود بیست برابر ما جمعیت دارد، به یکی از قطب‌های مهم اقتصادی جهان تبدیل نشده است ؟ با اینکه ایران یکی از کشورهای مهم است که در رده‌های اول نفت و گاز جهان قرار دارد، کشورهایی چون مالزی، کره جنوبی، ژاپن و بسیاری از کشورهای دیگر بدون داشتن این سرمایه خدادادی توانسته اند نقش مهمی در اقتصاد جهان داشته باشند ؛ بنابراین بهتر است همه مردم، به ویژه مسئولان، در کنار رونق صنایع دستی با شناخت دقیق موقعیت‌های اقتصادی جهان و با توجه به تحریم‌های ظالمانه کاری کنند کارستان.
در اینجا نگارنده از همه مدیران جامعه تقاضا دارد به گونه‌ای عمل کنند که فرهنگ کار و کوشش در جامعه نهادینه شود. به هر حال امکان تولید صنایع دستی در خانه‌های مردم، به ویژه خانه‌های روستایی وجود دارد. متاسفانه مدیران ما از مسائل مهم و جدی به راحتی عبور می‌کنند و گاهی پنج روز پشت سرهم کل کشور را تعطیل می‌کنند و چرخ‌های عظیم صنعت و تولید را می‌خوابانند. واضح است که تولید صنایع دستی در هر مکان و هر زمان امکان پذیر است ؛ چون به هر حال مثلا عزادار بودن و اهمیت دادن به روزهای مهم نافی کار کردن نیست. آنچه موجب خسران است، این است که مردم در این روزهای تعطیل به بهانه عزاداری، به تفریح و مسافرت بپردازند.
6026/7339
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.