در این مطلب آمده است: آفتی که این روزها دامنگیر عده‌ای شده است، همانا تزویر و ریا به کارهای نیک است. برخی از افراد با آنکه در خفا معاصی فراوانی انجام می‌دهند، سعی می‌کنند در منظر مردم آدمی پاکدامن، پاکدست و پاکدل جلوه کنند؛ در صورتی که در آموزه‌های دینی ما ریاکاری یکی از رذایل اخلاقی و از گناهان کبیره محسوب می‌شود. ریاکار فردی است که منکر عظمت خداوند در آگاهی و داشتن علم مطلق است؛ بنابراین برای خوشایند مخلوقات خدا ظاهر خود را آراسته نشان می‌دهد.
بالطبع کسی که برای خوشایند دیگران دست به عمل خیر می‌زند، دچار شرک شده است و پاداش عمل خود را نیز در بین مردم جست و جو می‌کند؛ ولی ثواب همه‌ی کارهای صواب را خدا می‌دهد.
در کنار ریاکاری، دروغ نیز دامنگیر عده‌ای به ویژه برخی از دست اندرکاران امور دولتی شده است. این معصیت نیز جزو گناهان کبیره بوده و از رذایل اخلاقی محسوب می‌شود و همانند ریاکاری به شدت از طرف قرآن و اولیای خداوند مذمت شده است. متاسفانه شیوع ریاکاری و حتی دروغگویی در جامعه ما به مرز هشدار رسیده است و به صورت یک بیماری واگیر افراد بیشتری را مبتلا می‌کند و اگر اندیشمندان ما به خصوص آنانی که در صدر امور هستند، فکری به حال این معضل بزرگ نکنند، آسیب بزرگی به جامعه و به خصوص جوانان و نوجوانان وارد می‌شود.
بدیهی است که فرد ریاکار می‌خواهد کاری را که انجام می‌دهد، به رخ دیگران بکشد و چهره‌ی خود را موجه، پاک، مومن و دلسوز مردم و در ضمن برآورده آمال عده‌ای نشان دهد؛ مثلا کسی که با ریا و تزویر عده‌ای از مردم یک استان را به جان هم می‌اندازد تا برای خود وجهه‌ای دست و پا کند، ریاکاراست. واضح است ضمن این که پیروی از قوانین کشور بر همگان فرض است، صداقت و راستگویی یکی از سرمایه‌های مهم اجتماعی است.
البته شیوع بیماری دروغ و ریا در بین کسانی که با رای و نظر مردم اختیاراتی حاصل کرده اند بیشتر است؛ مثلا وقتی فردی به ظاهر کاندیدای ریاست مجلس می‌شود و بعد به نفع دیگری کنار می‌رود تا فرد مورد نظرش رای بیشتری بیاورد. سیاست‌ورزی کرده است؛ ولی می‌توان گفت این گونه اعمال برای رضایت باری تعالی نبوده است یا وقتی فردی در تریبون‌های عمومی مدام از تهیدستان و کم‌درآمدها دفاع می‌کند و حتی از مولای متقیان علی(ع) که این روزها شیعیان جهان عزادار اویند، مثال می‌آورد که آن امام همام به دخترش می‌گوید بابا جان تو کی دیدی(هیچ‌گاه ندیدی) پدرت با دو نوع خورش افطار کند، اگر خلاف آن عمل کند در واقع ریاکاری کرده؛ چرا که هم او و هم برخی از این به اصطلاح ناصحان، خود، زندگی سراسر تجملاتی و مهمانی‌های کذا و کذا دارند و افطاری‌های آنچنانی برپا می‌کنند.
واضح است این دوگانگی موجب سردرگمی جوانان ما می‌شود و آنها را دچار بحران هویت کرده و تشخیص سره از ناسره را برایشان مشکل می‌سازد.
حال که در ماه مبارک رمضان به سر می‌بریم و از فوائد مهم روزه که همانا کسب تقوا و پرهیزکاری است و از طرفی تقوا و پرهیزکاری در تربیت افراد جامعه اسلامی ما از ضروریات است و از هویت اصلی هر مسلمانی محسوب می‌شود،بنابراین خدمت کسانی که تحت لوای اسلام به مقام و منصبی رسیده‌اید، عارضم که بیایید با خداوند سبحان عهد و پیمان ببندید از نفاق و ریا، دروغگویی، خودخواهی و کسب قدرت به طریق نامشروع، بپرهیزید. بیایید از اولیای خدا چون حضرت محمد(ص) و دیگر اولیای پاک الگو بگیرید. اگر بر کسی غضب دارید، برای خدا باشد و اگر رضایتی دارید، برای رضایت خدا باشد. بیایید با افراد کم درآمد جامعه همنشین شوید، آن هم نه به صورت سمبلیک و ریاکارانه که مثلا تنها یک شب افطار با آنان نشست و برخاست کنید، بلکه هر روزتان در کنار افراد تهیدست جامعه سپری شود. در اینجا نگارنده از واعظان و عاملان شهر تقاضا دارد در سخنرانی‌ها و خطابه‌های خود به طور مستمر از خلق نیکوکاری پیامبر اکرم(ص) بگویید. به جوانان ما بگویید ما پیامبری داریم که ملقب به محمد امین و محمد صدیق بوده و هیچ گاه تبسم و چهره‌ی گشاده از او دور نبوده و امری از ایشان صادر نمی‌شد مگر برای رضای خداوند. به قدرتمندان می‌گوییم ای والامقامان در فکر بقای صندلی خود به هر قیمتی نباشید؛ بلکه در فکر حفظ نظام مقدس جمهوری اسلامی باشید که حاصل خون صدها هزار شهید است. زیبایی چهره نظام جمهوری اسلامی باعث برپاشدن پرچم اسلام راستین در کل نظام هستی است.
6026
انتهای پیام بالطبع کسی که برای خوشایند دیگران دست به عمل خیر می‌زند، دچار شرک شده است و پاداش عمل خود را نیز در بین مردم جست و جو می‌کند؛ ولی ثواب همه‌ی کارهای صواب را خدا می‌دهد.
در کنار ریاکاری، دروغ نیز دامنگیر عده‌ای به ویژه برخی از دست اندرکاران امور دولتی شده است. این معصیت نیز جزو گناهان کبیره بوده و از رذایل اخلاقی محسوب می‌شود و همانند ریاکاری به شدت از طرف قرآن و اولیای خداوند مذمت شده است. متاسفانه شیوع ریاکاری و حتی دروغگویی در جامعه ما به مرز هشدار رسیده است و به صورت یک بیماری واگیر افراد بیشتری را مبتلا می‌کند و اگر اندیشمندان ما به خصوص آنانی که در صدر امور هستند، فکری به حال این معضل بزرگ نکنند، آسیب بزرگی به جامعه و به خصوص جوانان و نوجوانان وارد می‌شود.
بدیهی است که فرد ریاکار می‌خواهد کاری را که انجام می‌دهد، به رخ دیگران بکشد و چهره‌ی خود را موجه، پاک، مومن و دلسوز مردم و در ضمن برآورده آمال عده‌ای نشان دهد؛ مثلا کسی که با ریا و تزویر عده‌ای از مردم یک استان را به جان هم می‌اندازد تا برای خود وجهه‌ای دست و پا کند، ریاکاراست. واضح است ضمن این که پیروی از قوانین کشور بر همگان فرض است، صداقت و راستگویی یکی از سرمایه‌های مهم اجتماعی است.
البته شیوع بیماری دروغ و ریا در بین کسانی که با رای و نظر مردم اختیاراتی حاصل کرده اند بیشتر است؛ مثلا وقتی فردی به ظاهر کاندیدای ریاست مجلس می‌شود و بعد به نفع دیگری کنار می‌رود تا فرد مورد نظرش رای بیشتری بیاورد. سیاست‌ورزی کرده است؛ ولی می‌توان گفت این گونه اعمال برای رضایت باری تعالی نبوده است یا وقتی فردی در تریبون‌های عمومی مدام از تهیدستان و کم‌درآمدها دفاع می‌کند و حتی از مولای متقیان علی(ع) که این روزها شیعیان جهان عزادار اویند، مثال می‌آورد که آن امام همام به دخترش می‌گوید بابا جان تو کی دیدی(هیچ‌گاه ندیدی) پدرت با دو نوع خورش افطار کند، اگر خلاف آن عمل کند در واقع ریاکاری کرده؛ چرا که هم او و هم برخی از این به اصطلاح ناصحان، خود، زندگی سراسر تجملاتی و مهمانی‌های کذا و کذا دارند و افطاری‌های آنچنانی برپا می‌کنند.
واضح است این دوگانگی موجب سردرگمی جوانان ما می‌شود و آنها را دچار بحران هویت کرده و تشخیص سره از ناسره را برایشان مشکل می‌سازد.
حال که در ماه مبارک رمضان به سر می‌بریم و از فوائد مهم روزه که همانا کسب تقوا و پرهیزکاری است و از طرفی تقوا و پرهیزکاری در تربیت افراد جامعه اسلامی ما از ضروریات است و از هویت اصلی هر مسلمانی محسوب می‌شود،بنابراین خدمت کسانی که تحت لوای اسلام به مقام و منصبی رسیده‌اید، عارضم که بیایید با خداوند سبحان عهد و پیمان ببندید از نفاق و ریا، دروغگویی، خودخواهی و کسب قدرت به طریق نامشروع، بپرهیزید. بیایید از اولیای خدا چون حضرت محمد(ص) و دیگر اولیای پاک الگو بگیرید. اگر بر کسی غضب دارید، برای خدا باشد و اگر رضایتی دارید، برای رضایت خدا باشد. بیایید با افراد کم درآمد جامعه همنشین شوید، آن هم نه به صورت سمبلیک و ریاکارانه که مثلا تنها یک شب افطار با آنان نشست و برخاست کنید، بلکه هر روزتان در کنار افراد تهیدست جامعه سپری شود. در اینجا نگارنده از واعظان و عاملان شهر تقاضا دارد در سخنرانی‌ها و خطابه‌های خود به طور مستمر از خلق نیکوکاری پیامبر اکرم(ص) بگویید. به جوانان ما بگویید ما پیامبری داریم که ملقب به محمد امین و محمد صدیق بوده و هیچ گاه تبسم و چهره‌ی گشاده از او دور نبوده و امری از ایشان صادر نمی‌شد مگر برای رضای خداوند. به قدرتمندان می‌گوییم ای والامقامان در فکر بقای صندلی خود به هر قیمتی نباشید؛ بلکه در فکر حفظ نظام مقدس جمهوری اسلامی باشید که حاصل خون صدها هزار شهید است. زیبایی چهره نظام جمهوری اسلامی باعث برپاشدن پرچم اسلام راستین در کل نظام هستی است.
6026
کپی شد
