در این مطلب امده است: از نیمه‌ اردیبهشت ماه سال 93که طرح تحول نظام سلامت در بیمارستان‌های دولتی سراسرکشور و از جمله استان سمنان به اجرا درآمد، چهار سال می‌گذرد.
اگرچه اجرای طرح،ابتدا زمینه‌های افزایش رضایتمندی در بیماران را به وجودآورد، اما با تداوم اجرای آن، چالش‌هایی هم در این رابطه مطرح شد. از سوی دیگر در این روزها به بهانه‌ی هفته‌ی سلامت شاهد سفرهای استانی مسئولان با رویکرد رسیدگی به وضع سلامت و افتتاح پروژه‌های بهداشتی و درمانی هستیم که استان سمنان و شهر دامغان نیز از این سفرها بی‌بهره نبود، اما به نظر می‌رسد که معضلات و مشکلات حوزه‌ی سلامت و درمان فراتر از این حرف‌هاست.
در شرایط کنونی باید گفت اولویت نظام سلامت قبل از هر مساله‌ای، باید پیشگیری از وقوع بیماری و رعایت اصول بهداشتی باشد. هرچند در صورت وقوع بیماری هر شهروندی مطابق قانون اساسی و حقوق شهروندی، نظام درمان و سلامت کشور موظف به درمان آن شهروند است و خدمات درمانی باید در دسترس همه قرار گیرد،اما قبل از هر چیز باید به سویی حرکت کنیم که حتی‌الامکان از بیمار شدن افراد جلوگیری شود یعنی همان موضوع پیشگیری مقدم بر درمان است!
شعار امسال سازمان بهداشت جهانی به مناسبت هفته‌ی سلامت، پوشش همگانی سلامت برای همه‌ی شهروندان است. لذا همه‌ی آحاد شهروندان، چه حاشیه نشینان شهرها، چه برج نشین‌های مناطق خوش آب و هوای شهرها، چه روستانشینان این استان و چه مردمانی که مدت‌هاست در سمنان، هوای آلوده‌ی برخی کارخانجات صنعتی را استشمام می‌کنند، به راستی حق دارند که نگران سلامتشان باشند و از متولیان نظام سلامت انتظار داشته باشند، طوری برنامه‌ریزی کنند، که در نهایت سلامت، در همه جای استان به صورت برابر و عادلانه اجرا شود و عوامل خطرزای سلامت روح و جان هر شهروندی کاهش یابد. این انتظار، همین شعار امسال بهداشت جهانی است، که موضوع سلامت را چند روزی در صدر اخبار قرار داده و گوشزد می‌نماید که یادمان باشد سلامت حق پایه و انسانی همه‌ی شهروندان است. سلامتی که فارغ از جنس، سن، نژاد، قوم، مذهب و طبقه‌ی اجتماعی، باید برای همه‌ی آحاد یک جامعه تامین شود.
همانطور که اشاره شد، در بحث درمان و اجرای طرح نظام تحول سلامت، گام‌هایی در دولت تدبیر و امید برداشته شد، اما در اجرای نادرست آن نیز هزینه‌های زیادی تحمیل گردید که به دلیل کمبود منابع مالی خیلی از طرح‌هایی که قرار بود، اجرا شود، نصفه نیمه به حال خود رها شده‌اند.
بی‌توجهی به حاشیه نشینان،‌ بدهی سازمان‌های بیمه گر به کادر درمانی، افزایش هزینه‌های دارویی، عدم رغبت پزشکان جهت حضور در مراکزدرمانی دولتی،و... برخی از مشکلات طرح تحول نظام سلامت در کشور است که نتیجه‌ی این اتفاق باعث به وجود آمدن مشکلاتی در خدمت رسانی به بیماران و شهروندان شد.چالش سلامت در کشور، چالشی جدی است،موضوعی که با جان و زندگی شهروندان سروکار دارد. زن‌ها، مردها، پیرها، جوان‌ها و کودکانی که سهم سلامت شان در بودجه سال 97، حدود22هزارمیلیارد تومان است که به وزارت بهداشت و درمان تعلق می‌گیرد، که با افزایش 8 درصدی آن در مجلس شورای اسلامی، این امید را در دل بسیاری از کارشناسان این حوزه زنده کرده است،که زخم کهنه بهداشت و درمان قدری افاقه کند.در شرایط فعلی دولت نباید با اجرای نصفه و نیمه‌ی این طرح، مردم را با مشکلاتی که برایشان به وجودآمده، و با هزینه‌های زیادی که در پروسه درمان برایشان اتفاق می‌افتد، تنها بگذارد. برای بهبود اوضاع دولت باید با توجه به ضرورت موضوع سلامت عمومی آحاد شهروندان، حتی در این اوضاع نابسامان منطقه‌ی خاورمیانه و اوضاع بازار ارز و دلار، دولت دوازدهم تلاش‌های بیشتری از خود نشان دهد و برای تامین بهداشت و خدمات درمانی، اقدام به شناسایی و تخصیص منابع پایدار به منظور ادامه‌ی اجرای طرح تحول سلامت نماید و این موضوع را در اولویت برنامه‌های خود قرار دهد.از طرف دیگر،جامعه و آحاد شهروندان هم‌استانی نیز باید به سمتی حرکت کنند،که از وقوع بیماری پیشگیری نمایند. این پیشگیری با ارتقای افزایش آگاهی و سواد سلامت جامعه رخ می‌دهد، که در این میان رسانه‌ها، آموزش و پرورش، دانشگاه‌ها و مراکز علمی و درمانی نقش مهمی را برعهده دارند.به نظر می‌رسد، اولویت فعلی و دغدغه‌ی نظام سلامت و بهداشت در جامعه و استان ما سمنان، چگونگی آگاهی بخشی به آحاد شهروندان هم‌استانی در جهت افزایش سواد سلامت است، تا کمتر شاهد افزایش مراجعه کنندگان به مراکز درمانی و بهداشتی استان سمنان باشیم تا از اتلاف منابع و وقت جلوگیری شود.
6026/
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.