در این مطلب آمده است : از تجاوز پر سر و صدا اما کم اثر سه کشور امریکا، فرانسه و انگلیس اگرچه چندروز می‌گذرد، اما عوارض فرهنگی و حقوقی آن سال‌ها باقی می‌ماند و عواقب زشت و زیبای آن به زیان کشورهای غربی و به سود جبهه‌ی مقاومت و هم پیمانان سوریه‌ی مظلوم و ملت ستم دیده و آواره‌اش رقم خواهد خورد. این تجاوز، نخست، ماهیت تمدن امریکایی را بار دیگر به دنیا و افکار عمومی‌منطقه‌ی پرآشوب و جهان نشان داد تا بدانند علی رغم مردم حقوق مداری که از ملل و نژادهای مختلف در آنجا زندگی می‌کنند، این خوی غیرانسانی تجاوز و خون و آتش در بطن و متن این تمدن، ماندگار و نهادینه شده است و رئیس جمهوری با افکارو رفتار پرتناقضی مثل ترامپ، خیلی زود می‌تواند، ماهیت فرهنگ اولیه‌ی آن را آشکار نماید. دوم کشور فرانسه که مهد هنر و ادبیات اروپا و صاحب انقلاب کبیر است، نشان داد که رئیس جمهورش در این تجاوز، دنباله رو، منفعل و باادعای غیرحقوقی است و با چیستی تفکر فرانسوی که بنا را برحقوق و آزادی می‌گذارد و مهد سیاست جهانی است،بیگانه است و با این دنباله روی سعی کرده است که مشکلات داخلی خود را بپوشاند و تحت تاثیر قرار دهد و سوم، دولت انگلیس است که یک بار دیگر به راه پر از خطای «تونی بلر» قدم گذاشته است و از آن تدبیر و سیاست مصطلح اسلاف، خبری نیست بلکه مثل «مکرون» توپ مشکلات داخلی را به میدانی دیگر انداخته است. و چهارم دولت ترکیه است که سالیانی است که گرفتار تناقض‌های سیاسی است و هنوز هم به درهای بسته می‌زند؛ یعنی هم در نشست «آستانه» حضور می‌یابد و هم از این تجاوز، اظهار خوشحالی می‌کند اما نمی‌تواند به اقناع ملتش بپردازد. وهمین جا باید گفت که تظاهرات عظیم احزاب مخالفت اردوغان در استمرار وضع فوق العاده نمی‌تواند متاثر از این تناقض نباشد هرچند که این تایید از اضطرار و متاثر از چراغ سبز آمریکا در تجاوز بر «عفرین» باشد و عضویتی که در « ناتو » دارد اما به هرحال، متجاوزان به هم امتیاز و نان به قرض می‌دهند.
پنجم، موضع ضعیف و سراسر وابسته ی رژیم سعودی است که حتی با رشوه ی کلان و ملتسمانه به این سه کشور متجاوز هم تقویت نشد. در این زمینه سخنان «عبدالفتاح سیسی» رئیس جمهور مصر و شریک ائتلاف سعودی، در نشست سران عرب در عربستان، با تحلیل درست اداشد به این که: « کشورهای عربی با بزرگ‌ترین بحران از بدو استقلال خود تاکنون، روبه‌رو شده‌اند. و امنیت عربی با چالش‌های بی سابقه ای دست و پنجه نرم می‌کند و با نابودی نهادهای حکومتی خود رو به رو هستند.» این اعترافات سیسی موید همان سخنان ترامپ است که گفت این کشورها، بی‌حمایت امریکا البته از نوع نظامی‌و تسلیحاتی‌اش، بیش از دو هفته، دوام نخواهند آورد و بیفزایید توطئه‌ی ولیعهد امارات در فروپاشی رژیم عربستان، خروج سومالی از ائتلاف و حرکت عرضی قطر و... که همه و همه در راستای سخن «سیسی» و ترامپ است.
و ششم اگر چه این حمله‌ی متجاوزانه به رژیم صهیونیستی مجوز تازه جهت تجاوز و کشتار مستمر داد، اما به اعتراف همه رسانه‌های صهیونیستی از جمله «تایمز آر اسرائیل» و نیز صاحب‌نظران وابسته‌اش، مستولی ترس بر این رژیم است که نکند که آمریکا علی رغم همه‌ی وعده‌ها با بیرون کشیدن نیروهایش از سوریه، او را بی‌کس و تنها در مقابل جبهه‌ی ورزیده و جنگ آزموده ی مقاومت رها کند و علی‌الخصوص این که استقرار سیستم‌های پیشرفته پدافندی موشک‌های اس 300، آن برتری هوایی بر آسمان سوریه هم تضعیف شود.
و هفتم، بی‌اعتبار‌تر شدن چند باره‌ی شورای امنیت سازمان ملل و دیگر نهادی وابسته‌ی بین‌المللی است و مقید نبودن کشورهایی مثل آمریکا و انگلیس و فرانسه در برابر منشور این سازما‌ن‌ها است. آن چنان که با توجیهات منافع شخصی می‌توانند به اعمال تجاوز کارانه متوسل شوند مثل کاری که در عراق و افغانستان کردند و هنوز هم در ایجاد این مصایب دخیل اند و راه چاره فقط بیداری و اتحاد ملت‌های دردمند در عرصه ی جهانی با هر مرام و مسلکی است.
و اما نکات مثبت این حمله، نخست تقویت موضع و مسند «اسد» است و حمایت مردم سوریه از او و ادغان صریح به این که در تلی از ویرانی و آتش و خون و در به دری و بی‌خان و مانی، دیگرترسی نیست که به سبب از دست رفتنش نگران باشند.
دوم، مخالفت جهانی با این تجاوز از جمله، تظاهرات مردم این سه کشور که به صراحت اعلام کردند که هرگز حاضر نیستند، مالیاتشان در راه کشتن مردم و هزینه‌ی تجاوز، صرف شود.
سوم، تقویت بیش از پیش جبهه‌ی مقاومت و اتحاد مستحکم تر آنها که پذیرفته اند به این که جواب تجاوز غرب و هم پیمانانش جز مشت آهنین نیست.
چهارم، اعتراف و ترس صاحب نظران اروپایی است در شکافی که بین ملل این اتحادیه پدید آمد و عمل منفعلانه و بی منطق فرانسه و انگلیس در یروی از تجاوز امریکا که می‌تواند این انشقاق را تسریع کند.
پنجم، شجاعت گفتاری و رفتاری ملت قحطی‌زده و تنها رها شده، اما شکست ناپذیر «یمن» است که در برابر اتحاد شوم رژیم سعودی و رژیم غاصب صهیونیستی بعد از این تجاوز می‌گوید می‌خواهیم برد موشک‌هایمان را آن قدر بالا ببریم که به آن دولت غاصب برسد.
6026/7342
انتهای پیام پنجم، موضع ضعیف و سراسر وابسته ی رژیم سعودی است که حتی با رشوه ی کلان و ملتسمانه به این سه کشور متجاوز هم تقویت نشد. در این زمینه سخنان «عبدالفتاح سیسی» رئیس جمهور مصر و شریک ائتلاف سعودی، در نشست سران عرب در عربستان، با تحلیل درست اداشد به این که: « کشورهای عربی با بزرگ‌ترین بحران از بدو استقلال خود تاکنون، روبه‌رو شده‌اند. و امنیت عربی با چالش‌های بی سابقه ای دست و پنجه نرم می‌کند و با نابودی نهادهای حکومتی خود رو به رو هستند.» این اعترافات سیسی موید همان سخنان ترامپ است که گفت این کشورها، بی‌حمایت امریکا البته از نوع نظامی‌و تسلیحاتی‌اش، بیش از دو هفته، دوام نخواهند آورد و بیفزایید توطئه‌ی ولیعهد امارات در فروپاشی رژیم عربستان، خروج سومالی از ائتلاف و حرکت عرضی قطر و... که همه و همه در راستای سخن «سیسی» و ترامپ است.
و ششم اگر چه این حمله‌ی متجاوزانه به رژیم صهیونیستی مجوز تازه جهت تجاوز و کشتار مستمر داد، اما به اعتراف همه رسانه‌های صهیونیستی از جمله «تایمز آر اسرائیل» و نیز صاحب‌نظران وابسته‌اش، مستولی ترس بر این رژیم است که نکند که آمریکا علی رغم همه‌ی وعده‌ها با بیرون کشیدن نیروهایش از سوریه، او را بی‌کس و تنها در مقابل جبهه‌ی ورزیده و جنگ آزموده ی مقاومت رها کند و علی‌الخصوص این که استقرار سیستم‌های پیشرفته پدافندی موشک‌های اس 300، آن برتری هوایی بر آسمان سوریه هم تضعیف شود.
و هفتم، بی‌اعتبار‌تر شدن چند باره‌ی شورای امنیت سازمان ملل و دیگر نهادی وابسته‌ی بین‌المللی است و مقید نبودن کشورهایی مثل آمریکا و انگلیس و فرانسه در برابر منشور این سازما‌ن‌ها است. آن چنان که با توجیهات منافع شخصی می‌توانند به اعمال تجاوز کارانه متوسل شوند مثل کاری که در عراق و افغانستان کردند و هنوز هم در ایجاد این مصایب دخیل اند و راه چاره فقط بیداری و اتحاد ملت‌های دردمند در عرصه ی جهانی با هر مرام و مسلکی است.
و اما نکات مثبت این حمله، نخست تقویت موضع و مسند «اسد» است و حمایت مردم سوریه از او و ادغان صریح به این که در تلی از ویرانی و آتش و خون و در به دری و بی‌خان و مانی، دیگرترسی نیست که به سبب از دست رفتنش نگران باشند.
دوم، مخالفت جهانی با این تجاوز از جمله، تظاهرات مردم این سه کشور که به صراحت اعلام کردند که هرگز حاضر نیستند، مالیاتشان در راه کشتن مردم و هزینه‌ی تجاوز، صرف شود.
سوم، تقویت بیش از پیش جبهه‌ی مقاومت و اتحاد مستحکم تر آنها که پذیرفته اند به این که جواب تجاوز غرب و هم پیمانانش جز مشت آهنین نیست.
چهارم، اعتراف و ترس صاحب نظران اروپایی است در شکافی که بین ملل این اتحادیه پدید آمد و عمل منفعلانه و بی منطق فرانسه و انگلیس در یروی از تجاوز امریکا که می‌تواند این انشقاق را تسریع کند.
پنجم، شجاعت گفتاری و رفتاری ملت قحطی‌زده و تنها رها شده، اما شکست ناپذیر «یمن» است که در برابر اتحاد شوم رژیم سعودی و رژیم غاصب صهیونیستی بعد از این تجاوز می‌گوید می‌خواهیم برد موشک‌هایمان را آن قدر بالا ببریم که به آن دولت غاصب برسد.
6026/7342
کپی شد
