در این مطلب آمده است : در جمهوری اسلامی از پانزدهم تا بیست و دوم اسفند هر سال را هفته منابع طبیعی و نخستین روز این هفته میمون را روز درختکاری نام‌گذاری کرده‌اند. این مناسبت در همه کشورها مرسوم است که البته با توجه به آب و هوای هر اقلیمی روز آن متفاوت است؛ مثلا در آلمان پنجم اردیبهشت یا در مکزیک بیست و هفتم مرداد، اقدام به درختکاری می‌کنند. با این حال درختکاری در ایران پیشینه‌ای طولانی دارد و مردم این مرز و بوم از گذشته‌های دور به درختکاری علاقه‌مند بودند و به زراعت احترام می‌گذاشتند.
متاسفانه در دهه‌های اخیر، درختان کهنسال سربه فلک کشیده که مولد اکسیژن و پیام آور سلامتی و سرزندگی بودند و ادامه‌دهنده حیات موجودات، جای خود را به غول‌های آهن و سیمان از جمله دکل‌های برق و مخابرات داده‌اند، تا این ادوات به جای تولید اکسیژن تشعشعات مضر و امواج الکترومغناطیس از خود ساطع کنند تا برای مردم عقیمی و بیماری‌های خطرناک به بار آورند.
از طرفی دودکش‌های کارخانجات که مولد غبارهای مضر چون سیلیس بوده و گازهای مخرب هوا که از اگزوز اتومبیل‌ها خارج می‌شود و ریزگردهایی که از زمین‌های ماسه‌ای و لم یزرع برمی خیزد و صدها آلوده‌کننده ناشی از سوخت‌های فسیلی، هوا و زمین محل زندگی انسان‌ها را غیرقابل سکونت کرده است.
وقتی دلسوخته‌ای این حرف‌ها را بگوید یا بنویسد، همه عاملان تخریب محیط زندگی انسان فریاد برمی‌دارند که «ابدا چنین نیست» یا توپ را در زمین دیگران می‌اندازند، مثلا وقتی گفته می‌شود زندگی در کنار دکل‌های فشار قوی برق سلامت انسان‌ها را به خطر می‌اندازد و موجب افزایش ابتلا به سرطان خون به ویژه در کودکان می‌شود، می‌گویند: «ما برای این دکل‌ها حریم گذاشته‌ایم» و وقتی آن ظریفی می گوید که: «پس این تشعشعات مضر است که حریم گذاشته‌اید، بهتر نیست برق را از طریق کابل منتقل کنید» جواب می‌دهند که برای این کار بودجه کلانی لازم است که ما نداریم.
از سوی دیگر همه مسئولان مخابرات زیان‌آور بودن دکل‌های ارتباطی را تکذیب می‌کنند که البته متخصصان پزشکی نظر دیگری دارند؛ آنها معتقدند، دکل‌های مخابراتی از قبیل دیش‌های ماکروویو، آنتن‌های رادیو، آنتن‌های موبایل، آنتن‌های بی‌سیم و خلاصه همه آنتن‌هایی که امواج الکترومغناطیسی ساطع می‌کنند، بر کسانی که در میدان مغناطیسی آنها زندگی می‌کنند، اثر گذارند. در این رابطه یکی از صاحب نظران، دکتر محمداسماعیل اکبری، فوق تخصص جراحی غدد در دانشکده علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی، در مصاحبه‌ای بر سرطان‌زا بودن دکل‌های تلفنی صحه گذاشته است.
متاسفانه هنوز امواج ساطع شده از دکل‌های برق و مخابرات در هاله‌ای از ابهام باقی‌مانده که پدیده نوظهور دیگری تحت عنوان پارازیت سربرآورد که موجب ناباروری و تهدید سلامت نوزادان و سقط های جنین مکرر شده است. پارازیت‌ها امواجی مثل امواج رادیوتراپی و سایر تشعشعات را ایجاد می کنند که ضرر آنها بر بدن انسان انکارناپذیر است.
شوربختانه موارد زیان آور، منحصر به تشعشعات برق فشار قوی و دکل‌های مخابراتی و پارازیت‌های موبایلی و از این دست مصنوعات نیست، بلکه هم اکنون مردم از آلاینده‌های دیگری به نام ریزگردها رنج می‌برند که بخشی از آن، گرد‌و‌غبار حاصل از کارخانجات زیان‌آور است. کارگران معدن، صنایع صابون‌سازی و مواد شوینده و آن دسته از کارگرانی که در معرض غبارهای آلوده به ویژه غبار سیلیس هستند، این مواد آلوده را وارد ریه خود کرده و این مواد با تشکیل اسکار روی بافت‌ها سبب کاهش اکسیژن دریافتی می‌شوند.
مواد زیان بار دیگر، همان سوخت‌های فسیلی هستند که گفته می‌شود، روزانه دومیلیون بشکه فرآورده‌های نفتی در شکل‌های مختلف در کشور مصرف می‌شود و اگر به همین شکل پیش برویم، چندان دیر نخواهد بود که مجبور شویم از کشورهای دیگر نفت وارد کنیم، چون به هر حال از همین سوخت‌های فسیلی برق تولید می‌کنیم.
در پایان، نگارنده از همه دست‌اندرکاران صنعت، مخابرات، برق، محیط‌زیست، خودرو‌سازان و همه ارکان دولت تقاضا دارد، بیایید طرحی نو دراندازید. اول آنکه جلوی امواج مضر را بگیرید و دکل‌های برق را که برای برخی مسئولان زیباست، از جای کنده و از کابل استفاده کنید، دوم آنکه به جای استفاده روزانه از معادن و مخازن عظیم نفت و گاز و بنزین، از انرژی‌های نو و تجدیدپذیر به ویژه انرژی خورشیدی بهره ببرید. واضح است برای حفظ جان حتی یک انسان ارزش آن را دارد که همه دست‌اندرکاران تلاش مضاعف داشته باشند. مخلص کلام این که؛ مردم بزرگترین سرمایه اجتماعی ما هستند، برای این سرمایه هر چه مایه بگذاریم کم گذاشته‌ایم.
6026/7342
برای آگاهی از تازه‌ترین اخبار و رویدادها در استان سمنان به نشانی IRNASEMNAN@ کانال اخبار ایرنا سمنان مراجعه کنید.
انتهای پیام متاسفانه در دهه‌های اخیر، درختان کهنسال سربه فلک کشیده که مولد اکسیژن و پیام آور سلامتی و سرزندگی بودند و ادامه‌دهنده حیات موجودات، جای خود را به غول‌های آهن و سیمان از جمله دکل‌های برق و مخابرات داده‌اند، تا این ادوات به جای تولید اکسیژن تشعشعات مضر و امواج الکترومغناطیس از خود ساطع کنند تا برای مردم عقیمی و بیماری‌های خطرناک به بار آورند.
از طرفی دودکش‌های کارخانجات که مولد غبارهای مضر چون سیلیس بوده و گازهای مخرب هوا که از اگزوز اتومبیل‌ها خارج می‌شود و ریزگردهایی که از زمین‌های ماسه‌ای و لم یزرع برمی خیزد و صدها آلوده‌کننده ناشی از سوخت‌های فسیلی، هوا و زمین محل زندگی انسان‌ها را غیرقابل سکونت کرده است.
وقتی دلسوخته‌ای این حرف‌ها را بگوید یا بنویسد، همه عاملان تخریب محیط زندگی انسان فریاد برمی‌دارند که «ابدا چنین نیست» یا توپ را در زمین دیگران می‌اندازند، مثلا وقتی گفته می‌شود زندگی در کنار دکل‌های فشار قوی برق سلامت انسان‌ها را به خطر می‌اندازد و موجب افزایش ابتلا به سرطان خون به ویژه در کودکان می‌شود، می‌گویند: «ما برای این دکل‌ها حریم گذاشته‌ایم» و وقتی آن ظریفی می گوید که: «پس این تشعشعات مضر است که حریم گذاشته‌اید، بهتر نیست برق را از طریق کابل منتقل کنید» جواب می‌دهند که برای این کار بودجه کلانی لازم است که ما نداریم.
از سوی دیگر همه مسئولان مخابرات زیان‌آور بودن دکل‌های ارتباطی را تکذیب می‌کنند که البته متخصصان پزشکی نظر دیگری دارند؛ آنها معتقدند، دکل‌های مخابراتی از قبیل دیش‌های ماکروویو، آنتن‌های رادیو، آنتن‌های موبایل، آنتن‌های بی‌سیم و خلاصه همه آنتن‌هایی که امواج الکترومغناطیسی ساطع می‌کنند، بر کسانی که در میدان مغناطیسی آنها زندگی می‌کنند، اثر گذارند. در این رابطه یکی از صاحب نظران، دکتر محمداسماعیل اکبری، فوق تخصص جراحی غدد در دانشکده علوم پزشکی دانشگاه شهید بهشتی، در مصاحبه‌ای بر سرطان‌زا بودن دکل‌های تلفنی صحه گذاشته است.
متاسفانه هنوز امواج ساطع شده از دکل‌های برق و مخابرات در هاله‌ای از ابهام باقی‌مانده که پدیده نوظهور دیگری تحت عنوان پارازیت سربرآورد که موجب ناباروری و تهدید سلامت نوزادان و سقط های جنین مکرر شده است. پارازیت‌ها امواجی مثل امواج رادیوتراپی و سایر تشعشعات را ایجاد می کنند که ضرر آنها بر بدن انسان انکارناپذیر است.
شوربختانه موارد زیان آور، منحصر به تشعشعات برق فشار قوی و دکل‌های مخابراتی و پارازیت‌های موبایلی و از این دست مصنوعات نیست، بلکه هم اکنون مردم از آلاینده‌های دیگری به نام ریزگردها رنج می‌برند که بخشی از آن، گرد‌و‌غبار حاصل از کارخانجات زیان‌آور است. کارگران معدن، صنایع صابون‌سازی و مواد شوینده و آن دسته از کارگرانی که در معرض غبارهای آلوده به ویژه غبار سیلیس هستند، این مواد آلوده را وارد ریه خود کرده و این مواد با تشکیل اسکار روی بافت‌ها سبب کاهش اکسیژن دریافتی می‌شوند.
مواد زیان بار دیگر، همان سوخت‌های فسیلی هستند که گفته می‌شود، روزانه دومیلیون بشکه فرآورده‌های نفتی در شکل‌های مختلف در کشور مصرف می‌شود و اگر به همین شکل پیش برویم، چندان دیر نخواهد بود که مجبور شویم از کشورهای دیگر نفت وارد کنیم، چون به هر حال از همین سوخت‌های فسیلی برق تولید می‌کنیم.
در پایان، نگارنده از همه دست‌اندرکاران صنعت، مخابرات، برق، محیط‌زیست، خودرو‌سازان و همه ارکان دولت تقاضا دارد، بیایید طرحی نو دراندازید. اول آنکه جلوی امواج مضر را بگیرید و دکل‌های برق را که برای برخی مسئولان زیباست، از جای کنده و از کابل استفاده کنید، دوم آنکه به جای استفاده روزانه از معادن و مخازن عظیم نفت و گاز و بنزین، از انرژی‌های نو و تجدیدپذیر به ویژه انرژی خورشیدی بهره ببرید. واضح است برای حفظ جان حتی یک انسان ارزش آن را دارد که همه دست‌اندرکاران تلاش مضاعف داشته باشند. مخلص کلام این که؛ مردم بزرگترین سرمایه اجتماعی ما هستند، برای این سرمایه هر چه مایه بگذاریم کم گذاشته‌ایم.
6026/7342
برای آگاهی از تازه‌ترین اخبار و رویدادها در استان سمنان به نشانی IRNASEMNAN@ کانال اخبار ایرنا سمنان مراجعه کنید.
کپی شد
