حنیف رضا گلزار عضو هیات مدیره جمعیت دیده بان طبیعت و شورای مرکزی ستاد مردمی حفاظت از طبیعت شاهرود در این مقاله نوشته است :'شاهوار'، بلند ترین قله ی البرز شرقی به بلندای 3945 متر، در شمال غربی شهرستان شاهرود است که میزبان گروه های کوهنوردی از سراسر ایران وجهان است .
در این مطلب آمده است : شاهوار یکی از زیست گاه های اصلی گونه های جانوری مانند خرس قهوه ای، قوچ و میش اوریال و کل و بز و همچنین یکی از رویشگاه های گونه ی حمایت شده اُرس است؛ افزون بر این، بخش عمده ای از منابع آب شیرین دشت های بسطام و شاهرود، مدیون یخچال ها، چشمه سارها و جویبارهای سرازیر شده از این قله ی زیباست و بر این بنیاد، 'شاهوار' برجستگی و بلندی راهبردی سرزمین همنام خود است.
به عقیده نویسنده مطلب، امروز همه می دانند که 'موضوع آب' شوخی یا مساله ای حاشیه ای و درجه چندم نیست... 'کارخانه ی آب شیرین شاهوار'، تضمین کننده ی ادامه زندگی در سرزمین شاهوار است اما شاهوار
با آن همه سودمندی های بی منتش برای مردمانی که هر روز شکوه و بزرگی آن را بارها و بارها 'می نگرند' اما 'نمی بینند'،دیگر حال و روز خوشی ندارد... چرا که شاهوار در حال خورده شدن است!!
گلزار شناسایی کانسارهای غنی بوکسیت در دامنه های این قله و آغاز بهره برداری بی رحمانه از آن در سال های گذشته را آغاز تخریب این کوه عنوان کرده و ادامه داده است : چشم پوشی دستگاه های متولی و نظارتی بر چگونگی برداشت بوکسیت و البته سکوت خبری رسانه ها، بی تفاوتی های مردم و بویژه آنانی که تنها بالارفتن از شاهوار را موجبات فخر دوران زندگی خود می پندارند، زخم هایی ژرف و درمان ناپذیر را بر پیکر استوار این 'شکوه پا برجای البرز شرقی' وارد آوره است ؛ زخم هایی که تنها با پرداخت جریمه هایی با مبالغ خنده آور به برخی دستگاه های نظارتی و در پی آن گسترده تر شدن محدوده ی معدن کاوی با شعارهای رنگ و رو رفته ای همچون اشتغال زایی و استقلال و خودکفایی هر روز ژرف تر از دیروز می شود.
نویسنده مطلب کانسارهای بوکسیت تاش را بلای جان شاهوار خوانده و ادامه می دهد: این کانسارها در فاصله 40 کیلومتری شمال غربی شهرستان شاهرود و در نزدیکی روستای'تاش' قرار دارد، در این منطقه 'زون بوکسیتی' با امتداد شمال غرب –جنوبشرق بر روی رسوبات کربناته دوره تریاس (الیکا)، قرار گرفته است.
گلزار ، اندوخته ی این کانسار را حدود775 هزار تن اعلام کرده و ادامه می دهد : محدوده ی تاش 2 نیز با برآورد اولیه ی اندوخته نزدیک به چهار میلیون تن به اندوخته ی بوکسیت کانسارتاش افزوده شده است و بیش از 3 سال است که عملیات استخراج بوکسیت از این کانسار آغاز گشته است .
وی تعداد شرکت های بهره بردار را چهار مورد عنوان کرده و می افزاید : پیش بینی می گردد که در سال جاری و سال های پیش رو، حجم برداشت بوکسیت از کانسارهای تاش در بلندی های شاهوار افزایش یابد؛ این موضوع می تواند با توجه به شیوه بی رحمانه بهره برداری بوکسیت در این کانسار خسارت های جبران ناپذیری را بر پیکر شاهوار وارد آورد چرا که بر اساس مشاهدات انجام شده، چندین برابر حجم بوکسیت برداشت شده، 'باطله' (مجموعه ای از سنگ و خاک و ...)، از پیکر کوهستان جدا می گردد و در محلی دیگر بر روی خاک و پوشش گیاهی دامنه ها و دره های اطراف شاهوار روی هم انباشته می گردد.
وی 'بهره برداری غیراصولی و بی رحمانه بوکسیت ' را موجب نابودی سرشاخه های آب رودخانه تاش اعلام کرده و ادامه می دهد: آلودگی منابع آبی با ترکیبات شیمیایی، فلزات سنگین و ترکیبات نفتی روان کننده برای عملیات گمانه زنی، نا امنی زیستی برای حیات وحش در پی دست کم سه الی چهار مورد انفجار در هر هفته و همچنین آمد و شد شمار زیادی ماشین آلات سنگین در دامنه های شاهوار، دپوی حجم زیادی از باطله درون دره های گرداگرد شاهوار، دفن شدن شمار زیادی درخت چندصد ساله اُرس در زیر خروارها سنگ و خاک برای ساخت جاده ای با عرض میانگین بیش از 20 متر، 'ترانزیت شکارچی' از جاجرم به بلندی های شاهوار و دسترسی آسان شکارچیان بومی بواسطه جاده ی ساخته شده به زیستگاه قوچ و میش و کل و بز، چندین مورد تصادف میان قوچ و میش و کل و بز رمیده از صدای انفجار با کامیون های عبوری که حتی منجر به چندین مورد زنده گیری میش و بز آبستن از سوی کارکنان معدن گردیده و ده ها مورد دیگر، همگی از جمله عواملی هستند که قلب شاهوار و زیست مندان آن را نشانه رفته اند.
نویسنده این مطلب در پایان از مسوولان حفاظت محیط زیست استان سمنان و مسوولان شهرستان شاهرود خواسته است ، پیگیری وضعیت معدن تاش در بلندی های شاهوار در دستورکار و اولویت نخست قرار گیرد.
6167 انتشار دهنده : محسن شاکری
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.