در این مطلب آمده است: همیشه در حکمت علمی، تدبیر کشورداری مورد عنایت حکیمان و موجب تضمین و تامین منافع مردم و عامل امنیت و توسعه و بهروزی ملت بوده است و هر که هم در هر دوره‌ای اگر به این تدبیر کوشید، بهره برد و آن که خلاف آن عمل کرد حاصلش جز عقب ماندگی و بدبختی و سیر قهقرایی نبود. از یاد نمی‌بریم که در آن دوره‌ی بی‌ترمزی، شش قطعنامه‌ی پیاپی شورای امنیت نفس مان را برید و منزوی شدیم، اما هنر تدبیر رهبری و دولت ایران و دستگاه دیپلماسی، مدبرانه، ورق را برگرداند و توانستیم به جایگاه تاثیرگذار خود برگردیم و در انزوا، آمریکا به جای ما بنشیند. این هنر و ظرفیت را نباید دست کم گرفت و فضا را نشناخت و دوباره تکرار اشتباه کرد، چون این بار فقط انزوا نیست بلکه مصایبی بدتر از آن در راه خواهد بود که باید با چشم و گوش باز و مهار زبان، ضرورت‌ها را شناخت و بحران‌های آتی را پیش‌بینی کرد پس:
1- نباید غافل شویم به این که ترامپ نمی‌داند که چه می خواهد و چه می کند. چون سیاست‌گذاری خارجی، فقط به اراده‌ی رئیس جمهور آمریکا نیست و این همگامی و همدمی حزب دموکرات و جمهوری‌خواه است که رقم می‌زند و مصالح کشور را در نظر می‌گیرد و نسخه می‌پیچد.
- بی هیچ تردیدی، حفظ هژمونی و تامین منافع آمریکا در ایجاد مناقشه و فتنه انگیزی است و چون فتنه‌انگیزان در راستای منافع آمریکا عمل می‌کنند، مورد حمایت و تقویت‌اند. وجود رژیم صهیونیستی و خاندان آل‌سعود و شیوخ بدلی امارات و بحرین و گروه‌های تکفیری و داعش و طالبان و القاعده و... دال بر این مدعاست.
- موضوع ایران هراسی و تقویت آن در منطقه و نیز مناقشه با کره شمالی و حضور نیروها و ناوگان‌های آمریکا در این دو منطقه نه به علت ایجاد و حفظ آرامش که برای تشدید بحران‌ها و مهار قدرت ایران و چین و روسیه است و ایجاد اختلاف بین روابط استراتژیک این سه کشور تاثیرگذار است، لذا باید تدبیری اتخاذ شود که این روابط در اتحادیه‌های اقتصادی منطقه‌ای نیز صورت عملی به خود بگیرد و ایران بتواند حضور موثر و حقیقی داشته باشد، نه فقط به عنوان ناظر، چون باید در این روابط، منافع ایران هم تامین شود.
- وقتی که شیشه‌ی جان و بقای قدرت و حضور آمریکا در مناقشه‌های منطقه‌ای است، حکمت و سیاست حکم می‌کند که نخست از تیرگی روابط خود با همسایگانمان بکاهیم و دوم، بکوشیم، تا در اختلافات منطقه‌ای، میانجی دلسوز و قابل اعتمادی برای آنها باشیم و این مثل حکیمانه‌ی ایرانی را از یاد نبریم، که: هزار دوست کم است و یک دشمن، بسیار، وانگهی در مسالمت و روابط خوب است که فرهنگ و مدنیت قوم فرهیخته و نژاده‌ی ایرانی، بازار مطلوب می‌یابد و تاثیر خود را می‌گذارد.
- خوشبختانه، ملت آگاه ایران، می‌داند که افکار عمومی آمریکا در این زمان، تمایلی به جنگ ندارد و موافق جنگ افروزی‌های ترامپ نیست. پس اقناع و مدیریت افکار عمومی آمریکا باید به هدایت دستگاه سیاست‌گذاری ایران و ایجاد رابطه با هموطنان موثر ساکن آمریکا صورت گیرد و این روابط لحظه‌ای قطع نشود، بلکه با مقالات مستمر در رسانه‌های معتبر، مشی بشردوستانه و فرهنگ مدار ما برای آنها تبیین شود.
بعد از روابط استراتژیک و بسیار مهم ما با چین و روسیه، حفظ روابط کنونی و حتی ارتقای آن با اروپا، بسیار مهم است، سفر شخصیت‌های طراز اول اجرایی و حکومتی کشورهای اروپایی، وزن ما را در کفه‌ی سیاست بین‌المللی، سنگین و تاثیرگذار خواهد کرد، ضمن آن که موجب جذب سرمایه‌های خارجی هم خواهد شد. مورد مهمی که می‌تواند بسیاری از مشکلات اقتصادی ما را حل کند و در اقتصاد مقاومتی هم دست ما را بگیرد.
- در عرصه‌ی داخلی نباید اجازه دهیم که برخی ناآگاهانه در راستای سیاست ترامپ و نیروهای اقماری‌اش عمل کنند. بلکه باید همان وحدت رویه‌ای را از خود بروز دهیم که بعد از نطق اهانت‌بار و غیرعاقلانه‌ی رئیس جمهور آمریکا از خود نشان دادیم به‌ویژه اصلاح‌طلبان که همه‌ی سران و بزرگانشان، مدبرانه و با قدرت، به عرصه آمدند و به گفته‌های تفرقه افکنانه پاسخ کوبنده دادند.
7344/ 6026
*خبرنگار: امیرحسین کاشی منش ** انتشاردهنده: جانعلی فتحی
برای آگاهی از تازه ترین اخبار و رویدادها در استان سمنان به نشانی IRNASEMNAN@ کانال اخبار ایرنا سمنان مراجعه کنید.
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.