در این مطلب می خوانیم: کویر، عظمتی بی‌پایان، سرزمینی بی‌انتها و آرزوی دست نیافتنی است، دشتی با اشک و آه دستی در انتظار چشمی غم بار قلبی غمگین، شور و شیرین و اشکی خشکیده این چه حکمتی است که بر آوردن خواسته‌هایش، بی‌نهایت را به صفر مبدل کرده است.
این چه قدرتی است که در شگفت آن حیرانیم، زنهار این دست بی‌کرانه که روزی ترانه‌هایش، با آبشار پر آبش، دلنشین بود. کویر در دلهایمان گریان است، غم کویر با غم دلهایمان یکسان است، کویر سرزمینی پرآب، اما کم آب است، کویر در انتظار است، جغرافیای کویر ایران و کویر استان سمنان به وسعت چشمانمان در حصار کوهستان البرز و الوند گرفتار است.
دشت کویر، دشت لوت و دشت نمک در این حصار پنهان است، در بالای قله‌های البرز باید نشست و منظره کویر سمنان را تماشا کرد، این جا همه چیز مهیاست، اما معماست، کویر آب دارد، معدن دارد، نمک و خورشید و باد دارد، ولی آنچه بر این عظمت تقلیل شد و به برکه آرام نشست و در خمیازه فرو رفت و هیچ دستی به سویش دراز نشد، ناشی از ناآگاهی ماست. یادمان هست که روزی کویر امروز، در دهانش ماهی و مروارید داشت، الماس ناب داشت، اما کجاست آن شکوه بی‌ترانه، آن پیمانه‌ی بزرگ بی‌بهانه، آن معادن و آن نشانه‌ها
آری در حال حاضر در جغرافیای کویر باید اندیشه‌ای نو را رقم زد و با دستی نو و چشمی باز راز این گنجینه‌های پنهان را باز کرد و از دستان طلایی این کویر گوهرنشان، نشانه‌های هستی را تمرین کرد.
باید هندسه‌ی این اقلیم خشک را برهم کرد و با نشانه پررونق هستی، کویر را بازشناسی کنیم و دست بی‌آب کویر در بستر آبیش را آبیاری کنیم.
آب کویر، گرچه شور است و در انبار نمک محصور است ولیکن مقدور است، منظور همین است، زندگی هم در کویر تدبیر است. بی‌آبی کویر این است. باید برخاست و از آب پنهانش صنعت و زیبایی و زیستن را در کویر با هم کرد.
از کویر نباید ترسید، نباید رمید، باید دید و دیده‌ی جدید در کویر را باید دید، از این منظر با کویر باید نشست، با کویر دست داد، از این گوهر پنهان پهن دشت زندگی باید استفاده کرد و از تهدید‌های مجاز کویر نباید رمید و از بی‌آبی آن نباید ترسید. کویر آب مجازی و مجانی ولی مخفی است، این فرصت طلایی است و باید در این گنج بی‌انتها جست و از جبران شکست بی‌آبی صنعت، زیست را به تصویر کشید، کویر، پست ترین نقطه‌ی سرزمین داخلی و استان ما سمنان است که با بی‌مهری، غفلت و کم توجهی مواجه است. کویر استان ما سمنان تنهاست و از کشف معادن و ایجاد بستری مناسب برای توسعه و گسترش کاربردی آن خبری نیست!
بی شک باید بدانیم که کویر یک ظرفیت و سرمایه است نه یک بحران و یک معضل! بیشتر کارشناسان و تحلیل گران اقتصادی ار دشت کویر به عنوان یک ترمز و ضرر در سرمایه گذاری نگاه می‌کنند و کمتر تمایل به استخراج، اکتشاف و استفاده از منابع زمینی و زیرزمینی آن هستند.
اگر واقع بینانه به این منابع مهم معدنی و انرژی بیاندیشیم و از نگاه اقتصادی بررسی دقیق کنیم تنگناهای کویر ریزتر و کوچک‌تر می‌شوند و موانع آن تبدیل به مواهب و منبع کمک و بهره وری و سود سرمایه گذاری محسوب می‌شود، نخستین مساله حل نشده در استفاده از فرصت کویر، نشناختن کویر است، بدون درک موضوع کویر و جایگاه آن امکان استخراج و اکتشاف و بسترسازی ممکن نخواهد شد.
7341/6103
خبرنگار: خدیجه سلطانی پور ** انتشاردهنده: مصطفی دهقان
منبع : ایرنا
انتهای پیام این چه قدرتی است که در شگفت آن حیرانیم، زنهار این دست بی‌کرانه که روزی ترانه‌هایش، با آبشار پر آبش، دلنشین بود. کویر در دلهایمان گریان است، غم کویر با غم دلهایمان یکسان است، کویر سرزمینی پرآب، اما کم آب است، کویر در انتظار است، جغرافیای کویر ایران و کویر استان سمنان به وسعت چشمانمان در حصار کوهستان البرز و الوند گرفتار است.
دشت کویر، دشت لوت و دشت نمک در این حصار پنهان است، در بالای قله‌های البرز باید نشست و منظره کویر سمنان را تماشا کرد، این جا همه چیز مهیاست، اما معماست، کویر آب دارد، معدن دارد، نمک و خورشید و باد دارد، ولی آنچه بر این عظمت تقلیل شد و به برکه آرام نشست و در خمیازه فرو رفت و هیچ دستی به سویش دراز نشد، ناشی از ناآگاهی ماست. یادمان هست که روزی کویر امروز، در دهانش ماهی و مروارید داشت، الماس ناب داشت، اما کجاست آن شکوه بی‌ترانه، آن پیمانه‌ی بزرگ بی‌بهانه، آن معادن و آن نشانه‌ها
آری در حال حاضر در جغرافیای کویر باید اندیشه‌ای نو را رقم زد و با دستی نو و چشمی باز راز این گنجینه‌های پنهان را باز کرد و از دستان طلایی این کویر گوهرنشان، نشانه‌های هستی را تمرین کرد.
باید هندسه‌ی این اقلیم خشک را برهم کرد و با نشانه پررونق هستی، کویر را بازشناسی کنیم و دست بی‌آب کویر در بستر آبیش را آبیاری کنیم.
آب کویر، گرچه شور است و در انبار نمک محصور است ولیکن مقدور است، منظور همین است، زندگی هم در کویر تدبیر است. بی‌آبی کویر این است. باید برخاست و از آب پنهانش صنعت و زیبایی و زیستن را در کویر با هم کرد.
از کویر نباید ترسید، نباید رمید، باید دید و دیده‌ی جدید در کویر را باید دید، از این منظر با کویر باید نشست، با کویر دست داد، از این گوهر پنهان پهن دشت زندگی باید استفاده کرد و از تهدید‌های مجاز کویر نباید رمید و از بی‌آبی آن نباید ترسید. کویر آب مجازی و مجانی ولی مخفی است، این فرصت طلایی است و باید در این گنج بی‌انتها جست و از جبران شکست بی‌آبی صنعت، زیست را به تصویر کشید، کویر، پست ترین نقطه‌ی سرزمین داخلی و استان ما سمنان است که با بی‌مهری، غفلت و کم توجهی مواجه است. کویر استان ما سمنان تنهاست و از کشف معادن و ایجاد بستری مناسب برای توسعه و گسترش کاربردی آن خبری نیست!
بی شک باید بدانیم که کویر یک ظرفیت و سرمایه است نه یک بحران و یک معضل! بیشتر کارشناسان و تحلیل گران اقتصادی ار دشت کویر به عنوان یک ترمز و ضرر در سرمایه گذاری نگاه می‌کنند و کمتر تمایل به استخراج، اکتشاف و استفاده از منابع زمینی و زیرزمینی آن هستند.
اگر واقع بینانه به این منابع مهم معدنی و انرژی بیاندیشیم و از نگاه اقتصادی بررسی دقیق کنیم تنگناهای کویر ریزتر و کوچک‌تر می‌شوند و موانع آن تبدیل به مواهب و منبع کمک و بهره وری و سود سرمایه گذاری محسوب می‌شود، نخستین مساله حل نشده در استفاده از فرصت کویر، نشناختن کویر است، بدون درک موضوع کویر و جایگاه آن امکان استخراج و اکتشاف و بسترسازی ممکن نخواهد شد.
7341/6103
خبرنگار: خدیجه سلطانی پور ** انتشاردهنده: مصطفی دهقان
منبع : ایرنا
کپی شد
