در این کتاب مجموعه ای از اشعار، نوحه ها و مدایح شیخ محمد ابراهیم خلیلی میغانی گردآوری شده است و در ابتدا به معرفی این شیخ معروف میغان می پردازد.
شیخ محمد ابراهیم خلیل میغانی متولد ۱۳۳۲ فرزند ملاعلی میغانی از عالمان بنامی است که پس از کسب فیض نزد پدر و دیگر علما و بزرگان میغان برای ادامه تحصیل راهی شهر بسطام می شود و از محضر آقا میرطلب بسطامی و دیگر علمای این شهر بهره می برد. وی در جوانی راهی نجف اشرف می شود و در محضر علمای بزرگ آن عصر به ویژه مرحوم نائینی، آقا ضیا عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و آخوند خراسانی به درجه اجتهاد می رسد و پس از بازگشت به شاهرود و میغان به ترویج و تبلیغ احکام اسلامی می پردازد.
بخشی از کتاب
سراینده عشق و علاقه ویژه و عمیقی به خاندان عصمت و طهارت (ع) داشته است، روی همین اصل غالب سروده های ایشان به مدح و ستایش خاندان عصمت و طهارت (ع) اختصاص دارد.
نوع و سبک نوحه های سروده شده ایشان دارای ریتم ویژه ای است به گونه ای که امکان دارد خواننده در برخی از موارد تصور کند که نوحه وزن مورد نظر را ندارد، در صورتی که با گذاشتن یک فتحه، کسره و یا ضمه می توان به شیوه نوحه سرایی نامبرده و در مجموع سبک نوحه خوانی مردم در میغان در گذشته نه چندان دور بهتر و دقیق تر پی برد.
سراینده با درک عمیق از این موضوع که مخاطبانش روستاییان هستند و ممکن است کم سواد و حتی بی سواد باشند، اشعار و نوحه ها را ساده و عاری از آرایه های ادبی سروده است.
درباره مولف
علی اصغر نادری متولد ۱۳۴۳ است و «میغان نامه، منوگرافی میغان شاهرود» و «گویش میغانی» از دیگر آثار پژوهشی منتشر شده وی است.
