قاعده مند بودن عاشورا، آثار منفی تحریم‌ها بر مردم ایران، اقدامات قوه‌ی قضا، درآمد مغفول‌مانده در حوزه گردشگری، سیاست چماق و هویج یا هویج و چماق، سمنان استان رزومه پرکنی و نصب تابلوی توقف ممنوع در فروشگاه تعاونی فرهنگیان سمنان، از جمله موضوع‌هایی بودند که مطبوعات محلی استان سمنان در هفته جاری به آنها پرداختند.
روزنامه پیام
روزنامه پیام استان سمنان در هفته‌ای که گذشت مطالبی چون قاعده مند بودن عاشورا، آثار منفی تحریم‌ها بر مردم ایران، اقدامی که می‌تواند نقطه عطف قوه‌ی قضاییه باشد و گردشگری، درآمد مغفول‌مانده را مورد اشاره قرار داد.
یکی از موضوع های مهمی که در این روزنامه مورد توجه قرار گرفت، مطلبی به عنوان « بازگشایی مدارس و هزینه گزاف تحصیلی» به قلم محمد علیان است.
در این مطلب آمده است: به روزهای خاطره انگیز بازگشایی مدارس و دانشگاه های سراسر کشور و ایام پرهیاهو نزدیک می شویم. روزهایی که جمع کثیری از دانش آموزان و دانشجویان رهسپار مراکز فرهنگی، ادبی، و تربیتی شده تا با آموختن علم و دانش با عشق باطنی و علاقه ذاتی چرخ نیلوفری را به زیر آورده و درخت پربار ادب و معرفت را همچون سرو بلند قامت پرورش دهند تا با دستان پرمهر و محبت در آینده ایرانی را سربلندتر به وسعت خرد ایران زمین بسازند و در اشاعه فرهنگ غنی نوع‌دوستی، وطن پرستی سرمشق و الگوی جهانیان باشند که تاکنون چنین بوده است، اما هنوز به روزهای آغازین بازگشایی مدارس نزدیک نشده ایم که صدای پای افزایش نرخ لوازم التحریر اعم از کیف، کفش، دفتر، گوش ما را نوازش داده، عین آژیر خطر در ذهن و فکرمان جا خوش کرده و این مشکلات گرانی دغدغه ای است برای اقشار مختلف جامعه به ویژه طبقه آسیب پذیر و تهی دست که در این شرایط وانفسای نفس گیر اقتصادی و آشفته بازار، فرزندان دانش آموز یا دانشجوی خود را به مراکز آموزشی می فرستند که داستانی غم انگیز است.
در این روزهای پرتنش گرانی و تورم که گاهی اوقات سرو صدای اختلاس های میلیاردی در ارگان های دولتی یا نیمه دولتی به ناچار از رسانه های گروهی و فضای مجازی پخش می شود و دل فرودستان را به درد می آورد و همچون خنجری تیز و زهرآگین قلب هر ایرانی حساس را نشانه می رود و جریحه دار کرده و هر روز ترکش این گرانی های کمرشکن اجناس و کالا سینه پردرد قشر کم درآمد جامعه را می شکافد، برخی از محتکران سودجو در صنف نجیب کسبه بازار فرصت آشوب را مغتنم شمرده و با افزایش بی رویه نرخ لوازم التحریر و پارچه لباس فرم دانش آموزان، با خودمختاری یکه تازی کرده که گره ای کور دیگری بر مشکلات مالی خانواده ها می افزاید که قیمت کیف و کفش نسبت به سال گذشته با چند برابر افزایش نرخ بدون کنترل ارگان های ذیربط که متولی نرخ گذاری و قیمت تمام شده کالا هستند از انبارهای عریض و طویل که شبیه مخوفگاه است خارج کرده حتی در شرکت های تعاونی دولتی به فروش می رسانند.
به راستی چرا به نرخ گذاری کالا به ویژه لوازم التحریر نظارت کافی و وافی صورت نمی گیرد؟ هر چند که در این مدت اخیر به دلیل تحریم های ناجوانمردانه و غیر انسانی با افزایش نرخ کاغذ و دیگر کالاهای وارداتی روبرو هستیم و همگان به این وضعیت بحرانی و حساس آگاهیم، اما قیمت غیر واقعی کیف، کفش، روپوش، مانتو و احتکار مفسدین اقتصادی در کشور کدامین ارگان دولتی یا بخش خصوصی جوابگو است؟
فراموش نکنیم که بازگشایی مدارس و آغاز اولین روز مهرماه هر سال برای ما و دیگر دانش آموختگان روزهای شیرین و به یادماندنی و پرخاطره ای است و سالیان سال در بایگانی ذهن و اندیشه باقی خواهد ماند و هیچگاه این روزهای تلخ و شیرین دبستان، دبیرستان، دانشگاه از ذهن محو نخواهد شد ولی آیا فشار اقتصادی برای اولیاء دانش آموزان که غمی بزرگ در سینه دارند به همانگونه شادی آفرین است؟ آیا خانواده های ضعیف همچون کوه اندوه در دل ندارند؟
در یکی دیگر از مطالب این نشریه با عنوان «گردشگری، درآمد مغفول‌مانده» نوشته ابوالقاسم کواکبیان آمده است:
هفته گذشته نمایندگان مجلس به وزیر میراث‌فرهنگی و گردشگری رأی دادند که البته قبلاً به تشکیل چنین وزارتخانه‌ای رأی داده بودند. سالیان متمادی همه گردانندگان جمهوری اسلامی در پی چابک‌سازی دولت بوده‌اند؛ حتی با ادغام چند وزارتخانه و تشکیل وزارتخانه عریض و طویل صمت یا همان وزارتخانه صنعت، معدن، تجارت و همچنین وزارتخانه راه و شهرسازی، سعی کردند تعداد وزارتخانه‌ها را کم کرده و به‌قول خودشان دولت را چابک‌تر کنند.
هم‌اکنون با اینکه ازلحاظ قدمت تاریخی جزء ده کشور اول جهان هستیم، ازلحاظ رتبه اقتصاد گردشگری هیچگاه نتوانسته‌ایم جایگاهی برتر از رتبه سی‌وپنجم را به‌دست آوریم و با اینکه طبق گزارش سازمان جهانی گردشگریِ ملل متحد، بیش از یک میلیارد و سیصد میلیون گردشگر در سال به ثبت رسیده است، ما حدود چهارمیلیون گردشگر را هم نتوانسته‌ایم به کشور جذب کنیم.
از طرف دیگر میراث‌فرهنگی کشورهای دیگری هم مثل قبرس، دانمارک، ژاپن، نروژ و سنگاپور در برابر ایران ناچیز است؛ اما جزء امن‌ترین کشور برای مهمانان خود هستند؛ مثلاً در دانمارک که از دوچرخه استفاده می‌کنند، اگر کسی دوچرخه خود را بدون قفل رها کند، پس از چند روز هم، احدی به آن دست نمی‌زند. تازه، این کشورها کمترین میراث‌فرهنگی را در برابر ایران دارند! شما هیچ لیستی پیدا نمی‌کنید که کشور ایران را جزء یکی از تمدن‌های قدیمی نام نبرده باشد. ایران در سه دوره تمدن کهن، میانی و نوین آثار بی‌شماری داشته است.
چون ما نتوانسته‌ایم از این همه مواهب طبیعی و نعمت‌های خدادادی و مواریث اقتصادآمیز فرهنگی و تاریخی با کشوری سرشار از ثروت، آن‌طور که شایسته است، بهره‌مند شویم؛ برای مثال، اگر از همین استان خودمان درست بهره‌برداری می‌کردیم، می‌توانستیم به‌راحتی خرج هشتادمیلیون جمعیت ایران را تأمین کنیم.
استان ما علاوه‌بر داشتن میلیاردها تن مواد معدنی و طبیعی، از سنگ گچ و نمک گرفته تا سنگ‌های قیمتی، از معادن آهن و آلومینیم گرفته تا معدن طلا و منابع غنی سیلیس و اورانیم ، بناهای هزاران‌ساله و آثار تاریخی بی‌شماری دارد.
حال که وزارتخانه‌ای به این نام و با وزیری از اهالی استان خودمان، آقای مونسان، تشکیل شده، توقع این است که این مهم را با احیای آثار ملی تحقق ببخشیم؛ چون به‌نقل از یکی از کارشناسان این رشته، با ورود هر گردشگر حدود ۱۲۰۰ دلار نصیب کشور شده و چندین شغل ایجاد می‌شود و این درآمد تقریباً معادل فروش حدود پانزده بشکه نفت است؛ در این صورت، با این بیش از یک‌میلیارد نفر گردشگر در سال که در جهان وجود دارد، می‌توانیم ثروت عظیمی را به کشور سرازیر کنیم. آنگاه به‌طور قطع آمریکا با حربه تحریم اقتصادی هیچ غلطی نمی‌تواند بکند؛ بلکه این‌گونه عدو سبب خیر می‌شود و ما طلای سیاهمان را که سرمایه اصلی مردم ایران است، به ثمن بخس نمی‌فروشیم؛ بلکه به‌قدر نیاز آن را پالایش و از آن بهره‌برداری می‌کنیم و سهم آیندگان را پیش‌خور نمی‌کنیم و از این اقتصاد تک‌محوری نجات می‌یابیم!
لذا ما باید به خودباوری برسیم و وزیر محترم و همکارانش نیز برای رونق گردشگری شبانه‌روز تلاش کنند و در همین زمینه همة دستگاه‌های دولتی و غیردولتی که بعضاً بودجه زیادی را با اسراف مصرف می‌کنند، باید صدالبته با کمک همه مردم کاری کنند که زیرساخت‌های مناسب اعم از جاده‌های هموار، وسایل حمل‌ونقل مطلوب، هتل‌ها و اسکان مناسب، راهنمایان زبده، امنیت ظاهری و روانی ایجاد شود و برای فرزندان و آیندگان این مرز و بوم رفاه و خودکفایی به ارمغان آید.
روزنامه بیان مردم
روزنامه بیان مردم دیگر نشریه استان سمنان است که در هفته جاری موضوع‌هایی چون سیاست چماق و هویج یا هویج و چماق، سمنان استان رزومه پرکنی و نصب تابلوی توقف ممنوع فروشگاه تعاونی فرهنگیان سمنان با عنوان توقف مطلقا ممنوع، منطقی نیست را مورد اشاره قرار داد.
از مسائل مهمی که در هفته جاری مورد توجه این روزنامه قرار گرفت، مطلبی به عنوان « سمنان استان رزومه پرکنی» نوشته منصور فرزامی است.
در این مطلب آمده است: برخی از مسئولان شریفی که به استان ما مشرف می شوند، دو - سه صفحه بیشتر شرح احوال کاری آنها نیست اما به دیار باستانی ما که تشریف را می‌آورند ، آنقدر زمینه مساعد است و آنقدر تهیه کننده رزومه در پای رکابند چون مدتی اندک می‌گذرد، این سوابق کاری به لطف نابغه های دوران که انسان های روزند و می‌دانند آب از که و چگونه گرم می شود، از صد و هزار هم می گذرد.
در یکی دیگر از مطالب این نشریه با عنوان «سیاست چماق و هویج یا هویج و چماق» نوشته احمد همتی آمده است: موضوعی که در اینجا می‌خواهیم به آن بپردازیم این است که در واقع هنگامی که ترامپ رسماً خروج از برجام را اعلام کرد اروپا نیز به صورت غیر رسمی از برجام خارج شد و عملاً نشان داد که گام به گام با آمریکا همراهی دارد و در حقیقت سیاست چماق و هویج که قبل از برجام توسط آمریکا و اروپا اجرا می شد تبدیل به سیاست هویج و چماق گردید .
قطعاً این بازی خطرناک و مذبوحانه برای کشورهای ناقض پیمان به ویژه اروپا تبعات سنگینی را در پی خواهد داشت.
در وهله اول ادامه این روند و قانون گریزی های مشابه آن می تواند فضای بی اعتمادی و عدم همکاری های بین المللی را تشدید کند و باعث ناامنی و بی ثباتی در مناطق حساس جهان و در گسترش آن به تمام دنیا گردد .
از طرف دیگر اروپا سیاست یکجانبه گرایی آمریکا را که می تواند تهدیدی جدی برای جهان باشد عملاً پذیرفته است و فراتر از آن با اجازه خواستن از آمریکا برای اجرای مفاد قانونی برجام کدخدایی آمریکا بر اروپا راصحه گذاشته است .
اروپایی که زمانی حاکمیت مطلق کلیسای تحریف شده را پذیرفت و تاوان سنگین آن را در قرون وسطی پرداخت اکنون تسلط و قلدرمآبی بی چون و چرای آمریکا را پذیرفته است بنابراین باید منتظر تبعات سنگین آن نیز باشد چرا که سیاست‌های سلطه جویانه آمریکا محدودیت ندارد و قصد دارد سایه شوم خود را بر تمام دنیا از جمله کشورهای هم پیمان خود بیندازد و به هیچ پیمان و مودتی نیز پایبند نخواهد بود به ویژه در سال ها ی اخیر این سیاست را به صورت عریان و علنی اعلام کرده و به آن عمل نموده است که نمونه آن خروج از پیمان های بین المللی است که در جهت امنیت ، سلامت و توسعه جهان مصوب و امضا شده بودند.
ملت و کشور بزرگ و با عظمت ایران راه خود را که مبتنی بر احترام به قانون در عرصه های داخلی و بین المللی و پرهیز از سلطه جویی و سلطه پذیری است انتخاب کرده و به کمک تمام دولت‌ها و ملت‌های مستقل و آزادی‌خواه جهان این راه را ادامه خواهد داد و با شرکت در پیمان های مستقل بین المللی که گام های اساسی هم در این راه برداشته شده است به مسیر خود ادامه می‌دهد و این اروپاست که باید در سیاست گذاری های خود به ویژه در رابطه با آمریکا تجدید نظر جدی داشته باشد تا به قرون وسطایی دیگر دچار نشود.
بقیه نشریات استان سمنان در این هفته چاپ نشدند.
۹۸۹۱/۶۱۰۳
