به گزارش ایرنا، هدیه ای از عرش ملکوت، طرفه ای از باغ های سبز بهشت، بر بال فرشتگان به سوی زمین رهسپار است که ساقه های عصمت و امامت از نسل پاکی های یاس کبودش، گرداگرد کره خاکی را در می نوردد.
سریر امامت است که عطر رازقیش از دل کعبه برون می آید و بال فرشتگان قدمگاهش می شود و آبشار رحمت و دلاوری و شیرمردی اش فضای شهر خدا را متنعم می کند.
شهر خدا است که فاطمه بنت اسد را به سوی خویش می خواند، این خانه خداست که میزبان رحمت است و این خداست که بر روح ارغوانی مردی از نسل بهشت دمیده است.
این علی(ع) است که عطر سلاله هایی از جنس گل های خوش عطر محمدی اش عالم را در برمی گیرد و از پایه های عرش کبریای بر بال پرشتگان بالا می رود.
درون کعبه چه غوغایی است، این هلهله فرشتگان است که از عرش به گوش می رسد و این بال فرشتگان است که دور تا دور کعبه حلقه زده است و انتظار طلوع خورشید و ماه و ستاره های عالم را می کشند.
جام های افلاکی جن و انس و عرشیان خدا است که به سوی دریای محبت او می آیند، خنده های ستاره های نقره ای در آسمان نشان از خبری بس عظیم دارند.
درون کعبه چه غوغایی است از ولادت این نور.
** مولود کعبه
فاطمه بنت اسد در هاله ای از نور الهی غرق بود. درد وجود او را فراگرفته بود. به نزدیک کعبه آمد و با خدای خود به راز و نیاز پرداخت. ناگهان دیوار کعبه شکافته شد و فاطمه بنت اسد داخل کعبه آن میعادگاه عاشقان و یکتاپرستان شد و پس از چند روزی، در حالی که فرزندش علی(ع) را چون دانه مرواریدی بر روی دست داشت، از درون کعبه بیرون آمد.
**پدر و مادر حضرت علی(ع)
پدر حضرت علی(ع)، ابوطالب، از فصیحان عرب، بزرگ مکه و رئیس بنی هاشم بود. سراپای وجود ابوطالب کانونی از عطوفت، مهربانی، شجاعت و بردباری و خدمتگزاری آیین توحید بود و مادرش فاطمه بنت اسد زنی باشخصیت و مملو از معرفت و محبت و عشق به خدا بود. او بعد از خدیجه اولین زنی است که به پیامبر خدا(ص) ایمان آورد.
**نخستین کسی که به پیامبر ایمان آورد
از افتخارات بی نظیر و مهمی که در تاریخ برای حضرت علی(ع) به یادگار مانده است، پیشگامی او در اسلام و ایمان است. او در خانه کعبه تولید یافت و در خانه پیامبر(ص) پرورش یافت و در سن 10 سالگی به پیامبر خدا(ص) ایمان آورد.
**نهج البلاغه اثری به بلندای تاریخ
نهج البلاغه، و به طور کلی کلام علی(ع) پس از گذشت قرن ها هنوز ویژگی خاص خود را دارد. زنگ از آیینه دل ها می زداید و انسان های خداجو را سر ذوق می آورد.
عالمان و دانشمندان بسیاری از فرقه ها و مذهب های مختلف شرح و تفسیرهای زیادی بر این کتاب بزرگ نوشته اند و همگی با کمال عجز اعتراف دارند که نتوانسته اند حق مطلب را ادا کنند.
کتاب نهج البلاغه بعد از قرآن بزرگ ترین دستور زندگی مادی و معنوی و بالاترین کتاب رهایی بخش بشر و دستورات معنوی و حکومتی آن بالاترین راه نجات انسان ها است.
**القاب حضرت علی(ع)
اسم شریفش علی است. صاحب کتاب الانوار می گوید: علیّ بن ابی طالب در کتاب خدا 300 اسم دارد. مشهورترین القاب آن حضرت، امیرالمومنین است که این لقب مخصوص آن حضرت است، و ابن شهر آشوب بیش از 850 لقب برای آن حضرت ذکر کرده است.
مشهورترین کنیه های آن حضرت ابوالحسن است. اضافه بر اسامی و القابی که آن حضرت در کتاب های مختلف آسمانی به زبان های مختلف دارند.
چه این که آن حضرت نزد اهل آسمان معروف به شمساطیل است و در زمین جمحائیل، در لوح قنسوم و در قلم منصوم، در عرش معین، نزد رضوان امین است، نزد حورالعین اصب است، در صحف ابراهیم حزبیل است، در عیرانیه بلقیاطیس، در سریانیه شروحیل، در تورات ایلیا، در زبور اریا، در انجیل بریا، در صحف حجر عین و در قرآن علیّ است.
**شهادت امام علی(ع)
یکی از بزرگترین حوادث تاریخ مسلمانان که در راه تغییر مسیر اسلام روی داد، شهادت حضرت علی (ع) بود. با شهادت آن بزرگوار، اسلام تنها نگهبان دلسوز و یگانه حامی واقعی خود را از دست داد و مسلمانان از برکت وجود پیشوایی محبوب، زمامداری عادل، امامی عالم، رهبری رئوف و مهربان محروم شدند، و امواج بلایا و فتنه ها از هر سو آنها را احاطه کرد.
شهادت حضرت به ضربت «ابن ملجم مرادی» ضربتی بود که بر پیکر اسلام، عدالت، حرّیّت و فضیلت و بر پیکر تمام اهداف عالی انسانی وارد شد.
7342م/6103
سریر امامت است که عطر رازقیش از دل کعبه برون می آید و بال فرشتگان قدمگاهش می شود و آبشار رحمت و دلاوری و شیرمردی اش فضای شهر خدا را متنعم می کند.
شهر خدا است که فاطمه بنت اسد را به سوی خویش می خواند، این خانه خداست که میزبان رحمت است و این خداست که بر روح ارغوانی مردی از نسل بهشت دمیده است.
این علی(ع) است که عطر سلاله هایی از جنس گل های خوش عطر محمدی اش عالم را در برمی گیرد و از پایه های عرش کبریای بر بال پرشتگان بالا می رود.
درون کعبه چه غوغایی است، این هلهله فرشتگان است که از عرش به گوش می رسد و این بال فرشتگان است که دور تا دور کعبه حلقه زده است و انتظار طلوع خورشید و ماه و ستاره های عالم را می کشند.
جام های افلاکی جن و انس و عرشیان خدا است که به سوی دریای محبت او می آیند، خنده های ستاره های نقره ای در آسمان نشان از خبری بس عظیم دارند.
درون کعبه چه غوغایی است از ولادت این نور.
** مولود کعبه
فاطمه بنت اسد در هاله ای از نور الهی غرق بود. درد وجود او را فراگرفته بود. به نزدیک کعبه آمد و با خدای خود به راز و نیاز پرداخت. ناگهان دیوار کعبه شکافته شد و فاطمه بنت اسد داخل کعبه آن میعادگاه عاشقان و یکتاپرستان شد و پس از چند روزی، در حالی که فرزندش علی(ع) را چون دانه مرواریدی بر روی دست داشت، از درون کعبه بیرون آمد.
**پدر و مادر حضرت علی(ع)
پدر حضرت علی(ع)، ابوطالب، از فصیحان عرب، بزرگ مکه و رئیس بنی هاشم بود. سراپای وجود ابوطالب کانونی از عطوفت، مهربانی، شجاعت و بردباری و خدمتگزاری آیین توحید بود و مادرش فاطمه بنت اسد زنی باشخصیت و مملو از معرفت و محبت و عشق به خدا بود. او بعد از خدیجه اولین زنی است که به پیامبر خدا(ص) ایمان آورد.
**نخستین کسی که به پیامبر ایمان آورد
از افتخارات بی نظیر و مهمی که در تاریخ برای حضرت علی(ع) به یادگار مانده است، پیشگامی او در اسلام و ایمان است. او در خانه کعبه تولید یافت و در خانه پیامبر(ص) پرورش یافت و در سن 10 سالگی به پیامبر خدا(ص) ایمان آورد.
**نهج البلاغه اثری به بلندای تاریخ
نهج البلاغه، و به طور کلی کلام علی(ع) پس از گذشت قرن ها هنوز ویژگی خاص خود را دارد. زنگ از آیینه دل ها می زداید و انسان های خداجو را سر ذوق می آورد.
عالمان و دانشمندان بسیاری از فرقه ها و مذهب های مختلف شرح و تفسیرهای زیادی بر این کتاب بزرگ نوشته اند و همگی با کمال عجز اعتراف دارند که نتوانسته اند حق مطلب را ادا کنند.
کتاب نهج البلاغه بعد از قرآن بزرگ ترین دستور زندگی مادی و معنوی و بالاترین کتاب رهایی بخش بشر و دستورات معنوی و حکومتی آن بالاترین راه نجات انسان ها است.
**القاب حضرت علی(ع)
اسم شریفش علی است. صاحب کتاب الانوار می گوید: علیّ بن ابی طالب در کتاب خدا 300 اسم دارد. مشهورترین القاب آن حضرت، امیرالمومنین است که این لقب مخصوص آن حضرت است، و ابن شهر آشوب بیش از 850 لقب برای آن حضرت ذکر کرده است.
مشهورترین کنیه های آن حضرت ابوالحسن است. اضافه بر اسامی و القابی که آن حضرت در کتاب های مختلف آسمانی به زبان های مختلف دارند.
چه این که آن حضرت نزد اهل آسمان معروف به شمساطیل است و در زمین جمحائیل، در لوح قنسوم و در قلم منصوم، در عرش معین، نزد رضوان امین است، نزد حورالعین اصب است، در صحف ابراهیم حزبیل است، در عیرانیه بلقیاطیس، در سریانیه شروحیل، در تورات ایلیا، در زبور اریا، در انجیل بریا، در صحف حجر عین و در قرآن علیّ است.
**شهادت امام علی(ع)
یکی از بزرگترین حوادث تاریخ مسلمانان که در راه تغییر مسیر اسلام روی داد، شهادت حضرت علی (ع) بود. با شهادت آن بزرگوار، اسلام تنها نگهبان دلسوز و یگانه حامی واقعی خود را از دست داد و مسلمانان از برکت وجود پیشوایی محبوب، زمامداری عادل، امامی عالم، رهبری رئوف و مهربان محروم شدند، و امواج بلایا و فتنه ها از هر سو آنها را احاطه کرد.
شهادت حضرت به ضربت «ابن ملجم مرادی» ضربتی بود که بر پیکر اسلام، عدالت، حرّیّت و فضیلت و بر پیکر تمام اهداف عالی انسانی وارد شد.
7342م/6103
کپی شد