به گزارش ایرنا، 47 سال از عمر پر از نور هشتمین ستاره از سلاله رسول الله، امام رضا(ع) می گذشت که معجزه میلادی از جنس نجابت و بخشندگی، پنجره در پنجره دوباره از عطر یاس مادرش زهرا(س) آکنده از نجابت شد.
امامی متولد شد که حتی امامتش در سن هفت سالگی معجزه ای دیگر از سوی پروردگار هستی بود؛ وعده پیغمبر است 12 جانشین از نسل یاس و شیرمرد خدا.
دهمین روز از ماه رجب در سال 195 هجری قمری بود که حجتی از خداوند بر بال فرشتگان به آغوش امام رضا(ع) آمد.
آیتی از پاکی و عصمت که تنها سه روز بعد از میلادش لب به ستایش یگانه معبود عالم گشود و باز هم معجزه ای از جنس مسیحایی را به رخ جهانیان کشاند؛ چشم و دلت روشن ای غریب الغربا.
**داستان خواندنی تولد امام جواد(ع)
علامه مجلسی(ره) در جلاءالعیون مینویسد: ابن شهر آشوب به سند معتبر از حکیمه خاتون دختر امام موسی کاظم(ع) روایت میکند که:
روزی برادرم حضرت رضا(ع) مرا طلبید و فرمود: ای حکیمه امشب فرزند مبارک خیزران، مادر حضرت جواد(ع) متولد میشود و باید تو در وقت تولد او حاضر باشی.
من در خدمت آن حضرت ماندم، چون شب فرارسید امام رضا(ع) مرا با خیزران و زنان قابله به حجره آورد و چراغی نزد ما افروخت و از حجره بیرون رفت و در را بر روی ما بست .
حکیمه خاتون، عمه امام جواد(ع) میافزاید: خورشید امامت با به دنیا آمدنش حجره را نورانی کرد. بر آن حضرت پرده نازکی چون جامه احاطه شده بود و نوری از حضرت ساطع میشد. چون نور مبین را در دامن گرفتم، آن پرده حائل را از خورشید جمالش دور کردم و با جامهای مطهر پوشاندمش.
**سخن گفتن امام جواد(ع) در روز سوم تولد
چون روز سوم ولادت فرا رسید، امام جواد(ع) دیده حقیقتبین خویش را به آسمان گشود و به سوی راست و چپ نظر کرد و به زبان فصیح ندا داد: «اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمداً رسول الله».
چون این حالت غریب را از آن نور دیده، مشاهده کردم، به خدمت حضرت رضا(ع) شرفیاب شدم و آنچه دیده و شنیده بودم را به خدمت حضرت عرض کردم .
حضرت فرمود: پس از این، عجایب بسیاری را مشاهده خواهی کرد.
**امامت در خردسالی
در میان پیشوایان معصوم(ع) سه امام در خردسالی به امامت رسیدند، امام جواد(ع) در هفت سالگی، امام هادی(ع) در 9 سالگی و حضرت مهدی(عج) در پنج سالگی؛ از این رو، از همان عصر امامت امام رضا(ع) به بعد، این سؤال مطرح شد که با توجه به مقام بسیار ارجمند امامت، چگونه انسانی در خردسالی به امامت می رسد که در منابع معتبر اسلامی برای این گونه سؤالات، پاسخی درخور و قانع کننده بسیار آورده شده است.
**آرامش شیعیان پس از یقین به علم امام جواد(ع) در سن هفت سالگی
طبری می نویسد: زمانی که سنّ حضرت جواد(ع) به 6 سال و چند ماه رسید، مأمون پدر گرامیشان را به شهادت رساند و شیعیان در حیرت و سرگردانی فرو رفتند و در میان مردم اختلاف نظر پدید آمد و سنّ ابوجعفر را کم شمردند و شیعیان در سایر شهرها متحیّر شدند.
به همین جهت، شیعیان اجتماعاتی تشکیل دادند و دیدارهایی با امام جواد(ع) به عمل آوردند و به منظور آزمایش و حصول اطمینان از این که او دارای علم امامت است، پرسش هایی مطرح کردند و هنگامی که پاسخ های قاطع و روشن و قانع کننده دریافت کردند، آرامش و اطمینان یافتند.
**القاب امام محمد تقی(ع)
یکی از لقب های امام محمدتقی(ع) «جواد» است؛ شاید به این دلیل که همیشه در زندگی به اندک بسنده می کرد و بسیار بخشنده بود.
حضرت رضا(ع) بر اساس نصبی که از پیامبر اکرم (ص) و امیر مومنان علی(ع) به او رسیده بود فرزند خود را به جواد، زکی، و تقی ملقب فرمودند .
به جز این سه لقب، حضرت جواد(ع) دارای القاب دیگری چون قانع، مرتضی، نجیب، منتخب، متقی، متوکل، مرضی، المختار، عالم نیز بودند؛ اما به جهت جود و سخاوت فراوان، مشهورترین لقب امام محمدتقی(ع)، «جواد» است.
گذشته از این امام جواد(ع) در بین شیعه و سنی به باب المراد نیز شهرت دارند.
**فرزندان امام بخشندگی
امام جواد(ع) دو دختر به نام های فاطمه و حکیمه و دو پسر به نام های موسی و علی(ع) داشت. علی همان امام علی النقی(ع)، امام دهم شیعیان جهان است که پس از پدر بزرگوار خود، رهبری معنوی مردم را به دست گرفت.
**دوره امامت امام جواد (ع)
حکومت عباسی در اوج قدرت بود و خطری خارجی آن را تهدید نمی کرد. بنابراین خلفا با آرامش خاطر با توجه به اموال فراوانی که به دست آوردند، غرق فساد و انحراف شدند.
در این زمان جامعه به واسطه آزادی بحث های علمی و دوری از منابع اصیل اسلامی و اهل بیت (ع) دچار تفرقه و فرقه سازی های دینی گشت. برخی فرقه ها به فرقه های سیاسی تبدیل شد که با حکومت درگیر شدند یا با هم دیگر جنگیدند.
در این سال ها به دلیل پراکنده شدن شاگردان مکتب امام صادق (ع) و فعالیت های امام رضا (ع) تشیع و عشق به اهل بیت (ع) در مناطق گوناگون، به ویژه ایران گسترش یافت.
**سرانجام شهادت امام محمد تقی(ع) در 25 سالگی
در تاریخ شهادت نهمین امام شیعه حضرت جوادالائمه(ع) روایات گوناگونی وارد شده است، چنانکه مسعودی، روز شهادت حضرت را در پنجم ذی الحجه سال 219 هجری قمری می داند، اما طبق مشهورترین روایات، عروج ملکوتی ایشان در آخر ماه ذی القعده سال 220 هجری قمری بوده است، و در آن هنگام از سن شریفش تنها 25 سال و چند ماه گذشته بود که به دستور معتصم، جامی از زهر را از دستان همسرش ام فضل گرفت و زمین از فیض وجود پر ز نورش خالی شد.
سرانجام امام جواد(ع) در کنار بارگاه منور جد بزرگوارش امام موسی کاظم(ع) در کاظمین به خاک سپرده شدند.
7342م/6103
امامی متولد شد که حتی امامتش در سن هفت سالگی معجزه ای دیگر از سوی پروردگار هستی بود؛ وعده پیغمبر است 12 جانشین از نسل یاس و شیرمرد خدا.
دهمین روز از ماه رجب در سال 195 هجری قمری بود که حجتی از خداوند بر بال فرشتگان به آغوش امام رضا(ع) آمد.
آیتی از پاکی و عصمت که تنها سه روز بعد از میلادش لب به ستایش یگانه معبود عالم گشود و باز هم معجزه ای از جنس مسیحایی را به رخ جهانیان کشاند؛ چشم و دلت روشن ای غریب الغربا.
**داستان خواندنی تولد امام جواد(ع)
علامه مجلسی(ره) در جلاءالعیون مینویسد: ابن شهر آشوب به سند معتبر از حکیمه خاتون دختر امام موسی کاظم(ع) روایت میکند که:
روزی برادرم حضرت رضا(ع) مرا طلبید و فرمود: ای حکیمه امشب فرزند مبارک خیزران، مادر حضرت جواد(ع) متولد میشود و باید تو در وقت تولد او حاضر باشی.
من در خدمت آن حضرت ماندم، چون شب فرارسید امام رضا(ع) مرا با خیزران و زنان قابله به حجره آورد و چراغی نزد ما افروخت و از حجره بیرون رفت و در را بر روی ما بست .
حکیمه خاتون، عمه امام جواد(ع) میافزاید: خورشید امامت با به دنیا آمدنش حجره را نورانی کرد. بر آن حضرت پرده نازکی چون جامه احاطه شده بود و نوری از حضرت ساطع میشد. چون نور مبین را در دامن گرفتم، آن پرده حائل را از خورشید جمالش دور کردم و با جامهای مطهر پوشاندمش.
**سخن گفتن امام جواد(ع) در روز سوم تولد
چون روز سوم ولادت فرا رسید، امام جواد(ع) دیده حقیقتبین خویش را به آسمان گشود و به سوی راست و چپ نظر کرد و به زبان فصیح ندا داد: «اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمداً رسول الله».
چون این حالت غریب را از آن نور دیده، مشاهده کردم، به خدمت حضرت رضا(ع) شرفیاب شدم و آنچه دیده و شنیده بودم را به خدمت حضرت عرض کردم .
حضرت فرمود: پس از این، عجایب بسیاری را مشاهده خواهی کرد.
**امامت در خردسالی
در میان پیشوایان معصوم(ع) سه امام در خردسالی به امامت رسیدند، امام جواد(ع) در هفت سالگی، امام هادی(ع) در 9 سالگی و حضرت مهدی(عج) در پنج سالگی؛ از این رو، از همان عصر امامت امام رضا(ع) به بعد، این سؤال مطرح شد که با توجه به مقام بسیار ارجمند امامت، چگونه انسانی در خردسالی به امامت می رسد که در منابع معتبر اسلامی برای این گونه سؤالات، پاسخی درخور و قانع کننده بسیار آورده شده است.
**آرامش شیعیان پس از یقین به علم امام جواد(ع) در سن هفت سالگی
طبری می نویسد: زمانی که سنّ حضرت جواد(ع) به 6 سال و چند ماه رسید، مأمون پدر گرامیشان را به شهادت رساند و شیعیان در حیرت و سرگردانی فرو رفتند و در میان مردم اختلاف نظر پدید آمد و سنّ ابوجعفر را کم شمردند و شیعیان در سایر شهرها متحیّر شدند.
به همین جهت، شیعیان اجتماعاتی تشکیل دادند و دیدارهایی با امام جواد(ع) به عمل آوردند و به منظور آزمایش و حصول اطمینان از این که او دارای علم امامت است، پرسش هایی مطرح کردند و هنگامی که پاسخ های قاطع و روشن و قانع کننده دریافت کردند، آرامش و اطمینان یافتند.
**القاب امام محمد تقی(ع)
یکی از لقب های امام محمدتقی(ع) «جواد» است؛ شاید به این دلیل که همیشه در زندگی به اندک بسنده می کرد و بسیار بخشنده بود.
حضرت رضا(ع) بر اساس نصبی که از پیامبر اکرم (ص) و امیر مومنان علی(ع) به او رسیده بود فرزند خود را به جواد، زکی، و تقی ملقب فرمودند .
به جز این سه لقب، حضرت جواد(ع) دارای القاب دیگری چون قانع، مرتضی، نجیب، منتخب، متقی، متوکل، مرضی، المختار، عالم نیز بودند؛ اما به جهت جود و سخاوت فراوان، مشهورترین لقب امام محمدتقی(ع)، «جواد» است.
گذشته از این امام جواد(ع) در بین شیعه و سنی به باب المراد نیز شهرت دارند.
**فرزندان امام بخشندگی
امام جواد(ع) دو دختر به نام های فاطمه و حکیمه و دو پسر به نام های موسی و علی(ع) داشت. علی همان امام علی النقی(ع)، امام دهم شیعیان جهان است که پس از پدر بزرگوار خود، رهبری معنوی مردم را به دست گرفت.
**دوره امامت امام جواد (ع)
حکومت عباسی در اوج قدرت بود و خطری خارجی آن را تهدید نمی کرد. بنابراین خلفا با آرامش خاطر با توجه به اموال فراوانی که به دست آوردند، غرق فساد و انحراف شدند.
در این زمان جامعه به واسطه آزادی بحث های علمی و دوری از منابع اصیل اسلامی و اهل بیت (ع) دچار تفرقه و فرقه سازی های دینی گشت. برخی فرقه ها به فرقه های سیاسی تبدیل شد که با حکومت درگیر شدند یا با هم دیگر جنگیدند.
در این سال ها به دلیل پراکنده شدن شاگردان مکتب امام صادق (ع) و فعالیت های امام رضا (ع) تشیع و عشق به اهل بیت (ع) در مناطق گوناگون، به ویژه ایران گسترش یافت.
**سرانجام شهادت امام محمد تقی(ع) در 25 سالگی
در تاریخ شهادت نهمین امام شیعه حضرت جوادالائمه(ع) روایات گوناگونی وارد شده است، چنانکه مسعودی، روز شهادت حضرت را در پنجم ذی الحجه سال 219 هجری قمری می داند، اما طبق مشهورترین روایات، عروج ملکوتی ایشان در آخر ماه ذی القعده سال 220 هجری قمری بوده است، و در آن هنگام از سن شریفش تنها 25 سال و چند ماه گذشته بود که به دستور معتصم، جامی از زهر را از دستان همسرش ام فضل گرفت و زمین از فیض وجود پر ز نورش خالی شد.
سرانجام امام جواد(ع) در کنار بارگاه منور جد بزرگوارش امام موسی کاظم(ع) در کاظمین به خاک سپرده شدند.
7342م/6103
کپی شد