در این مطلب آمده است: بعد از مشاوره با اهل نظر و خبرگان اهل امور، صلاح استان در این شد که امروز در مقوله‌ی وحدت رویه و وحدت کلی در استان نوشته شود چرا که نیاز ما بیش از آب و نان و مسکن، به وحدت نظر در امور جاری و آتی استان ماست. چون تفرقه و تفکر منطقه‌ای همه داشته‌های ما را ویران کرده و از آن سو اجازه نداده است که با از قوه به فعل درآمدن استعدادها، شایسته‌سالاری شکل بگیرد.
و عجبا که این تفرقه نه از مردم سلیم‌النفس عادی و بی‌مسند و مقام و مسئولیت بلکه از عملکرد آن خواصی است که از قضا برای ایجاد و تحکیم مبانی وحدت آمده‌اند. اما گویا بقای آنها و تضمین آینده‌ی آنها به عدم وحدت در استان وابسته است. گویی آن نکته‌ی بسیار خطرناکی که آن بزرگ فیلسوف اشرافی یونان گفت که برای مردم، مشکلاتی فراهم کنید تا مشکلات اساسی را از یاد ببرند، در این‌ها حلول کرده است.
کسانی که باید خود مصدر و منشا وحدت باشند. نشان آن که در بزنگاه‌ها و آنچه که نیاز به حضور و اقدام عملی‌شان هست، غایب‌اند. شما موضوع نیاز حیاتی انتقال آب از خزر به استان را رصد کنید تا دستگیرتان شود که این‌ها «یار شاطرند یا بار خاطر!» و از آن سو، بدون توجه به مسئولیت خود مدام می‌خواهند از جایی بکنند و این وصله‌ی ناجور را بدون آن که استحقاقی داشته باشند، به منطقه‌ای بچسبانند!
به صراحت بگویم که همین تفکر تخریبی شخصی و فردی، متاسفانه، همه‌ی مسائل استان را تحت تاثیر قرار داده است و ضربه‌ی بزرگ و جبران‌ناپذیری را هم به بودجه‌ی کشور و هم به توسعه‌ی متوازن استان وارد کرده است که حتی در صورت لزوم می‌شود وارد مصداق‌ها شد و عوارض آن را برشمرد و باید گفت که همین تفکر تخریبی باعث شده است که هیچ مسئولی از عالی‌مقام و دون‌پایه، راحت و دارای استقلال مسئولیتی نباشد.
به ویژه اگر شخصیت قوی و «پرنسیب» و کارآمدی و استقلال اخلاقی خود را نداشته باشد، در این صورت باید مدام تن و جانش بلرزد که این می‌پسندد یا آن نمی‌خواهد و همین روابط متقابل است که نمی‌گذارد توسعه‌ی متوازن در استان شکل بگیرد و با سیر طبیعی خود هرکس در جای خود باشد. چون آن مسئول هم به همان جانبی متمایل می‌شود که زور و توصیه و تهدید هست. عملکردهایی که هیچ ربطی و تناسبی با منطق‌کاری و قانون و عرف و منطق ندارد و صرف مصلحت و نفع شخصی و فردی است.
لذا مردم استان و همه کسانی که دغدغه‌ی آینده‌ی استان و کشور و نظام دارند، تقاضا می‌کنند که امامان جمعه و جماعت برای حفظ وحدت استان، نشست‌های مستمری داشته باشند و مسائل و نیازهای استان را رصد کنند و با تفاهم و تعامل و با عنایت به مبانی اخلاقی از توصیه‌های اکید خود به حفظ وحدت و توسعه‌ی متوازن دریغ نکنند و در جوار نشست آنان، نیاز به همفکری و همگامی و وحدت رویه از مجمع نمایندگان استان است که نشست‌های بیشتر و صمیمانه‌تری داشته باشند و اولویت‌ها و بایسته‌های استان را بیشتر در نظر بگیرند و آنجا که نیاز است در قالب طرح‌هایی به مجلس ببرند و نیز در امر نظارت بر اجرای قوانین، به استناد قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، نماینده‌ی همه‌ی مردم ایران باشند چون در خانه‌ی ملت می‌نشینند.
و نیز از استاندار محترم هم این تقاضاست که در شوراهای اداری فوق‌العاده، از مسئولان، برنامه بخواهند و در این خواستن‌ها مثل اسلاف خود این سنت و رویه را مطمح نظر داشته باشند چون که در همین رصد و خواستن‌هاست که معلوم می‌شود که چه کسی باید بماند و چه کسی باید مسئولیت خود را واگذارد.
و مورد پایانی در حفظ وحدت استان، وجود نهادهای مردمی و دست‌اندرکاران فضاهای مجازی و نیز اهل قلم است که به هیچ وجه نباید از ناحیه‌ی آنان عملی برخلاف مصالح و منافع استان و کشور و عقلانیت صورت بگیرد چون به کار گرفتن احساسات تند و هیجانی، هیچ گاه به مصلحت نبوده است. جهت این عزیزان و همه‌ی ما، محور باید قانون باشد و همه بر حول آن عمل کنیم تا آنجا که مسئولیت‌های استان از این سنجیدگی افکار و اعمال جهت حال و آینده‌ی استان، از این ظرفیت‌ها و زبده‌ی افکار راهگشای آنان گرته‌برداری و نکته‌یابی کنند تا امور نظام بگیرد.
7339/6103
انتهای پیام و عجبا که این تفرقه نه از مردم سلیم‌النفس عادی و بی‌مسند و مقام و مسئولیت بلکه از عملکرد آن خواصی است که از قضا برای ایجاد و تحکیم مبانی وحدت آمده‌اند. اما گویا بقای آنها و تضمین آینده‌ی آنها به عدم وحدت در استان وابسته است. گویی آن نکته‌ی بسیار خطرناکی که آن بزرگ فیلسوف اشرافی یونان گفت که برای مردم، مشکلاتی فراهم کنید تا مشکلات اساسی را از یاد ببرند، در این‌ها حلول کرده است.
کسانی که باید خود مصدر و منشا وحدت باشند. نشان آن که در بزنگاه‌ها و آنچه که نیاز به حضور و اقدام عملی‌شان هست، غایب‌اند. شما موضوع نیاز حیاتی انتقال آب از خزر به استان را رصد کنید تا دستگیرتان شود که این‌ها «یار شاطرند یا بار خاطر!» و از آن سو، بدون توجه به مسئولیت خود مدام می‌خواهند از جایی بکنند و این وصله‌ی ناجور را بدون آن که استحقاقی داشته باشند، به منطقه‌ای بچسبانند!
به صراحت بگویم که همین تفکر تخریبی شخصی و فردی، متاسفانه، همه‌ی مسائل استان را تحت تاثیر قرار داده است و ضربه‌ی بزرگ و جبران‌ناپذیری را هم به بودجه‌ی کشور و هم به توسعه‌ی متوازن استان وارد کرده است که حتی در صورت لزوم می‌شود وارد مصداق‌ها شد و عوارض آن را برشمرد و باید گفت که همین تفکر تخریبی باعث شده است که هیچ مسئولی از عالی‌مقام و دون‌پایه، راحت و دارای استقلال مسئولیتی نباشد.
به ویژه اگر شخصیت قوی و «پرنسیب» و کارآمدی و استقلال اخلاقی خود را نداشته باشد، در این صورت باید مدام تن و جانش بلرزد که این می‌پسندد یا آن نمی‌خواهد و همین روابط متقابل است که نمی‌گذارد توسعه‌ی متوازن در استان شکل بگیرد و با سیر طبیعی خود هرکس در جای خود باشد. چون آن مسئول هم به همان جانبی متمایل می‌شود که زور و توصیه و تهدید هست. عملکردهایی که هیچ ربطی و تناسبی با منطق‌کاری و قانون و عرف و منطق ندارد و صرف مصلحت و نفع شخصی و فردی است.
لذا مردم استان و همه کسانی که دغدغه‌ی آینده‌ی استان و کشور و نظام دارند، تقاضا می‌کنند که امامان جمعه و جماعت برای حفظ وحدت استان، نشست‌های مستمری داشته باشند و مسائل و نیازهای استان را رصد کنند و با تفاهم و تعامل و با عنایت به مبانی اخلاقی از توصیه‌های اکید خود به حفظ وحدت و توسعه‌ی متوازن دریغ نکنند و در جوار نشست آنان، نیاز به همفکری و همگامی و وحدت رویه از مجمع نمایندگان استان است که نشست‌های بیشتر و صمیمانه‌تری داشته باشند و اولویت‌ها و بایسته‌های استان را بیشتر در نظر بگیرند و آنجا که نیاز است در قالب طرح‌هایی به مجلس ببرند و نیز در امر نظارت بر اجرای قوانین، به استناد قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، نماینده‌ی همه‌ی مردم ایران باشند چون در خانه‌ی ملت می‌نشینند.
و نیز از استاندار محترم هم این تقاضاست که در شوراهای اداری فوق‌العاده، از مسئولان، برنامه بخواهند و در این خواستن‌ها مثل اسلاف خود این سنت و رویه را مطمح نظر داشته باشند چون که در همین رصد و خواستن‌هاست که معلوم می‌شود که چه کسی باید بماند و چه کسی باید مسئولیت خود را واگذارد.
و مورد پایانی در حفظ وحدت استان، وجود نهادهای مردمی و دست‌اندرکاران فضاهای مجازی و نیز اهل قلم است که به هیچ وجه نباید از ناحیه‌ی آنان عملی برخلاف مصالح و منافع استان و کشور و عقلانیت صورت بگیرد چون به کار گرفتن احساسات تند و هیجانی، هیچ گاه به مصلحت نبوده است. جهت این عزیزان و همه‌ی ما، محور باید قانون باشد و همه بر حول آن عمل کنیم تا آنجا که مسئولیت‌های استان از این سنجیدگی افکار و اعمال جهت حال و آینده‌ی استان، از این ظرفیت‌ها و زبده‌ی افکار راهگشای آنان گرته‌برداری و نکته‌یابی کنند تا امور نظام بگیرد.
7339/6103
کپی شد
