امیر حسین ولیان سه شنبه در گفت و گو با ایرنا، درباره مشکلات ناشی از فعالیت معدن بوکسیت در دامنه کوه شاهوار شاهرود، حل این معضل را از سوی مسوولان خواستار شد و گفت: فعالان محیط زیست همواره از حامیان دولت بودند و اکنون نیز امیدوارند این معضل با تدبیر دولت برطرف شده و امید به مردم منطقه بازگردانده شود.
وی تأکید کرد: بسیاری از مردم شاهرود از عواقب فعالیت این معدن آگاه هستند و می دانند در آینده چه اتفاق بدی برای خود و فرزندانشان رخ می دهد و ادامه این روند و تیره کردن آینده بلند مدت مردم به خاطر بهره کوتاه مدت عده ای، جز افزودن بر ناامیدی آنان دستاورد دیگری ندارد.
این فعال محیط زیست با اشاره به شروع اعتراض ها نسبت به فعالیت معدن بوکسیت از سال 90 و گفت و گو و نامه نگاری با مسوولان، یادآور شد: دوستداران طبیعت در یک سال گذشته فعالیت جدی تری داشته و با تمام توان برای نجات شاهوار گام برداشتند و بزرگ ترین دستاورد آن افزایش آگاهی در بین مردم و مسوولان نسبت به این اتفاق بوده است.
ولیان ادامه داد: پس از آن مرکز پژوهش های مجلس وارد عمل شده و با حضور کارشناسان برتر کشوری پژوهشی چند ماهه انجام داد تا در نهایت در گزارش خود تمامی دغدغه های فعالان محیط زیست را تأیید کرده و اذعان کند ادامه کار معدن به این شکل آینده شاهرود را به خطر می اندازد.
وی با بیان اینکه برخی مسوولان شهرستان و استان هم نسبت به ادامه فعالیت این معدن ابراز نگرانی کردند، اظهار داشت : بهترین اظهار نظر را از فرماندار شاهرود داشتیم که پس از بررسی هایی که انجام داد اعلام کرد به دلیل وسعت تخریب و میزان تخلفات صورت گرفته باید معدن دستکم به طور موقت تعطیل شود تا بخشی از خسارت ها را جبران کند اما باز هم در عمل اتفاقی رخ نداد.
دبیر ستاد مردمی حفاظت از طبیعت شاهرود با تقدیر از اعلام موضع حجت الاسلام عبداللهیان، امام جمعه موقت و یکی از موثران این شهر در رابطه با معدن بوکسیت و درخواست از استاندار برای رسیدگی به این موضوع، گفت: گویا بر اساس تفاهم نامه ای قرار است دامنه فعالیت معدن کاهش یابد اما به نظر می رسد این تفاهم نامه چندان پشتوانه قانونی ندارد و هنوز پروانه آن ها محدود نشده، همان یک هزار و 300 هکتار وسعتی که دریافت کردند در اختیار دارند و تا چند برابر این میزان را حق قانونی خود می دانند که تخریب کنند.
وی با بیان اینکه برخی معدن کاران با رعایت نکردن ملاحظات محیط زیستی به دنبال سود بیشتر و هزینه کم تری هستند، اظهار داشت: سازمان های متولی همچون منابع طبیعی، حفاظت محیط زیست و آب منطقه ای باید نسبت به این موضوع حساسیت بیشتری داشته باشند.
وی همچنین ورود دادستانی به عنوان نماینده مدعی العموم در این موضوع مهم را خواستار شد.
ولیان با یادآوری خشک شدن یکی از سرچشمه های رودبار تاش در اثر فعالیت معدن بوکسیت، اظهار داشت: یکی از زیباترین و بکرترین چشمه های شاهوار در ارتفاع حدود سه هزار و 500 متری، 'چشمه خرسی' نام داشت. همه کوهنوردان و طبیعت دوستان این چشمه را می شناختند و به این دلیل به این نام خوانده می شود که هر بار به آن می رسیدیم بی شک اطرافش تا شعاع چند کیلومتری یک یا چند خرس می دیدیم. اما عجیب این است که این چشمه زیر دپوی نخاله های معدن مدفون شده و اثری از آن نیست. مسیر آب را بر هم زده اند و اداره امور آب واکنشی نشان نمی دهد.
دبیر ستاد مردمی حفاظت از طبیعت شاهرود با بیان اینکه معدن بوکسیت وسعت 2 میلیون متر مربعی را تخریب کرده و برای ادامه کار به بیش از 40 میلیون متر مربع فکر می کند، افزود: نکته بسیار مهم این است که این معدن با نام ' تاش و سیاه رودبار ' ثبت شده، تاش در منتهی الیه جنوب شرقی و سیاه رودبار در منتهی الیه غربی و حتی ضلع شمالی البرز و بخشی از جنگل ابر است.
ولیان در ادامه اظهار داشت: پیوستگی معدن از تاش تا سیاه رودبار یک پهنه وسیع را در بر می گیرد به این معنی که می خواهند تمام دامنه جنوبی البرز را بتراشند و با این وسعت و سرعت کار، به جز شاهوار تمام کوه های بعد از آن مانند کوه شعله میغان و کوه های روستاهای ابرسیج، قلعه نو و ابر پوشش گیاهی خود را از دست می دهند.
به گزارش ایرنا، کوه شاهوار با ارتفاع 3945 متر بلندترین قله در قسمت شرقی رشته‌کوه البرز است، شاهوار در شمال شهرستان شاهرود و در مرز دو استان گلستان و سمنان واقع شده است.
این کوه علاوه بر آنکه از مهمترین تامین کنندگان آب شهرستان شاهرود و روستاهای کوهپایه آن است، یکی از رویشگاه‌های ارزشمند 'سرو‌کوهی' (اُرس) نیز محسوب می‌شود. از سوی دیگر، این قله نزد اهالی شاهرود به عنوان یکی از نمادهای طبیعی این شهرستان محسوب می‌شود و همواره مورد توجه است.
مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارش خود در تاریخ 25 شهریور با عنوان 'بررسی چالش های زیست محیطی و اجتماعی معدن بوکسیت تاش' اعلام کرد ادامه فعالیت معدن بوکسیت تاش به این شکل، می تواند علاوه بر وارد کردن ضربه های جبران ناپذیر به طبیعت منطقه، حیات مردم را نیز در معرض تهدید قرار دهد.
این مرکز در گزارش خود در سه بخش به معرفی معدن بوکسیت تاش، چالش های زیست محیطی و اجتماعی این معدن و بررسی روند قانونی اکتشاف و بهره برداری از آن پرداخته و در نهایت راهکار ارائه کرده است.
تهدید منابع آب زیرزمینی منطقه، آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی، از بین رفتن مراتع، در خطر قرار گرفتن حیات وحش منطقه، ایجاد ریزگرد و گرد و غبار، از بین رفتن جاذبه اصلی گردشگری منطقه، از بین رفتن پوشش گیاهی و درختان و نیز چالش مدیریت پسماند و ایجاد سیلاب در اثر دپوی باطله در مسیر آب ودره ها از جمله سرفصل های بخش دوم این گزارش است.
با وجود این که تا کنون دوستداران محیط زیست شاهرود و برخی از مسوولان این شهرستان اعتراض هایی را در باره چگونگی معدنکاوی در شاهوار انجام داده اند، هنوز کسی از طرف شرکت بهره بردار اقدام به پاسخگویی نکرده و دسترسی به آن ها دشوار است.
7359/6167
انتهای پیام وی تأکید کرد: بسیاری از مردم شاهرود از عواقب فعالیت این معدن آگاه هستند و می دانند در آینده چه اتفاق بدی برای خود و فرزندانشان رخ می دهد و ادامه این روند و تیره کردن آینده بلند مدت مردم به خاطر بهره کوتاه مدت عده ای، جز افزودن بر ناامیدی آنان دستاورد دیگری ندارد.
این فعال محیط زیست با اشاره به شروع اعتراض ها نسبت به فعالیت معدن بوکسیت از سال 90 و گفت و گو و نامه نگاری با مسوولان، یادآور شد: دوستداران طبیعت در یک سال گذشته فعالیت جدی تری داشته و با تمام توان برای نجات شاهوار گام برداشتند و بزرگ ترین دستاورد آن افزایش آگاهی در بین مردم و مسوولان نسبت به این اتفاق بوده است.
ولیان ادامه داد: پس از آن مرکز پژوهش های مجلس وارد عمل شده و با حضور کارشناسان برتر کشوری پژوهشی چند ماهه انجام داد تا در نهایت در گزارش خود تمامی دغدغه های فعالان محیط زیست را تأیید کرده و اذعان کند ادامه کار معدن به این شکل آینده شاهرود را به خطر می اندازد.
وی با بیان اینکه برخی مسوولان شهرستان و استان هم نسبت به ادامه فعالیت این معدن ابراز نگرانی کردند، اظهار داشت : بهترین اظهار نظر را از فرماندار شاهرود داشتیم که پس از بررسی هایی که انجام داد اعلام کرد به دلیل وسعت تخریب و میزان تخلفات صورت گرفته باید معدن دستکم به طور موقت تعطیل شود تا بخشی از خسارت ها را جبران کند اما باز هم در عمل اتفاقی رخ نداد.
دبیر ستاد مردمی حفاظت از طبیعت شاهرود با تقدیر از اعلام موضع حجت الاسلام عبداللهیان، امام جمعه موقت و یکی از موثران این شهر در رابطه با معدن بوکسیت و درخواست از استاندار برای رسیدگی به این موضوع، گفت: گویا بر اساس تفاهم نامه ای قرار است دامنه فعالیت معدن کاهش یابد اما به نظر می رسد این تفاهم نامه چندان پشتوانه قانونی ندارد و هنوز پروانه آن ها محدود نشده، همان یک هزار و 300 هکتار وسعتی که دریافت کردند در اختیار دارند و تا چند برابر این میزان را حق قانونی خود می دانند که تخریب کنند.
وی با بیان اینکه برخی معدن کاران با رعایت نکردن ملاحظات محیط زیستی به دنبال سود بیشتر و هزینه کم تری هستند، اظهار داشت: سازمان های متولی همچون منابع طبیعی، حفاظت محیط زیست و آب منطقه ای باید نسبت به این موضوع حساسیت بیشتری داشته باشند.
وی همچنین ورود دادستانی به عنوان نماینده مدعی العموم در این موضوع مهم را خواستار شد.
ولیان با یادآوری خشک شدن یکی از سرچشمه های رودبار تاش در اثر فعالیت معدن بوکسیت، اظهار داشت: یکی از زیباترین و بکرترین چشمه های شاهوار در ارتفاع حدود سه هزار و 500 متری، 'چشمه خرسی' نام داشت. همه کوهنوردان و طبیعت دوستان این چشمه را می شناختند و به این دلیل به این نام خوانده می شود که هر بار به آن می رسیدیم بی شک اطرافش تا شعاع چند کیلومتری یک یا چند خرس می دیدیم. اما عجیب این است که این چشمه زیر دپوی نخاله های معدن مدفون شده و اثری از آن نیست. مسیر آب را بر هم زده اند و اداره امور آب واکنشی نشان نمی دهد.
دبیر ستاد مردمی حفاظت از طبیعت شاهرود با بیان اینکه معدن بوکسیت وسعت 2 میلیون متر مربعی را تخریب کرده و برای ادامه کار به بیش از 40 میلیون متر مربع فکر می کند، افزود: نکته بسیار مهم این است که این معدن با نام ' تاش و سیاه رودبار ' ثبت شده، تاش در منتهی الیه جنوب شرقی و سیاه رودبار در منتهی الیه غربی و حتی ضلع شمالی البرز و بخشی از جنگل ابر است.
ولیان در ادامه اظهار داشت: پیوستگی معدن از تاش تا سیاه رودبار یک پهنه وسیع را در بر می گیرد به این معنی که می خواهند تمام دامنه جنوبی البرز را بتراشند و با این وسعت و سرعت کار، به جز شاهوار تمام کوه های بعد از آن مانند کوه شعله میغان و کوه های روستاهای ابرسیج، قلعه نو و ابر پوشش گیاهی خود را از دست می دهند.
به گزارش ایرنا، کوه شاهوار با ارتفاع 3945 متر بلندترین قله در قسمت شرقی رشته‌کوه البرز است، شاهوار در شمال شهرستان شاهرود و در مرز دو استان گلستان و سمنان واقع شده است.
این کوه علاوه بر آنکه از مهمترین تامین کنندگان آب شهرستان شاهرود و روستاهای کوهپایه آن است، یکی از رویشگاه‌های ارزشمند 'سرو‌کوهی' (اُرس) نیز محسوب می‌شود. از سوی دیگر، این قله نزد اهالی شاهرود به عنوان یکی از نمادهای طبیعی این شهرستان محسوب می‌شود و همواره مورد توجه است.
مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارش خود در تاریخ 25 شهریور با عنوان 'بررسی چالش های زیست محیطی و اجتماعی معدن بوکسیت تاش' اعلام کرد ادامه فعالیت معدن بوکسیت تاش به این شکل، می تواند علاوه بر وارد کردن ضربه های جبران ناپذیر به طبیعت منطقه، حیات مردم را نیز در معرض تهدید قرار دهد.
این مرکز در گزارش خود در سه بخش به معرفی معدن بوکسیت تاش، چالش های زیست محیطی و اجتماعی این معدن و بررسی روند قانونی اکتشاف و بهره برداری از آن پرداخته و در نهایت راهکار ارائه کرده است.
تهدید منابع آب زیرزمینی منطقه، آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی، از بین رفتن مراتع، در خطر قرار گرفتن حیات وحش منطقه، ایجاد ریزگرد و گرد و غبار، از بین رفتن جاذبه اصلی گردشگری منطقه، از بین رفتن پوشش گیاهی و درختان و نیز چالش مدیریت پسماند و ایجاد سیلاب در اثر دپوی باطله در مسیر آب ودره ها از جمله سرفصل های بخش دوم این گزارش است.
با وجود این که تا کنون دوستداران محیط زیست شاهرود و برخی از مسوولان این شهرستان اعتراض هایی را در باره چگونگی معدنکاوی در شاهوار انجام داده اند، هنوز کسی از طرف شرکت بهره بردار اقدام به پاسخگویی نکرده و دسترسی به آن ها دشوار است.
7359/6167
کپی شد
