داروی متوقف کننده بتا اغلب برای افرادی که از حمله قلبی جان سالم به در می برند، تجویز می شود. اما طبق یک مطالعه جدید این دارو نمی تواند برای سالمندان مبتلا به آلزایمر مفید باشد.
جی پلاس، به گفته پژوهشگران در طول دوره مطالعه، این داروها خطر مرگ را در حدود یک چهارم کاهش دادند اما در عین حال با ۳۴ درصد خطر بالاتر برای یک بیمار مبتلا به آلزایمر متوسط یا شدید که قادر است به طور مستقل وظایف زندگی روزمره خود را انجام دهد، در ارتباط بودند.
یک متخصص قلب که یافته ها را بررسی کرده بود، گفت این مطالعه از این فرضیه حمایت می کند که هیچ الگوی واحدی برای همه در مورد مراقبت های قلبی و عروقی وجود ندارد.
دکتر کوین مارزو رئیس قلب و عروق در بیمارستان وینتروپ در دانشگاه ماینولا در نیویورک نیز می گوید: «این یافته ها بر اهمیت مراقبت های پزشکی شخصی برای یک بیمار مسن پس از حمله قلبی، تاکید دارد. مصرف متوقف کننده های بتا بعد از حمله قلبی ممکن است موجب آسیب در برخی افراد مانند سالمندان مبتلا به آلزایمر شود. بنابراین استفاده از آنها باید در هر فردی جداگانه ارزیابی شود.»
متوقف کننده های بتا به طور گسترده ای استفاده می شوند و شامل اسبوترول، آتنولول، بیوپرولول، متوپرولول، نادولول، نبیولول و پروپرانولول هستند. این داروها برای درمان فشار خون بالا، نارسایی قلبی، ریتم غیر طبیعی قلب و درد استفاده می شوند.
با توجه به گفته پژوهشگران این مطالعه، تحقیقات قبلی نشان داده است استفاده از این داروها پس از حمله قلبی، خطر ابتلا به مرگ زودرس را ۲۵ تا ۳۰ درصد متوقف کرده است.
این مطالعه جدید نزدیک به ۱۱ هزار ساکن خانه سالمندان ۶۵ سال و بالاتر که از حمله قلبی جان سالم به در برده بودند و پس از آن برای نیمی از بیماران متوقف کننده های بتا تجویز شده بود، را ارزیابی کردند.
این پژوهش یک رابطه علت و معلولی را ثابت نکرد. محققان گزارش کردند که متوقف کننده های بتا تعداد مرگ و میر را ظرف ۹۰ روز در حدود یک چهارم کاهش داد اما استفاده از این داروها در حدود یک سوم، با کاهش توانایی انجام وظایف روزانه به طور مستقل در بیماران مبتلا به زوال عقل متوسط یا شدید، همراه بودند.
این تیم تحقیقاتی توسط دکتر مایکل استینمن استاد طب سالمندان در دانشگاه کالیفرنیا از سان فرانسیسکو و وابسته به سیستم مراقبت های بهداشتی سان فرانسیسکو سرپرستی شده است.
منبع: مهر
