این روزها تهدید جوانان و نوجوان توسط مواد مخدر خیلی جدی شده است، در این مطلب یک روانپزشک درباره مواجه شدن والدین با فرزندان خودشان درصورتی‌که برخی علائم رفتاری مشکوک دارند، نکاتی ارائه می‌دهد.
به گزارش جماران، مصرف مواد مخدر تهدیدی است که هر موقع می‌تواند بر سر کسی نازل شود، البته در این میان جوانان و نوجوانان بیشتر از هر کسی طعمه این مواد افیونی می‌شوند، گاهی هم آن‌قدر تنوع دارند که اسامی ناشناخته به خود می‌گیرند، انگار که دیگر خبری از همان مواد مخدر سنتی مانند تریاک نیست.
شکل و شمایل جدید مواد مخدر
کمیکال و بونزای دو مخدر عجیبی هستند که اطلاعات چندانی از این ماده مخدر وجود نداشت، تا اینکه پای این ماده مخدر صنعتی با قدرت توهم زایی بالا به برخی جمع‌های دوستانه نوجوان‌ها و جوانها باز شد. به گزارش همشهری آنلاین سرهنگ مجید طاهرزاده کارشناس پلیس مبارزه با مواد مخدر در این باره گفت که:« ازآنجایی‌که این ماده قوی عمل می‌کند، وعده‌های مصرفی آن برای انسان در حد میکروگرم تعریف شده است. آن را به‌صورت اسپری روی گیاهان یا مواد دیگری اسپری می‌کنند. این ماده تا ۸۰۰ برابر از مواد سنتی مانند حشیش قوی‌تر و اثرگذاری مخرب‌تری دارد.»
علائمی که باید جدی گرفته شوند
همانطورکه گفته شد این روزها احتمال مصرف مواد مخدر توسط جوانان افزایش پیدا کرده است، لذا خانواده‌ها باید به برخی علائم در فرزندان‌شان توجه کنند، دکتر علی نیکجو، روانپزشک در این باره به خبرآنلاین می‌گوید: «وقتی فرزند ما مواد مخدر مصرف می‌کند احتمالا دچار علائمی می‌شود، مثل اینکه بی‌خوابی پیدا می‌کند یا اینکه خیلی بی‌قرار می‌شود و واکنش‌های تند نشان می‌دهد، طوری‌که عادت‌های مثبت را کنار می‌گذارد، دوری گزینی می‌کند و خیلی از اتاق‌اش خارج نمی‌شود، این اتفاقات نشان می‌دهد فرد جوان یا نوجوان وضعیت غیرعادی دارد و احتمال دارد درگیر مصرف مواد مخدر شده باشد.»
بایدها و نبایدهایی که والدین باید بدانند
نیکجو با اشاره به نکاتی درباره اهمیت نوع مواجه والدین با اعتیاد فرزندشان می‌گوید: «به جای چه باید کردها در این شرایط باید از چه نباید کردها صحبت کرد، اینکه والدین با مشاهده تغییر رفتار فرزندشان اتاق و لوازم شخصی او را بگردند کارساز نیست، اینکه ما او را نصیحت کنیم فایده ندارد، یا اینکه برای فرزند یادآوری کنیم که بزرگ شدن او چقدر برای والدین سخت بوده است، حتما در بهبود شرایط کارساز نیست.»
اوا ادامه می‌دهد: «تحقیر و شماتت حتما کار ساز نیست، چیزی که می‌تواند کارساز باشد این است که فرزند ما این احساس را داسته باشد که در موقعیت سختی که گرفتار شده ما با او متحد باقی مانده‌ایم، همچنان پدر و مادر او هستیم و می‌خواهیم او را کمک کنیم، امیدواریم با این روش بشود فرد را وارد جلسات تراپی و روانپزشک‌هایی که در این حوزه کار می‌کنند برد و با کمک متخصص مشکل را برطرف کرد. »
