چندین دلیل بالقوه برای تکرر ادرار وجود دارد و داروهایی که مصرف می‌کنید ممکن است یکی از این دلیل‌ها باشد.
جی پلاس، داروهایی که ممکن است باعث افزایش ادرار شوند عبارتند از:
داروهای ضد‌افسردگی سه حلقه‌ای
سلامت نیوز نوشت؛ ادرار کردن معمولاً فرآیندی است که به خوبی سازماندهی شده است. وقتی مثانه پر می‌شود، مجرای ادرار باید بسته بماند تا زمانی که تصمیم بگیرید برای رفتن به دستشویی آماده هستید.
علاوه بر این، مثانه باید بتواند برای دفع ادرار به داخل مجرای ادرار منقبض شود. داروهای ضد‌افسردگی سه حلقه‌ای ممکن است با هر دو فرآیند تداخل داشته باشند و منجر به نشت شوند که بی‌اختیاری ادرار نیز نامیده می‌شود.
آنتی‌هیستامین‌ها
برای برخی افراد، عطسه می‌تواند باعث نشت کمی ادرار شود. اما ممکن است به دلیل آنتی هیستامینی باشد که برای کنترل علائم آلرژی مصرف می‌کنید. مثانه یک ماهیچه صاف است که از ادرار پر می‌شود. هنگامی که به یک سطح مشخص می‌رسد و پر است، سیگنال‌هایی به مغز می‌فرستد که زمان ادرار کردن فرا رسیده است.
مشکل اینجاست که برخی از آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند مثانه را شل کرده و توانایی آن برای بیرون راندن ادرار را کاهش دهند. در پایان، هنوز مقداری ادرار در مثانه باقی می‌ماند، به این معنی که دوباره سریع‌تر پر می‌شود و سیگنال «ادرار» را زودتر به مغزتان ارسال می‌کند.
داروهای ضد‌احتقان
خوبی داروهای ضد‌احتقان این است که به طور موقت احتقان بینی را با انقباض رگ‌های خونی مهار می‌کنند و در نهایت تورم را کاهش می‌دهند.
اما این اثر برای سایر ماهیچه‌ها، از جمله اسفنکتر مثانه نیز اتفاق می‌افتد. این دریچه باز و بسته شدن مثانه است و این داروها ممکن است مثانه را منقبض کنند و دفع ادرار از مثانه دشوارتر شود.
مسدود‌کننده‌های کانال کلسیم
این دسته از داروها که برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شود، ممکن است باعث شل شدن مثانه شده و بر توانایی آن در تخلیه مناسب تاثیر بگذارد.
داروهای ضد‌روان‌پریشی
داروهایی که اسکیزوفرنی را درمان می‌کنند و می‌توانند داروی مهمی برای بیمارانی باشند که افکار خودکشی دارند. تکرر ادرار یکی از عوارض جانبی احتمالی این داروهاست زیرا می‌تواند باعث دیابت بی‌مزه شود.
مسدود‌کننده‌های گیرنده آلفا
دسته دیگری از داروهای مورد استفاده برای درمان فشار خون بالا هستند. آنها با شل کردن رگ‌های خونی کار می‌کنند تا جریان خون کافی را فراهم کنند.
اما همچنین ممکن است عضلات مجرای ادرار را شل کرده و باعث بی‌اختیاری ادرار شوند. این داروها اغلب در ترکیب با سایر داروهای کاهش‌دهنده فشار خون مانند دیورتیک‌ها استفاده می‌شوند، بنابراین این احتمال وجود دارد که مشکلات ادراری ناشی از یک یا هر دوی این داروها باشد.
