این سبزی ایرانی جای داروی های کمیاب را می گیرد!

جی پلاس، پیشینیان کشورمان در گذشته به کرفس، اسامی دیگری نسبت می دادند و این گیاه به کرسب یا کرفش معروف بود، اما با گذشت زمان این اسامی تغییر یافته و این روزها همگی آن را با نام کرفس می شناسیم. کرفس انواع متفاوتی مثل ریشه ای، برگی، دمبرگی، آبی و کرفس مشک دارد.

بهداشت نیوز نوشت؛ کرفس گیاهی از خانواده چتریان است و در سراسر جهان می روید. کرفس سرشار از ویتامین B6، منیزیم، کلسیم و فسفر است. ویتامین های A ، K، پتاسیم، منگنز و فیبر غذایی، از دیگر مواد مفید موجود در کرفس هستند. کرفس چربی اشباع شده و کلسترول بسیار پایینی دارد. این گیاه را می توان تا هفت هفته در دمای 0 تا 2 درجه سانتی گراد نگه داشت؛ در این شرایط گیاه، خواص غذایی خود را حفظ می کند.

برگ کرفس حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین A (بتاکاروتن) است در حالی که ساقه کرفس منبع ویتامین های B6, B2, B1، ویتامین C و همچنین پتاسیم، اسید فولیک، کلسیم، منیزیم، آهن، فسفر، سدیم و چند نوع از اسیدهای آمینه ضروری است. هورمون های گیاهی موجود در گیاه کرفس به همراه روغن های ضروری آن نه تنها طعم معطری به کرفس می دهند، بلکه در کنار بقیه املاح و ویتامین ها کرفس را به معجونی تبدیل می نمایند که در حقیقت می تواند داروی هر دردی باشد.