استراتژی تسکین‌دهنده گریه کودکان مبتنی بر شواهد از آزمایش‌های انجام‌شده در ژاپن و ایتالیا مشتق شده است؛ محققان ابراز امیدواری کردند که این یافته بتواند به نفع والدینی باشد که نگران گریه کودکان خود هستند.
جی پلاس، کومی کورودا، نویسنده ارشد مرکز علوم مغز RIKEN در ژاپن در بیانیه ای ویدئویی گفت: "من چهار فرزند را بزرگ کرده ام."
بهداشت نیوز نوشت؛ او افزود:" اما حتی من نمی‌توانستم نتایج کلیدی این مطالعه را پیش‌بینی کنم تا زمانی که داده‌های آماری به دست آمد."
این تیم در گذشته «واکنش بغل کردن» را در پستاندارانی که بچه به دنیا می‌آورند مانند موش، سگ، میمون و انسان، مورد مطالعه قرار داده بودند.
وقتی این حیوانات بچه های خود را برمی دارند و شروع به راه رفتن می کنند، بچه ها ساکت و مطیع می شوند و ضربان قلبشان کند می شود.
کورودا و همکارانش می‌خواستند این موضوع را بیشتر در انسان بررسی کنند و تأثیر آن را با سایر رفتارهای آرامش‌بخش مانند تکان خوردن در یک نقطه مقایسه کنند.
آنها ۲۱ جفت مادر و نوزاد در سنین بین تولد تا ۷ ماهگی را انتخاب کردند و آنها را تحت چهار شرایط آزمایش کردند: بغل کردن در حین حرکت، ثابت نگه داشتن توسط مادران نشسته، دراز کشیدن در گهواره ثابت یا دراز کشیدن در تخت گهواره ای.
هنگام بغل کردن و راه رفتن گریه نوزادان کاهش یافت و ضربان قلب در عرض ۳۰ ثانیه پایین آمد. هنگامی که آنها را تکان می دادند تأثیر مشابهی وجود داشت، اما در حالت بی حرکت نگه داشتن آنها تاثیر مشابهی نبود.
این نشان می دهد که بر خلاف تصورات، نگهداری مادر برای آرام کردن کودک ناکافی است و حرکت کردن عامل مهمی است.
سپس، محققان به مدت پنج دقیقه تأثیر بغل کردن و راه رفتن نوزادان را بررسی کردند و دریافتند که این فعالیت باعث خوابیدن ۴۶ درصد از آنها می‌شود و ۱۸ درصد دیگر در دقیقه بعد به خواب رفتند.
این آزمایش‌ها نشان داد که بغل کردن نوزاد و حرکت دادن آن نه تنها گریه را متوقف می کند، بلکه خواب را نیز افزایش می دهد.
اما وقتی نوزادان را در رختخواب می گذاشتند، بیش از یک سوم در عرض ۲۰ ثانیه هوشیار می شدند.
بررسی‌ها نشان داده است که ضربان قلب نوزادان در ثانیه‌ای که از بدن مادرشان جدا می‌شوند، افزایش می‌یابد.
با این حال، زمانی که نوزادان قبل از خواباندن مدت طولانی تری می خوابیدند، احتمال بیدار شدن آنها کمتر بود.
کورودا گفت که این موضوع را شگفت‌انگیز می‌دانست، زیرا او تصور می‌کرد عوامل دیگری مانند نحوه قرار گرفتن آنها در رختخواب یا وضعیت بدنی آنها در این مورد نقش داشته باشد، اما اینطور نبود.
بر اساس مجموع یافته‌هایشان، آنها پروتکلی را برای تسکین و بهبود خواب توصیه کردند: نوزاد را پنج دقیقه در آغوش بگیرید و راه بروید، سپس بنشینید و پنج تا هشت دقیقه دیگر قبل از خواباندن او را نگه دارید.
این روش بر خلاف روش‌های دیگر مانند اجازه دادن به نوزاد برای خوابیدن، راحتی فوری را فراهم می‌کند، اما برای درک اینکه آیا می‌تواند در درازمدت به نوزادان بخوابد، به کار بیشتری نیاز است.
