چه زمانی کودک شما می تواند استفاده از پوشک شبانه را متوقف کند؟

جی پلاس، برخی از والدین وقتی می بینند که کودکشان برای کنار گذاشتن پوشک در طول روز آموزش دیده است اما پوشک شبانه اش را رها نمی کند بی‌حوصله و خسته می‌شوند اما جای نگرانی نیست.

بهداشت نیوز نوشت؛ این فرآیندی است که با بلوغ سیستم عصبی مرتبط است. نباید عجله کرد یا بچه‌ را تحت فشار قرار داد، بلکه باید او را تشویق و همراهی کرد تا کم‌کم استفاده از پوشک شبانه را متوقف کند.

زمان توقف استفاده از پوشک شبانه:

سوال بزرگ بسیاری از والدین این است که بچه‌ها چه زمانی استفاده از پوشک شبانه را متوقف کنند.جواب های متعددی برای این سوال هست ولی هنوز پاسخ دقیقی برای سوال وجود ندارد.

می توان گفت که معمولاً کودکان نوپا بین ۲ تا ۳ سالگی استفاده از پوشک روزانه خود را متوقف می کنند اما پوشک شبانه معمولا بین ۳ تا ۵ سالگی کنار گذاشته می شود.در سن ۳ سالگی کودکان معمول است که استفاده از آن متوقف شود.

با این حال، تخمین زده می‌شود که از هر ۴ کودک یک نفر در سن ۴ سالگی همچنان جای خود را شب‌ها خیس می‌کند. اگر کنترل شب ادراری تا سن ۴ سالگی به انجام نشد توصیه می‌شود با یک متخصص مشورت شود.

با وجود این، متخصصان موافقند که نشت ادرار گاه به گاه تا ۷ سالگی طبیعی است.

 در واقع سه نشانه وجود دارد که نشان می دهد می توان پوشک شبانه را حذف کرد:

کودک به مدت یک هفته با پوشک خشک از خواب بیدار  شود.

او شب ها با میل به ادرار کردن به تنهایی از خواب بیدار شود.

کودک می خواهد که پوشک خود را درآورد.

مهمترین مسئله این است که کودک احساس اعتماد به نفس و انگیزه برای توقف استفاده از پوشک شبانه را داشته باشد. حمایت کردن ازاو به لحاظ روانی ضروری است یعنی باید به او توضیح دهید که خوابیدن بدون پوشک چقدر راحت است و وقتی خشک از خواب بیدار شد جشن بگیرید.به این ترتیب او احساس می‌کند که از طرف خانواده‌اش حمایت می‌شود.ضروری است که کودک را در تصمیم گیری برای ترک پوشک در شب مشارکت دهید.

به خاطر پیشرفتی که دارد به او تبریک بگویید.

مطمئن شوید که لباس خوابی می پوشد که به راحتی بالا و پایین می‌رود.

مطمئن شوید که هیچ مانعی در راه دستشویی وجود ندارد.

از نوشیدن مقادیر زیاد مایعات دو ساعت قبل از خواب کودکتان جلوگیری کنید.

اگر کودک به دلیل دیگری از خواب بیدار شد، از فرصت استفاده کنید و او را به دستشویی ببرید.

یک چراغ قابل حمل نزدیک تخت بگذارید.این باعث می‌شود وقتی که کودک می خواهد به دستشویی برود از آن استفاده کند.

کودک را تشویق کنید که به شما بگوید چه زمانی می خواهد به دستشویی برود حتی اگر هنوز پوشک می پوشد.

عادت دستشویی رفتن قبل از خوابیدن را ایجاد کنید.این کار باید بعد از مسواک زدن انجام شود.

از او بخواهید که بعد از رفتن به رختخواب زمانی که می خواهد به دستشویی برود را به والدینش بگوید.

از چه چیزی باید اجتناب کرد:

تحت فشار قرار دادن بچه‌ها در این موارد به هیچ وجه توصیه نمی شود.باید توجه داشته باشید که از شیر گرفتن و ترک پوشک در شب فرآیندی است که ممکن است مدتی طول بکشد.بهتر است صبور باشید و درک کنید که اگر کودک شما نمی تواند خشک بماند، به این دلیل است که او هنوز بلوغ سیستم عصبی خود را کامل نکرده است.

بعد از اینکه کودک استفاده از پوشک شبانه را متوقف کرد به احتمال زیاد جای خواب  خود را چند بار خیس می کند. کل فرآیند ممکن است تا یک سال طول بکشد.ایده خوب برای جلوگیری از این اتفاق استفاده از پوشش های ضد آب است. فرزندتان را به خاطر هرگونه نشت احتمالی ادرار سرزنش نکنید.برعکس به کودک خود اطمینان دهید که این اتفاق طبیعی است.

اگر کودکتان استفاده از پوشک شبانه را متوقف کرد، اما چند بار رختخواب را خیس کرد، بهتر است پوشک را دوباره پوشیده و بعد دوباره امتحان کنید. شاید هنوز زمان آن نرسیده که او این قدم را بردارد.

وقتی استفاده از پوشک شبانه را متوقف کردید بلافاصله آن را دور نیندازید.توصیه می شود چند هفته صبر کنید تا مطمئن شوید که کودک با شرایط جدید راحت است.

باید بدانید که هر کودک با دیگری متفاوت است و نباید با هم مقایسه شوند.روند ترک پوشک شبانه آسان نیست.

اگر کودک بین ۵ تا ۶ سال سن دارد و نتوانسته اسفنکترهای مخرج را در شب کنترل کند، بهتر است با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید.

باید در نظر داشت که برخی رویدادها ممکن است باعث تغییر در رفتار کودک شوند. آمدن یک خواهر یا برادر، یک جابجایی یا یک تغییر عمده می تواند منجر به بازگشت شب ادراری شود.

در طول تابستان سعی کنید از پوشک در شب استفاده نکنید.در این فصل، کودک با رفتن به رختخواب با لباس های کمتر احساس راحتی بیشتری می کند.علاوه بر این، اگر خودش را خیس کند، در معرض سرما قرار نمی گیرد.

والدین باید این روند را بسیار طبیعی انجام دهند.توقف استفاده از پوشک شبانه نقطه عطفی است که زمانی اتفاق می افتد که مغز کودک برای آن آماده باشد.