احتمال ابتلای فرزندان مادران چاق به سرطان روده

جی پلاس، به نقل از مدیکال اکسپرس، یک مادر چاق ممکن است خطر ابتلا به سرطان روده را در فرزندان بزرگسال خود افزایش دهد و به گفته محققان، یافته‌ها نشان می‌دهد که شرایط در رحم می‌تواند عوامل خطر اصلی این بیماری باشد و به توضیح میزان افزایش این بیماری در میان جوانان کمک می‌کند.

در بسیاری از کشور‌های پردرآمد، موارد جدید و مرگ و میر ناشی از سرطان روده در افراد مسن کاهش یافته یا در حال افزایش است، اما در افراد جوان تقریبا دو برابر شده است، در حالی که این نرخ‌ها در تمام گروه‌های سنی کشور‌های کم درآمد و متوسط ​​به سرعت افزایش یافته است در نتیجه انتظار می‌رود بار جهانی سرطان روده ۶۰ درصد افزایش یابد و به بیش از ۲.۲ میلیون تشخیص جدید و ۱.۱ میلیون مرگ تا سال ۲۰۳۰ برسد.

تصور می‌شود بارداری عاملی برای چندین وضعیت سلامتی در طول زندگی از جمله بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت است؛ تحقیقات منتشر شده نشان می‌دهد قرار گرفتن جنین در معرض چاقی در رحم نیز ممکن است در خطر ابتلا به سرطان روده نقش داشته باشد.

برای بررسی بیشتر این موضوع، محققان بیش از ۱۸ هزار جفت مادر و کودک از مطالعات سلامت و توسعه کودکان (CHDS) در موسسه بهداشت عمومی در اوکلند کالیفرنیا مورد مطالعه قرار دادند تا ببینند آیا چاقی مادر، افزایش وزن بارداری و وزن زیاد هنگام تولد با افزایش خطر ابتلا به سرطان روده در بزرگسالی همراه است یا خیر.

هنگام ثبت نام (۶۶-۱۹۵۹)، مادران اطلاعات پیشین را ارائه می‌کردند، در حالی که جزئیات ویزیت‌های قبل از تولد، شرایط تشخیص داده شده و دارو‌های تجویز شده از سوابق پزشکی آن‌ها از ۶ ماه قبل از بارداری تا زمان زایمان جمع آوری می‌شد.

میزان افزایش وزن اولیه افزایش یافته در هفته تا ۳۲ هفته بارداری ثبت شد؛ و افزایش وزن کلی یا تفاوت بین آخرین وزن قبل از زایمان و آن چیزی که در اولین ویزیت قبل از زایمان ثبت شده است نیز یادداشت شد. 

بیشتر ۱۸۷۵۱ کودک (۴۸ ٪) در اوایل دهه ۱۹۶۰ متولد شدند. حدود یک سوم (۳۴)) اقلیت‌های نژادی/قومی بودند و نیمی (۵۲)) از خانواده‌هایی بودند که درآمد سالانه آن‌ها کمتر از متوسط ​​کشور بود.

در طول دوره نظارت، ۶۸ نفر بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۷، در سنین ۱۸ تا ۵۶ سال، مبتلا به سرطان روده تشخیص داده شدند. حدود نیمی (۴۸.۵ ٪) قبل از ۵۰ سالگی تشخیص داده شدند. تقریبا از هر ۵ نفر ۱ نفر سابقه خانوادگی سرطان روده داشت.

نسبت بالاتری از مادران چاق (۱۶ ٪) دارای فرزندان با وزن ۴۰۰۰ گرم یا بیشتر در هنگام تولد نسبت به مادران کم وزن/سالم (۷.۵ ٪) یا اضافه وزن (۱۱ ٪) بودند.

در مقایسه با کمبود وزن یا وزن سالم، اضافه وزن و چاقی با بیش از دو برابر خطر ابتلا به سرطان روده در فرزندان همراه بود. میزان سرطان روده در فرزندان بزرگسال مادران چاق، دارای اضافه وزن و وزن کم/وزن سالم به ترتیب ۱۶.۲/۱۰۰.۰۰۰، ۱۴.۸/۱۰۰.۰۰۰ و ۶.۷/۱۰۰.۰۰۰ بود.

در حالی که افزایش وزن اولیه با خطر ابتلا به سرطان روده ارتباطی نداشت، افزایش وزن کلی با افزایش دو برابری همراه بود. با این حال میزان بالای افزایش وزن اولیه با چهار برابر شدن خطر در بین فرزندان مادرانی که وزن کل آن‌ها کم بوده است، اما در میان آن‌هایی که افزایش وزن کل آن‌ها زیاد بوده است، همراه بوده است.

این خطر در بین افرادی که وزن هنگام تولد آن‌ها ۴۰۰۰ گرم یا بیشتر بود در مقایسه با افرادی که در محدوده وزن سالم هنگام تولد بودند افزایش یافت.

این یک مطالعه مشاهده‌ای است و بنابراین نمی‌تواند علت را مشخص کند. عواملی که برای مادر و کودک مشترک است، مانند رژیم غذایی و میکروبیوم، که در CHDS ثبت نشده‌اند، ممکن است بر نتایج تاثیر بگذارند. به طور مشابه وزن فرزندان در طول بزرگسالی اندازه گیری نشد؛ اما یافته‌ها نشان می‌دهد که رابطه تثبیت شده بین چاقی و سرطان روده بزرگ ممکن است از دوره‌های قبل از تولد شروع شود.

مواد مغذی دریافت شده در رحم ممکن است ساختار و عملکرد بافت چربی (چربی)، تنظیم اشتها و متابولیسم را برای همیشه تغییر دهند، در حالی که قرار گرفتن بیش از حد در معرض انسولین و هورمون رشد ممکن است بر حساسیت انسولین تاثیر بگذارد.

آن‌ها می‌نویسند: نتایج ما شواهد قانع کننده‌ای ارائه می‌دهد که رویداد‌های درون رحمی عوامل خطر مهمی برای [سرطان روده بزرگ] هستند و ممکن است در افزایش میزان بروز در بزرگسالان جوان موثر باشد. زندگی که منجر به این بیماری می‌شود و نیاز به مطالعه بیشتر دارد.

آن‌ها نتیجه می‌گیرند: با توجه به اینکه روند جمعیت در چاقی مادری که از دهه ۱۹۶۰ تاکنون شیوع آن تقریبا شش برابر شده است، ممکن است در دهه‌های آینده شاهد افزایش فزاینده ابتلا به سرطان روده باشیم.