محققان کالج آلبرت انیشتین در نیویورک با انجام بررسیهایی اعلام کردند نگرانیها برای واکسیناسیون بیماران سرطانی بیمورد است.
جی پلاس، به نقل از مدیکال اکسپرس، از روزهای ابتدایی همه گیری کووید-۱۹، سوالاتی در مورد چگونگی وضعیت بیماران مبتلا به سرطان فعال در صورت آلوده شدن به سارس-کوو ۲ وجود داشت. این نگرانیها عمدتا به دلیل تاثیراتی بود که سرطان و درمانهای آن میتوانند بر روی سیستم ایمنی بدن داشته باشند. اکنون که واکسنهای کووید-۱۹ به طور گسترده در دسترس هستند، نگرانیها به سمت ایمنی و اثربخشی واکسیناسیون در این جمعیت بالقوه آسیب پذیر سوق پیدا کرده است.
باشگاه خبرنگاران جوان نوشت؛ در مروری بر ۲۰۰ بیمار با طیف وسیعی از تشخیص سرطان، محققان کالج پزشکی آلبرت انیشتین در نیویورک دریافتند پس از واکسیناسیون کامل، ۹۴ ٪ از بیماران به طور کلی تغییر سروکال را به دلیل اتصال آنتی بادی به پروتئین سنبله سارس-کوو ۲ نشان دادند. میزان پاسخ در میان بیماران مبتلا به تومورهای جامد بسیار بالا و در افرادی که سرطان خون داشتند کمتر بود، اما با این وجود بیشتر بیماران پاسخ ایمنی داشتند.
آمیت ورما، مدیر بخش هماتو-آنکولوژی در مونتفیور میگوید: مطالعات از اوایل همه گیری نشان داد بیماران سرطانی مبتلا به کووید-۱۹ نسبت به جمعیت عمومی میزان مرگ و میر بیشتری دارند. ما به تلاشهای بیشتری برای محافظت از این بیماران آسیب پذیر در برابر عفونت نیاز داریم. این مطالعه باید به مردم کمک کند تا اطمینان حاصل کنند واکسنها حتی در کسانی که شیمی درمانی یا ایمنی درمانی میکنند بسیار خوب عمل میکنند.
مدیر برنامه چند رشته انکولوژی توراسی در مونتفیور، استاد پزشکی در کالج آلبرت اینشتین میگوید: این مطالعه تایید میکند که نیازی نیست بیماران منتظر واکسیناسیون تا پایان شیمی درمانی یا ایمنی درمانی خود باشند. عوارض جانبی ناشی از واکسیناسیون در این جمعیت به طور قابل توجهی بدتر از گروههای دیگر نبوده است. تاکنون حتی یک بیمار هم به دلیل عوارض جانبی ناشی از دریافت واکسن به اورژانس مراجعه نکرده و یا بستری نشده است.
این بزرگترین مطالعه در نوع خود بود که به بررسی نرخ تبدیل سرم در بیماران سرطانی واکسینه شده پرداخته است. مطالعات قبلی جمعیت بسیار کوچکتری را مورد بررسی قرار داده یا تنها سطح آنتی بادی را پس از دریافت دوز اول واکسنها تجزیه و تحلیل کردهاند.
در آزمایشهای سرمی برای بررسی سطح IgG پس از واکسیناسیون، محققان دریافتند که در میان بیماران مبتلا به تومورهای جامد، ۹۸ ٪ تغییر سروکال را نشان دادهاند. در میان بیماران مبتلا به سرطانهای خون، میزان تبدیل سروی ۸۵ ٪ بود.
بیمارانی که برخی از معالجهها را دریافت میکردند وضعیتشان از سایر بیماران بدتر بود. کسانی که برای سرطانهای خونی با از بین بردن سلولهای B مورد درمان قرار میگیرند، میزان تبدیل خون در آنها ۷۰ ٪ است. برای کسانی که اخیرا پیوند مغز استخوان یا سلولهای بنیادی انجام دادهاند، این میزان ۷۴ ٪ بود. محققان میگویند این میزان هنوز هم بسیار بیشتر از حد انتظار است.
به گفته محققان یک دلیل قابل توجه بودن دادههای آنها این است که شامل بیمارانی است که طیف وسیعی از سرطانها را داشته و تحت درمانهای مختلفی قرار گرفتهاند. واکسیناسیون در میان این جمعیتها کمتر بوده است حتی اگر این گروهها بیشترین آسیب را به این همه گیری زدند. مهم است که نگران این مسئله باشیم که این جمعیت بیمار چقدر با واکسنها کار کردهاند.