چه شد که امام از دکتر معالج کمک خواست؟
وقتی امام گفت دکتر به دادم برسید، یعنی درد فوق العاده شدید است چرا که با همه دردی که می کشیدند اما هیچ وقت شکایتی نمی کردند.
جی پلاس: دکتر ابراهیم نعمتی پور، متخصص قلب و عروق در خاطره ای از صبوری امام به هنگام معالجه بیماری اینگونه می گوید:
صبر حضرت امام هم فوق‌العاده بود. مواقعی بود که با توجه به دستورات پزشکی مجبور بودند مدت نسبتاً طولانی محدودیت های ویژه ای داشته باشند. گاهی مجبور به تحمل تزریق مداوم سرم برای مدت های طولانی برای دریافت داروهای مختلف و باز بودن ورید بودند. تحمل لیدهای جلوی سینه ای برای اتصال به فرستنده کنترل ریتم قلبی (مانیتورینگ) وقتی صورت شبانه روزی و دائم پیدا کند و هر چند روز یک بار تعویض شود، صبر زیادی را می طلبد. روزی از حضرت امام اکوکاردیوگرافی به عمل می آوردیم. این عمل وقت نسبتاً زیادی را می گیرد و بیمار باید وضعیت های مختلف را به منظور یافتن و ثبت بهترین تصویر به خود بگیرد. در طی مدتی که این کار را انجام می دادیم ایشان به آرامی هر کاری را که می خواستیم انجام می دادند و در حالی که اطرافیان گاه تکرار می کردند که دیگر آقا خسته شده اند یا بهتر است بیش از این امام را اذیت نکنیم خود ایشان هیچ گاه لب به شکایت نگشودند و تا انتهای کار تحمل کردند و در نهایت تشکر فرمودند. دردهای مربوط به مراحل حاد انفارکتوس یا اسکیمی قلبی بسیار شدید است و ما اغلب می دیدیم که برخلاف چهره متألم ایشان شکایت زیادی نمی کردند. فقط یک بار در یک مرحله بحرانی شنیدم که از شدت درد فرمودند: «دکتر به دادم برسید» و این جمله ما را بسیار تکان داد زیرا حکایت از شدت فوق‌العاده درد می کرد که بلافاصله با مسکن قوی و داروهای مناسب دیگر درد را کاهش دادیم.
برشی از کتاب طبیب دل ها.
دیدگاه تان را بنویسید