علت بالا رفتن سر و صدا در کلاس درس امام چه بود؟
میرزا محمود حجت می گوید: آن هنگام که امام درس اسفار می دادند گاهی به هنگام اشکال کردن، صدای شاگردان بالا می گرفت که امام با صبر و حوصله و با تمسک به آیه «وجادلهم بالتی هی احسن» پاسخ کافی می دادند.
جی پلاس: میرزا محمود حجت درباره آشنایی خود با امام و دلیل بالا رفتن سر وصدا در کلاس درس امام اینگونه نقل می کند:
آشنایی چندین ساله با امام قسمتی در نتیجه تماس علمی و استفاده مباحث فلسفی و عرفانی از محضر ایشان (که پس از مراجعت از درس خارج آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری - قدس سره الشریف - در یکی از حجره های مدرسه فیضیه با شرکت پنج - شش نفر از فضلای حوزه انجام می شد) و قسمتی نیز در امور عادی و غیرعلمی که اوقات فراغت از درس ها پیش می آمد، بوده که به واسطه بعد زمانی (قریب شصت سال) و عدم اجازه محیط آن زمان به مذاکره در امور سیاسی و عدم مظنه زعامت معظم له بر مسلمین که ایجاب می کند جزئیات رفتار و گفتار و نظرات ایشان دقیقا یادداشت شود، خاطرات از ذهن محو شده و با کهولت و ضعف قوه حافظه، تجدید آن غیرمقدور است. البته برخی مطالب از جنبه مثبت بودن آن به خاطر خطور می کند؛ از آن جمله منظم بودن معظم له در رفتار و نداشتن یک بار تأخیر در حضور به موقع در درس و بحث و همچنین آداب معاشرت ایشان با شاگردان که گاهی به واسطه دقت و اهمیت و بلندی معانی و مقاصد در درس اسفار صدرالمتألهین -قدس سره - اشکالات و ایرادات شاگردان با صدای بلند ادا می شد و ایشان با صبر و حوصله کامل با بیانی مشمول آیه مبارکه «وجادلهم بالتی هی احسن» پاسخ کافی می فرمودند و در همین هنگام عده ای از طلاب مدرسه جلوی ایوان حجره جمع می شدند که ببینند موضوع چیست و مطالبی که در درس فلسفه مطرح شد، حاکی از این بود که معظم له از علم هیئت و نجوم اطلاع کافی داشتند.
برشی از کتاب صحیفه دل؛ ج 2، ص 62؛ ناشر: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)؛ چاپ اول (1385).
دیدگاه تان را بنویسید