توصیه امام در شروع ماه شعبان چه بود؟

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: اواخر سال 67 بود و اولین روز ماه شعبان که در زد و وارد اتاق آقا[1] شد. اوقات آقا خیلی تلخ بود و چون اوضاع را چنین دید، گوشه ای ساکت نشست و هیچ نگفت تا ناراحتی آقا کمتر شود که امام او را صدا کرده و گفت: آن مفاتیح را به من بده.

مفاتیح را که آورد از آنجایی که آقا دستکش دستش بود نمی توانست به خوبی ورق ها را جا به جا کند و همین باعث شده بود آن قسمتی را که می خواست نتواند پیدا کند.

هنوز ساعتی به مغرب مانده بود. آقا رو به او کرد و گفت: از صبح گمان می کردم که امروز آخرین روز ماه رجب است و تا حال داشتم اعمال آن را انجام می دادم و الان که روزنامه را دیدم متوجه شدم که این ماه 29 روزه بوده و من اشتباه کرده ام و نمی دانم باید چه کنم.

آن موقع بود که تازه مسیح متوجه اوقات تلخی آقا شد. بالاخره مفاتیح را آنقدر ورق زد تا جایی را که می خواست پیدا کرد و رو به مسیح کرد و گفت این مناجات شعبانیه بسیار مطالب عالیه ای دارد حتما آن را بخوان.

آن گاه خود را برای خواندن دعا آماده کرد.[2]