سران سه قوه بودند و مهندس موسوی که نامه ای برای امام نوشتند تا سیاست های سازندگی را برایشان روشن کند...
جی پلاس ـ منصوره جاسبی: امام واقع بین بود و می دانست که یک کشوری هر چند افکاری مترقی داشته باشد اما با فقر نمی تواند حرفش را به کرسی بنشاند.
حالا دیگر جنگ تمام شده[1] و تصمیم امام بنا بر سازندگی کشور بود. سران سه قوه[2] به همراه مهندس موسوی[3] به امام نامه ای نوشتند و از او خواستند تا سیاست های سازندگی را برایشان ترسیم کند. امام هم در پیامی خطاب به ملت ایران، سیاست های کلی سازندگی[4] را عنوان کردند.
قبل از آن هم همیشه امام به صورت کلی این صحبت ها را بیان می کردند و امیدشان این بود که روزی شاهد ایرانی آباد و آزاد باشیم.[5]
- با پذیرش قطعنامه 598 از سوی ایران در تاریخ بیست و هفتم تیر ماه سال 67 جنگ ایران و عراق رسما پایان پذیرفت هر چند که رژیم بعث عراق و سازمان منافقان شیطنت هایی کرده و پس از پذیرش قطعنامه عملیات مرصاد انجام شد و پس از پایان یافتن جنگ، کشور باید مرحله سازندگی را آغاز می کرد. اما کمتر از یک سال از گذشت این ماجرا امام خمینی در تاریخ چهاردهم خرداد ماه سال 68 رحلت کرد و آیت الله خامنه ای به رهبری برگزیده شد و انتخابات برای برگزیده شدن رئیس جمهور بعدی برگزار که آیت الله هاشمی رفسنجانی با رای میلیونی مردم و تنفیذ رهبری منصوب شد و بدین شکل دولت سازندگی تشکیل شد و آغاز به کار کرد و آیت الله هاشمی نیز سردار سازندگی نام گرفت. بعد از گذشت دوره هشت ساله ریاست جمهوری آیت الله هاشمی، آیت الله خامنه ای در دیدار خداحافظی با هیات دولت در بیاناتی فرمود: این دوره هشت ساله برای کشور یک دوره بسیار پرکار، پر تلاش و پر عاید و حقیقتا دوره بازسازی بود. بازسازی برای ما یک آرزو بود....
- آیت الله سید علی خامنه ای (رهبر جمهوری اسلامی که آن زمان ریاست قوه مجریه را بر عهده داشتند)، مرحوم آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی (ریاست قوه قضاییه را بر عهده داشتند) و مرحوم آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی (که در آن مقطع ریاست قوه مقننه را عهده دار بودند.)
- مهندس میر حسین موسوی که در آن دوره به عنوان چهارمین و آخرین نخست وزیر جمهوری اسلامی ایران مشغول به کار بود. از او به عنوان نخست وزیر امام یاد می شود.
- این پیام امام در یازدهم مهر ماه سال 67 با عنوان سیاست های کلی نظام اسلامی در دوران بازسازی خطاب به ملت ایران صادر شد. متن این پیام در صحیفه امام؛ ج 21، ص 155ـ 159 آمده است. در بخش هایی از این پیام آمده است: «در مسئله بازسازى و سازندگى من اطمینان دارم که شخصیتهاى رده بالاى نظام و مسئولین محترم و نیز مردم وفادار و انقلابى کشورمان چون گذشته هر گز قبول نمى کنند که نیل به این هدف به قیمت وابستگى ایران اسلامى به شرق و یا غرب تمام شود.»، «این کشور متعلق به اسلام و همه ملت ایران است و همان گونه که در جنگ همه در کنار هم بودند، در صلح و سازندگى هم باید در کنار یکدیگر باشند که ان شاء اللَّه مراکز علمى و دانشگاهى نیز در این مسئله بزرگ سهیم خواهند بود.»، « با قبول و اجراى صلح کسى تصور نکند که ما از تقویت بنیه دفاعى و نظامى کشور و توسعه و گسترش صنایع تسلیحاتى بى نیاز شده ایم، بلکه توسعه و تکامل صنایع و ابزار مربوط به قدرت دفاعى کشور از اهداف اصولى و اولیه بازسازى است و ما با توجه به ماهیت انقلابمان در هر زمان و هر ساعت احتمال تجاوز را مجدداً از سوى ابرقدرتها و نوکرانشان باید جدى بگیریم.»، «توجه به بازسازى مراکز صنعتى نباید کوچکترین خللى بر ضرورت رسیدن به امر خودکفایى کشاورزى وارد آورد، بلکه اولویت و تقدم این امر باید محفوظ بماند و مسئولین بیشتر از گذشته خود را مکلف به اجراى آن سازند و در امر احیاى اراضى و مهار آبها و ایجاد سدها و تشویق کشاورزان و دامداران و استفاده هر چه بیشتر از نعمتهاى بیکران الهى در طبیعت تلاش نمایند که مطمئناً خودکفایى در کشاورزى مقدمه اى است براى استقلال و خودکفایى در زمینه هاى دیگر».
- برگرفته از کتاب امام خمینی (س) به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانی.
کپی شد
