کودک بود و معصوم و بی آلایش، امام که وارد شد، بلند گفت: امام خمینی، سلام.
جی پلاس ـ منصوره جاسبی: همهمه شان فضای حسینیه را پر کرده بود. آن روز مهمانان امام جمعی از کودکان بودند. لحظاتی گذشت و امام بر ایوان حسینیه قرار گرفتند که همهمه و شادی بچه ها دو چندان شد، در میان آنهمه سر و صدا، کودکی بی هیچ تکلفی فریاد زد: امام خمینی، سلام. بزرگتر ها به خنده آمدند و امام هم تبسمی کرد. کودک را بلند کردم تا امام دستی بر سرش بکشد. به وجد آمده بود، دست امام را گرفت و بوسید و پایین آوردمش.[۱]
- برگرفته از کتاب پدر مهربان.
کپی شد
