امام خمینی در پنجم شهریور ماه سال 51 نامه ای از روی دلتنگی برای همسرشان نوشتند.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی (س) در پنجم شهریور ماه سال 51 مطابق با هفدهم رجب 1392 در نامه ای خطاب به خانم خدیجه ثقفی، همسرشان(1) به طور غیر مستقیم ابراز دلتنگی کردند. متن نامه امام در ادامه آمده است:
"بسمه تعالی
17 رجب 92
مخدرۀ محترمۀ عزیزه
مرقوم اول شما وقتی عازم کربلا بودم رسید. مرقوم دوم امروز واصل شد. دیشب از کربلا مراجعت نمودیم. من و مصطفی رفتیم. صغری[2] مریض بود، دیگران نیامدند. حالا خوب شده است لکن بسیار ضعف دارد. دیگران همه بحمدالله سلامت هستیم.
شما که رفتید هوا گرم شد؛ یک شب هم پایین آمدم ولی عجالتاً بد نیست و راحت هستیم. مصطفی برای اول ماه آمدند و حالشان خوب است. قبل از نامۀ شما، نامه ای از فریده[3] جان آمد و جواب دادم، ان شاء الله رسیده است. از قِبَل شماها همگی در کربلا و نجف زیارت می کنم و به همه دعا می کنم. خداوند تعالی همه را سالم و سعید قرار دهد. مصطفی شب ها مرتباً اینجاست و روزها گاهی حسین می آید؛ امروز حسین و مریم[4] آمدند. دیشب هم همگی اینجا بودند، چون از کربلا آمده بودیم. جای شما خالی است.
اقلیما[5] پس از سلام می گوید شما زودتر بیایید که خیلی نبودن شما به ما اثر می گذارد؛ و می گوید شما مبلغ یکصد تومان از احمد بگیرید و بدهید دخترم. شما مطلب اقلیما را عمل کنید ـ یعنی هر دو مطلب را.[6] اقلیم می گوید: «امانتی ها را که به وسیلۀ پسر آقای حاج شیخ عبدالعلی[7] فرستادم، دخترم نوشته نرسیده است. شما تحقیق کنید که رسیده است یا گم شده».
به بچه ها سلام برسانید. به احمد و محترمۀ ایشان[8] هم. احمد نوشته بود: «بچه بی نهایت بدگل است؛[9]» شما هم نوشته بودید شبیه احمد است. جای دوری نرفته[!] لکن در نامۀ دوم بود که به فامیل مادر رفته است؛ موجب خوش وقتی است. از سلامت خودتان و سایرین مسرورم کنید. والسلام علیک.
پدر بچه ها"
1ـ همسر امام خمینی. آقای سید احمد خمینی در این باره نوشته اند:«این نامه به مادرم است که به ایران آمده اند. هر دو ـ سه سال یک بار مادرم برای دیدار بچه ها و فامیل به مدت دو ـ سه ماه به ایران می آمدند».
2ـ مستخدمۀ منزل آقای سید مصطفی خمینی.
3ـ خانم فریدۀ مصطفوی یکی از دختران امام خمینی.
4ـ فرزندان آقای سید مصطفی خمینی.
5ـ از مستخدمین بیت امام خمینی در نجف.
6ـ آقای سید احمد خمینی دربارۀ این بخش از نامۀ امام خمینی در حاشیۀ نامه توضیح داده است:«امام از قول کارگر منزل که نامش اقلیماست از خانم می خواهند که زودتر بیایند، که اگر از قول خودشان بگویند ممکن است ایشان تحت فشار روحی قرار گیرند ولی بالاخره دلشان طاقت نمی آورد و در پایین می گویند که شما به حرف اقلیما گوش دهید!».
7ـ بنا به نوشتۀ آقای سید احمد خمینی در حاشیۀ نامه: «حاج شیخ عبدالعلی قرهی رئیس دفتر امام در آن سال ها بود. در ذهنم هست که ایشان دو ـ سه سال آخر در قم بودند، و آقای رضوانی (شورای نگهبان) رئیس دفتر امام در نجف شد».
8ـ خانم فاطمه طباطبایی، همسر آقای سید احمد خمینی.
9ـ آقای سید حسن خمینی.
