انقلاب پیروز شده بود و بسیای از جوانان دانشجو و طلبه خواستار برگزاری مراسم سالروز رحلت دکتر شریعتی بودند. عده ای مخالف و عده ای موافق بودند تا اینکه به محضر امام رسیده و کسب تکلیف کردند.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، آیت الله سید حسین موسوی تبریزی از یاران نهضت امام خمینی (س) در خاطرات خود به برگزاری اولین مراسم سالگرد دکتر شریعتی، مخالفت برخی از بیوت و نظرخواهی از امام پرداخته که خواندنی است:
در اوایل پیروزی انقلاب و زمانی که امام تازه به قم آمده بود و من از طرف ایشان مسئول تاسیس دفتر تبلیغات و اداره آن شده بودم، همین‌طور که کم‌کم به خرداد ماه و سالروز رحلت دکتر نزدیک می شدیم، هر روز تعدادی از طلاب جوان و دانشجویان و دانش‌آموزان دبیرستانی به ما مراجعه می کردند و تقاضا داشتند که برای دکتر مراسم سالگرد بگیرند و از آنجایی که این اولین مراسم سالگردی بود که بعد از پیروزی انقلاب برای مرحوم دکتر شریعتی گرفته می شد از حساسیت و اهمیت خاصی نیز برای دوستداران و هوادارانش برخوردار بود و این در حالی بود که در جبهه مخالفان دکتر نیز حساسیت زیادی وجود داشت، به همین جهت یک روز آقای شرعی در حالی که خیلی مضطرب و نگران به نظر می رسید پیش من آمد و گفت: به دلیل حساسیتی که عده ای از علما و بیوت مراجع به خصوص بیت آیت‌الله گلپایگانی نسبت به دکتر شریعتی دارند شما نباید برای او مراسم سالگرد بر پا کنید، چون اینها مخالفت خواهند کرد و این مخالفت به بروز مشکلاتی در سطح قم خواهد انجامید.
من در جواب ایشان گفتم: من باید از حضرت امام کسب تکلیف کنم، ایشان هر چه فرمود ما همان‌طور عمل می کنیم.
به همین خاطر من یک روز خدمت امام رسیدم و جوّ موجود را در این زمینه تا حدودی برای ایشان تشریح کردم و گفتم: با این وضع که یک عده خواهان برگزاری مراسم و عده دیگری مخالف برپایی آن هستند نظر حضرتعالی چیست؟
ایشان فرمود: شما برای دکتر سالگرد بگیرید منتها کسی را برای سخنرانی دعوت کنید که با افکار و اندیشه های ایشان به خوبی آشنا باشد و نسبت به اشکالات و انتقادات وارد بر دکتر نیز آگاهی کافی داشته باشد تا ضمن تبیین آن اندیشه ها به نقد و ارزیابی آنها هم بپردازد و تنها به تعریف و تمجید اکتفا نکند.
من عرض کردم آیا شما شخص خاصی را مدنظر دارید؟
ایشان فرمود: به نظر من آقای بنیصدر برای این کار مناسب است و از او دعوت کنید، منتها قبل از سخنرانی من می‌خواهم چند دقیقه ای او را ببینم.
من از محضر امام مرخص شدم و ترتیب مراسم را دادم و اطلاعیه ای هم در این مورد منتشر کردم و به بنیصدر هم که آن موقع در شورای انقلاب عضویت داشت، تلفن کردم و برای سخنرانی دعوتش کردم که پذیرفت و در موعد مقرر به قم آمد و من طبق سفارش حضرت امام، ابتدا بنیصدر را خدمت ایشان بردم و حضرت امام حدود بیست دقیقه به طور خصوصی با او صحبت کرد.
در این مدت من در اتاق دیگری منتظر نشسته بودم تا اینکه ملاقات تمام شد و من به همراه بنی صدر به طرف حرم مطهر حضرت معصومه (س) که محل برگزاری مراسم بود، حرکت کردیم و موقعی که به حرم رسیدیم دیدم صحن بزرگ حرم و خیابان‌های اطراف مملو از جمعیت است و آماده استماع سخنان بنیصدر هستند.
بنیصدر هم در جایگاهی که در ایوان بزرگ حرم به این منظور مهیا شده بود، قرار گرفت و شروع به سخنرانی کرد که انصافا سخنرانی خوبی از آب درآمد، یعنی هم از مبارزات و خدمات مرحوم دکتر شریعتی تجلیل و تقدیر کرد و هم اشکالات اساسی و مهمی که بر مطالب و نظریات دکتر وارد بود و در لابه‌لای کتاب‌هایش وجود داشت، مطرح کرد.
این سخنرانی به قدری جالب و سنجیده بود که هم طرفداران دکتر و هم مخالفین وی با رضایت کامل و بدون ایجاد مشکل خاصی مجلس را ترک کردند و افرادی مثل آقای شرعی هم که خیلی نگران بودند، از اینکه این مجلس به این خوبی تمام شد خیلی خوشحال و راضی به نظر می‌رسیدند.
خاطرات آیت الله سید‌حسین موسوی تبریزی، ناشر: چاپ و نشر عروج، ص ۳۴۸ - ۳۵۰
