در اینکه چرا دولت موقت به قدرت رسید، اما و اگرهایی وجود دارد که حجت الاسلام و المسلمین ناطق نوری به روایت آن پرداخته است.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر ناطق نوری، از همراهان نهضت امام خمینی (س) در خاطرات خود از روزهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی روایت کرده است که در ایام دهه مبارک فجر به مرور بخشی از این خاطرات را منتشر می کنیم. این قسمت به نظر امام بر روی کار آمدن افراد غیرروحانی اختصاص دارد.
نگاه اولیه امام این بود که از روحانیت کسی مسئولیت اجرایی نگیرد و شاید تحلیل ایشان این بود که عده ای در داخل و خارج نگویند که این همه سر و صدا برای این بود که خود آقایان به پست و میز برسند و نظر امام این بود که روحانیت نظارت بر امور بکند و تا زمان بنی صدر این نگاه بود.
در آن زمان تصور بر این بود که اگر بناست غیرروحانی روی کار بیاید حتما باید گروهی باشند که دارای چند خصوصیت باشند؛ اول اینکه تشکیلات و نیرو داشته باشند، نهضت آزادی هم نیرو داشتند و هم دارای تشکیلات اول بود. دوم سابقه مبارزاتی و مذهبی داشته باشند، این آقایان مذهبی بودند و اهل نماز شب و معتقدات بودند و کار اجرایی هم کرده بودند. بالاخره مهندس بازرگان از زمان مصدق سابقه اجرایی داشت و مسئله بعدی اینکه باید مجموعه ای روی کار می آمد که مخالفین و بیرونی ها خیلی حساسیت نشان ندهند. وقتی دولت موقت انتخاب شد، علی رغم اینکه آمریکایی ها خود را باخته بودند، خیلی نگران نبودند و این یک فرصتی برای ما شد والا چه بسا ممکن بود که یک برخورد تند و خشنی بکنند البته معلوم نبود بتوانند کاری کنند. به نظر بنده در آن شرایط، انتخاب این آقایان بهترین گزینه بود و این هوشیاری امام را می رساند؛ اگر چه ما از آنها خیلی خسارت دیدیم. در روی کرا آمدن بازرگان، آقای مطهری و بهشتی نقش داشتند اما کی که این انتخاب امام را تا آخر عمر قبول نداشت و شجاعانه نقطه نظراتش را به امام می گفت، مرحوم ربانی شیرازی بود. بنده از قم با ایشان آشنا بودم و با او کار می کردم نسبت به مسائل بینش عالی داشت. جلوی همه به امام با عصبانیت و صراحت می گفت: به نظر من این انتخاب، انتخاب درستی نیست و اینها آدم های مطمئنی نیستند و شما اینها را نشناخته اید. تا روزی که این آقایان سر کار بودند، نگران بود.
برشی از کتاب خاطرات حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر ناطق نوری؛ جلد اول، ص 184-185
