جی پلاس؛

در نامه دانش آموزان به امام بر چه نکاتی تاکید شده بود؟/ امام پاسخ این نامه را چگونه دادند؟

دانش آموزان دبستان دخترانه فاطمیه تهران در بیست و چهارم آذر سال ۶۱ در نامه ای محبت آمیز به امام قصد نصیحت ایشان را داشتند که پشیمان شدند... و امام نیز پاسخ آنها را دادند.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی در بیست و چهارم آذر ماه سال ۶۱ مطابق با بیست و نهم صفر ۱۴۰۳ یعنی سی و هشت سال پیش در چنین روزی در پاسخ به نامه محبت آمیز دختران دانش آموز دبستان فاطمیه تهران که نکات ریز و مهمی در آن نهفته است، آنان را به عمل به وظایف اسلامی شان رهنمون شدند. متن نامه دانش آموزان و پاسخ امام در ادامه آمده است:

 

‌‌ [‌‌بسم الله الرحمن الرحیم. سلام بر امام عزیز و بزرگوارمان، خمینی روح خدا‌

‌‌     امام عزیز، ما بچه های کلاس پنجم جهاد مدرسۀ فاطمیه هستیم. چون در کتاب دینی ما نامۀ امام‌‎ ‎‌محمدتقی ـ علیه السلام ـ را به فرمانده سیستان و نصیحت هایی را که امام، به ایشان کرده اند نوشته، ما هم‌‎ ‎‌تصمیم گرفتیم که برای شما نامه ای نوشته و شما را نصیحت کنیم. ولی اماما، ما شما را نمی توانیم‌‎ ‎‌نصیحت کنیم. زیرا شما بزرگوارید و از همۀ گناهان به دورید. شما آن امام بت شکنی هستید که مدت‌‎ ‎‌چهل سال است نمازهای شبتان ترک نشده. ای بزرگی که ما را از قعر زشتی ها و فسادها و بی ایمانی ها به‌‎ ‎‌ساحل نجات رساندی. ما در این ماه های عزای محرّم و صفر، عزا می گیریم، زیاد نمی خندیم و سینه زنی‌‎ ‎‌و نوحه خوانی می کنیم؛ چون شما به آن تأکید کرده اید.‌

‌‌ 

اماما، اگر می توانستیم که چهرۀ پاک و نورانی شما را از نزدیک ببینیم، خیلی خوب می شد. ولی باز‌‎ ‎‌شکر که لیاقت آن، برای ما پیدا شده که برای شما نامه بنویسیم. ای خمینی عزیز و جانمان، شما پدر همۀ‌‎ ‎‌ما بچه ها هستید ای پدر بزرگوار، ما شما را به اندازۀ ریگ های روی زمین، آب های توی دریا و ابرهای‌‎ ‎‌آسمان، دوست داریم. اماما، ای کاش مسئولین مدرسه وسائلی فراهم کنند که بتوانیم از نزدیک، شما را‌‎ ‎‌ببینیم، همۀ ما امیدواریم یک بار هم که شده در عمرمان تو را ای آنکه وصفت را فقط خدا می تواند‌‎ ‎‌بکند، ببینیم. ای امام عزیزمان، خواهش می کنیم از اینکه از شما تعریف کردیم، ناراحت نشوید. به خدا،‌‎ ‎‌قلم در وصف شما خود می رود و نمی توانیم جلوی آن را بگیریم.‌

‌‌

     اماما، بدان که ما مانند مردم کوفه تو را تنها نخواهیم گذاشت. اماما، ما از همین بچگی نماز‌‎ ‎‌می خوانیم، مقنعه سر می کنیم. برای مبارزه با امریکای جنایتکار و شوروی کثیف و برای کوری چشم‌‎ ‎‌دشمنان، حتی ورق دفترمان را تا آنجا که بتوانیم، نمی کَنیم. ای امام عزیزمان، بگذار آخرین حرف هایمان‌ ‎‌را ـ گو اینکه دلمان نمی خواهد نامه را تمام کنیم ـ بنویسیم. ای امام عزیز، تو مانند قلمی می مانی که‌‎ ‎‌همیشه سعی داشته ای و سعی می کنی که بر روی کاغذ دل ها، نام خدا را بنویسی.‌

‌‌  

  اماما، ما بچه های کوچک از ته قلب مان، سه خواهش از شما داریم و امیدواریم لیاقت آنها را داشته‌‎ ‎‌باشیم. اول آنکه: ای پدر بزرگوارمان، ای پیر جماران، ای روح خدا با خط زیبای خودتان برای ما‌‎ ‎‌جواب بنویسید و ما و آموزگاران مان را در آن نصیحت کنید.

 

دوم آنکه: عکسی از خودتان را با امضاتان‌‎ ‎‌همراه آن، برای ما بفرستید و در آخر آنکه: امام جان، همۀ ما فدای یک لحظه عمر تو. ای رهبر عزیز که‌‎ ‎‌هنوز ما مسلمانان قدر تو را نمی دانیم؛ آقای خمینی عزیزمان، با چشمانی مشتاق، منتظر جواب نامۀ شما‌‎ ‎‌هستیم. تو ای صدام پست، ای ریگان خائن و ای بگین بیحیا، بدانید که خون بر شمشیر پیروز است. این‌‎ ‎‌گفتۀ روح خدا، امام است. خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار ـ از عمر ما بکاه و به عمر او‌‎ ‎‌بیفزای ـ از صحنۀ روزگار منافقین رو بردار ـ ستارگان چو رفتند، تو خورشید رو نگه دار. والسلام علیکم‌‎ ‎‌و رحمة الله و برکاته.‌‌]‌‌ ‌

‌‌ ‌

‌‌بسمه تعالی‌

‌‌     فرزندان عزیزم! نامۀ محبت آمیز شما را قرائت کردم. کاش شما عزیزان مرا نصیحت‌‎ ‎‌می کردید که محتاج آنم. امید است با نشاط و خرمی درس هایتان را خوب بخوانید و در‌‎ ‎‌همان حال، به وظایف اسلامی که انسان ها را می سازد، عمل کنید و اخلاق خود را نیکو‌‎ ‎‌کنید و اطاعت و خدمت پدران و مادران تان را غنیمت شمارید و آنها را از خود راضی کنید‌‎ ‎‌و به معلم هایتان احترام زیاد بگذارید. سعی کنید برای اسلام و جمهوری اسلامی و‌‎ ‎‌کشورتان مفید باشید. از خداوند تعالی، سلامت و سعادت و ترقی در علم و عمل برای‌‎ ‎‌شما نور چشمان آرزو می کنم. سلام بر همۀ شماها.‌

‌‌

29 شهر صفر 1403‌

‌‌روح الله الموسوی الخمینی‌"

‌‎ ‎

 

صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۱۳۷-۱۳۸

 

دیدگاه تان را بنویسید