دلتنگی های امام برای همسرش و نامه هایی از سر مهر

به گزارش خبرنگار جی پلاس، تابستان سال ۵۱ همسر امام خمینی برای دید و بازدید با فرزندان و اقوامشان راهی ایران شدند و در این مدت، امام که بسیار دلتنگ ایشان بودند در نامه هایی که به ایران ارسال می کردند، این دلتنگی را به شکل های مختلف ابراز می داشتند.

نامه زیر که در تاریخ پانزدهم مهر سال ۵۱ یعنی ۴۸ سال پیش در چنین روزی نوشته شده است، نمونه ای از این نوع دلتنگی های امام است که با هم مرور می کنیم: 

"بسمه تعالی

28 شعبان 92

خانم محترمه عزیزه‌ ام

تا کنون چند کاغذ فرستاده‌ ام، نمی‌ دانم رسیده است یا نه. از شما به وسیلۀ فریده[1] اطلاع پیدا کردم. مرقوم مشهد واصل شد. از تهران اطلاعی ندارم. امید است همیشه خوش و خرم و مشغول دیدار خویشاوندان باشید، اگر چه ما را فراموش نمایید. وعدۀ مراجعت نزدیک است، و ما هم از نبودن شما خسته شدیم. حال همه بحمداللّه‌ تعالی خوب است، فقط حسین[2] قریب ده روز پیش از این مبتلا به آپاندیس شد و در مستشفی[3] نجف عمل شد و حالش خوب است، و بخیه‌ها را کشیده‌ اند. بقیه هم سالم هستند. من کسالتهای جزئی گاهی پیدا کردم و خوب شدم.

خدمت همۀ مخدَّرات خصوصاً خانم[4] سلام می‌ رساند. خدمت حضرت حجت‌ الاسلام و المسلمین آقای ثقفی[5] و جناب آقای حاج حسن[6] سلام می‌ رسانم. والسلام علیکم.

پدر فرزندانت

1 ـ یکی از دختران امام خمینی.

2 ـ آقای سید حسین خمینی، نوۀ امام فرزند آقای سید مصطفی خمینی.

3 ـ بیمارستان.

4 ـ خانم خازن‌الملوک، مادر همسر امام.

5 ـ آقای ثقفی، پدر همسر امام.

6 ـ آقای حسن ثقفی، برادر همسر امام خمینی. 

صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۴۵۶