امام استاد مسلم معقول و حکمت بود، هر گاه در حضور ایشان از فضل و معنویات افراد سوال می شد با توجه به سابقه دانش فرد دو نوع پاسخ می دادند.
جی پلاس: آیتالله سید جلال الدین آشتیانی در خاطره ای نظر امام درباره افرادی که به لحاظ علمی توخالی بودند، را اینگونه عنوان کرده است:
با آنکه امام استاد مسلم معقول و حکمت بود، از آمیختن مسائل حکمى با علم اصول و فقه سخت خوددارى مىفرمود و معتقد بود که هر علمى جا و مقام خاص دارد. اگر از فضل و دانش و معنویات کسى سؤال مىشد، چنانچه آن شخص صاحب فضیلت بود، با احترام از او نام مىبرد و اگر توخالى بود، مىفرمود: «چه عرض کنم»!
منبع: سلسله موى دوست، خاطرات دوران تدریس امام خمینى(س)، صفحه5؛ خاطره به نقل از مرحوم آیت الله سید جلال الدین آشتیانی
کپی شد