ترس ساواک به هنگام دستگیری امام

شبی که ساواک برای بازداشت امام به خانه ایشان ریخت و در را شکست امام بیرون آمده و فرمود: این وحشی گری یعنی چه؟ صبر کنید لباس هایم را بپوشم خودم می آیم.

لینک کوتاه کپی شد

جی پلاس: از ویژگیهای حضرت امام (قدس‌سره) که از این حیث بی‌نظیر یا کم‌نظیر بودند، قوت قلب و شجاعت خدادادی بود و به عبارت دیگر ارتباط ایشان با خداوند متعال و قوۀ ایمان و اعتقادش به خدای متعال و توجهش به وی و انقطاعش از ماسوی بود.کأنه غیر از او چیزی را نمی‌دیدند یا ارزش وجودی برای آن قائل نبودند. اصلاً وحشت و اضطراب قلب از ایشان مشاهده نشد و در هیچ موردی متزلزل نشدند، بلکه تصمیم جدی بر انجام وظیفۀ شرعی خود می‌گرفتند و پیگیری می‌کردند و چون دیدند خطر جدی بر اصل و ریشه اسلام پیش آمده برای خدا قیام کردند.

فرازی از سخنان ایشان در مسجد اعظم پس از مراجعت از بازداشت اول که همه حضار شنیدند، این بود: واللّه‌ هنگامی که مرا می‌بردند به طرف تهران خوف و وحشتی در دل نداشتم و ترسی در وجود من نبود، بلکه مأمورانی که مرا می‌بردند، مضطرب و خوفناک بودند و من آنها را تسلی می‌دادم.
از قرار مسموع شبی که برای بازداشت ایشان مأمورین به خانه ایشان ریخته بودند و با لگد به در اتاق زده بودند که در شکسته شده بود، که اینجانب شکسته آن را خود دیدم. ایشان بیرون آمده و فرموده بودند این وحشی‌گری یعنی چه؟ شما مگر وحشی هستید؟ صبر کنید من لباسهایم را بپوشم، خودم می‌آیم. 

 

برشی از کتاب صحیفه دل-1، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ص40؛ خاطره به نقل از حجت الاسلام و المسلمین حسین تقوی اشتهاردی.

دیدگاه تان را بنویسید