امام خمینی با اشاره به نوع زندگی حضرت امیر(س) به عنوان حاکم اسلامی می گوید: ایشان در ظرف غذایش را مُهر می کرده که مبادا فرزندانش داخل آن چربی یا خورشتی بریزند.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی در دیداری که با ایرانیان مقیم خارج در هشتم آبان ماه سال 57 داشتند، با اشاره به شیوه حکومت داری حضرت رسول(ص)، و ائمه بزرگوار (ع) فرمودند:
«آن هم حضرت امیر با سلطنتِ- جسارت است که من سلطنت به ایشان بگویم- با خلافتِ چندین مملکتى که ایران یکى از آنها، حجاز یکى از آنها، نمى دانم عراق یکى از آنها، اردن یکى از آنها، مصر یکى از آنها [بوده]؛ این یک همچو دامنه اى آن وقت داشته سلطنت ایشان، با این دامنه سلطنت، زندگى خودش را ببینیم که آیا این غمخوار ملت است یا اینهایى که اینها مى گویند؟ مقایسه بکنید و زندگى شان را در تاریخ ببینید. آنى که نقل مى‌کنند یک پوستى ایشان داشته است، یک پوست گوسفندى داشته، شبها خودش و عیالش رویش مى خوابیده اند؛ روز هم این را مى گذاشتند آنجا براى شترشان علف مى ریختند. این زندگى حضرت امیر! در عمرش شاید یک دفعه یک نان سیرى نخورده باشد. آن وضع خوراک حضرت امیر که درِ آن [صندوقچه] را- به حَسَب نقل- مُهر مى‌کرده، آنجایى که توى آن [نان] جو بوده است، مُهر مى کرده است که مبادا اینها باز کنند و یک چیز دیگر توى آن بریزند، یک چربى، یک چیزى، که این مثلًا به واسطه ترحمى که فرزندانش مى خواستند به پدر بکنند، و زینب مثلًا مى خواسته به پدر بکند، [خورشتى] داخل این بکند، مُهر مى کرده که دست نخورده باشد؛ این خوراک حضرت امیر- سلام اللَّه علیه- بود.
آن شبى که شب فوت ایشان، ضربت خوردن ایشان هست، آن شب مهمان ام کلثوم، مى‌گویند بوده است؛ وقتى که برایش غذا مى آورند، ایشان غذا براى افطارش مى آورد، مى بیند که نمک آورده و شیر؛ مى گوید تو چه وقت دیدى من دو تا خورش داشته باشم؟ یکى اش را بردار. مى گویند که رفته است نمک را بردارد؛ گفته است: به جان من شیر را بردار. با نمک دو لقمه دست برد و خورد. این حکومت ماست، حکومت اسلام است، حاکم اسلام است.
صحیفه امام؛ ج 4، ص 220-221
