به گزارش ایرنا، مساحت شهر زنجان به 81 کیلومترمربع می رسد، شهری که در شاهراه ارتباطی شرق به غرب و شمالغرب به مرکز کشور قرار گرفته است و قدمت آن به دوره ساسانیان می رسد.
با این حال زنجان بین چند تصمیم و برنامه به دام افتاده و خود هم نمی داند بناست به سمت توسعه و نوسازی حرکت کند یا بافت تاریخی و قدیمی خود را حفظ و پاسداری کند.
جدای از بافت تاریخی شهر، زنجان حتی نمی داند با بافت فرسوده، حاشیه ای و سکونتگاه های غیر رسمی خود چگونه رفتار کند، این موضوع از تصمیم های متفاوت هر ساله مسئولان استانی و کشوری برای ساماندهی آنها پیداست.
پیش از سال 92 وزارت راه و شهرسازی برنامه خود برای بافت های فرسوده و تاریخی شهرها را، اصلاح 10 هکتار در سال اعلام کرد و حتی برای آن تسهیلات 200 تا 300 میلیون ریالی متناسب با نوع ساخت در نظر گرفت اما به نظر توفیق چندانی نداشت و تغییری در حجم بافت فرسوده کشور ایجاد نشد.
ایجاد بافت و ساخت شهرک های جدید، مردم زنجان را از مرکز شهر خالی کرد و به سمت حاشیه برد، جایی که خبری از فرسودگی و کمبود امکانات نبود و نیست.
درحالی که مردم ساکن در بافت های مرکزی و تاریخی این شهر، از نبود آب شرب مناسب، خدمات شهری در دسترس، شبکه های خدماتی فرسوده، مدیریت نشدن پسماندها، افت قیمت خانه ها و نم دادن روز افزون دیوارها و کف منازل شکایت می کنند.
مردم ساکن همین مناطق از این موضوع هم شکایت دارند که سکونت آنها در بافت قدیمی و فرسوده شهر دلیل بر این نداری و نیازمندی آنها نیست.
اشرف خانم یکی از ساکنان منطقه کوی فاطمیه زنجان می گوید: در جنوب شهر ساکن هستیم و متاسفانه شهروندان به خود اجازه می دهند که نخاله ها و زباله های خود را در این مناطق تخلیه کنند.
این شهروند زنجانی ادامه می دهد: اینکه در جنوب شهر ساکن هستیم، دلیل نمی شود که شهرداری هم به ما سر نزند و مشکلات ساکنان این مناطق را پیگیری نکند.
وی از نبود مدارس در دسترس، مراکز خدمات درمانی نزدیک و فضای سبز مناسب گلایه دارد و می افزاید: هر سال با آغاز سال تحصیلی، مشکلات ما هم شروع مضاعف می شود، اینکه چگونه فرزندان را به آن سوی اتوبان و به مدارسی که حداقل فاصله آنها به 2 تا 3 کیلومتر می رسد، برسانیم.
عبدالله دیگر شهروند زنجانی ساکن کوی وحدت حرف های دیگری هم اضافه می کند و می گوید: اغلب مردم نه فقط از مشکلات این مناطق خبر ندارند که با کارهای خود نمک به زخم ما هم می پاشند.
این شهروند زنجانی می گوید: اینکه در بافت حاشیه ای شهر زندگی می کنیم دلیل بر این نیست که پول و نان هم نداریم یا از عهده مدیریت زندگی بر نمی آییم، فقط مورد کم لطفی مسئولان شهر هستیم همین.
عبدالله تاکید دارد: در منطقه ای زندگی می کنیم که با کمی مدیریت می تواند به مرکز گردشگری و تفریحی شهر تبدیل شود اما این روزها بیشتر جای تخلیه نخاله های ساختمانی و ورود فاضلاب است.
عبدالله حرف دیگری هم دارد و تصریح می کند که مسئولان یا نمی دانند یا نمی بینند، مگر می شود این همه مشکل در یک محله باشد و مسئولی برای رفع آن دست به کار نشود؟ مگر می شود مردم مدام نامه بنویسند و بخواهند که اصلاحی رخ دهد اما کسی پاسخگو نباشد.
رسول از ساکنان منطقه خیام است، جایی نزدیک حسینیه اعظم زنجان، دیوارهای نم کشیده خانه اش همه حرف هایش را می گوید.
رسول ادامه می دهد: روزهاست که به شهرداری می گوییم فکری به حال این آبی بکنند که خانه ها را گرفته، سلامتی، دارایی و خانه و زندگی مان در خطر است اما کسی جواب نمی دهد حتی به خودش اجازه نمی دهد که از این طرف ها بگذرد شاید خانه خیسی را ببیند و بخواهد کمی از ماجرا جویا شود.
این شهروند زنجانی می گوید که از هر نوع خدمات شهری محروم هستیم، اگر اکنون آتش سوزی رخ دهد، حتی ماشین آتش نشانی هم تا اینجا نمی تواند بیاید، ماموران مجبورند با کپسول آتش را خاموش کنند.
سخن نبود حداقل خدمات شهری را یکی دیگر از شهروندان ساکن محله های پایین تر از بازار زنجان هم تایید می کند و ادامه می دهد: فضای سبزی نیست، مراکز درمانی و خدمات حمل و نقل در دسترس نیست، اینکه به نظر ما نزدیک مرکز شهر هستیم، ما را از دسترسی به خدمات شهری محروم ساخته است.
این شهروندان تاکید دارند که خانه های این محله ها آماده یک تلنگر برای فروختن هستند، خانه هایی که مساحت برخی از آنها به 50 مترمربع هم نمی رسد، منازلی که نم کشیده و هر روز اوضاع وخیم تری را تجربه می کنند.
شهردار زنجان هم در همین زمینه می پذیرد که شهر بافتی دارد که به دلیل عدم مراقبت و برنامه ریزی، به بافت ناکارآمد تبدیل شده و از لحاظ استحکام، خدمات شهری، معماری، فرهنگی و برخورداری وضعیت مساعدی ندارد.
مسیح الله معصومی تاکید دارد که برای ساماندهی این بافت ها باید هر یک از دستگاه های اجرایی به سهم خود در این مناطق نقش ایفا کنند.
وی به اجرای طرح جامع ساماندهی بافت ناکارآمد شهری اشاره می کند و ادامه می دهد که شهرداری می تواند به عنوان نهادی که مدیریت و کنترل ساماندهی این مناطق را بر عهده داشته باشد، عمل کند نمی تواند مسئولیت سایر دستگاه ها را هم بر عهده بگیرد.
معصومی با بیان اینکه مردم این مناطق خدمات شهری، فضای سبز، بهداشتی و آموزشی ندارند، اضافه می کند که شهرداری به تنهایی توان و مسئولیت اجرایی تمام برنامه های مربوط به ساماندهی این مناطق را ندارد و هر دستگاهی باید به نوبه خود در این زمینه به انجام وظیفه بپردازند
معاون وزیر راه و شهرسازی هم که در ستاد توسعه پایدار شهری استان زنجان شرکت کرده می گوید: باید از رویکرد اجتماعی و مردم محوری برای ساماندهی این بافت ها استفاده کرد، حلقه مفقوده ای که دولت از این پس بیش از پیش به بهره گیری از آن توجه خواهد کرد.
هوشنگ عشایری می افزاید: در برنامه بازآفرینی شهری رویکرد محله محوری مد نظر قرار گرفته است بگونه ای که ساکنان این مناطق در اجرای برنامه های شهری مشارکت و مداخله کنند.
رئیس هیات مدیره و مدیرعامل شرکت عمران و بهسازی شهری ایران تاکید دارد که باید به ساکنان محلات حاشیه ای و ناکارآمد مطالبه گری را آموزش داد و نسبت به اهمیت این موضوع آگاه کرد.
وی ادامه می دهد: مطالبه مردم می تواند به کمک مهندسان شهرسازی و معماری به برنامه تبدیل و در قالب اقدام مشترک با تعیین نقش و سهم بخش عمومی، دولتی و مردمی اجرا شود.
معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار زنجان هم بارها بر این تاکید داشته است که بافت شهر باید به سمت محدوده قانونی توسعه یابد اما متاسفانه در سال های گذشته، سیاست و رویکردهای توسعه ای، رویکرد سودگرایانه، توسعه به بیرون و با هدف افزایش محدوده شهرها بوده است.
مهرداد سلطانی با بیان اینکه این رویکرد باید با توجه به بافت کنونی و درونی شهرها، تغییر کند، ادامه می دهد: برای ساماندهی بافت های ناکارآمد شهری این استان که تاکنون بدون اصلاح باقی مانده اند، ابزارهای تشویقی باید اصلاح شود.
وی مدیریت استانی را دارای نقش نظارتی و حاکمیتی می خواند و از حمایت از شهرداری برای اجرای برنامه ها خبر می دهد.
سلطانی این را هم می افزاید که در خصوص سایر دستگاه ها یک برنامه نظارتی و هدایت بودجه ای ارائه شده و از دستگاه های غیر دولتی و حاکمیتی همچون دادگستری و نیروی انتظامی خواسته شده است تا نقش تعامل و حمایتی خود را در زمینه ساماندهی این بافت ها داشته باشند.
به همه این نظرات، فرماندار شهرستان زنجان که معتقد است 30 درصد بافت شهری زنجان را مناطق ناکارآمد تشکیل می دهد، اضافه می کند: در شهرستان زنجان 10 دستگاه مسئول خدمات رسانی آموزشی، بهداشتی، عمرانی و زیر ساختی به این مناطق شده اند.
رضا عسگری به این موضوع هم تاکید می کند که پیش از اجرای هر نوع کار و برنامه ای بناست نیازسنجی انجام شود تا بتوان متناسب با آن خدمات مورد نیاز را ارائه کرد.
این سخنان در جای خود صحیح اما به نظر تنهای موضوعی که در صحبت مسئولان دیده و شنیده نمی شود، کار عملیاتی و اجرایی برای کاهش مشکلات مردم ساکن مناطق تاریخی، فرسوده، حاشیه ای و ناکارآمد شهری است، مردمی که در قانون به اندازه همه ساکنان مناطق برخوردار شهر از خدمات شهری باید بهره مند باشند.
امروز این مناطق شهر زنجان منتظر هستند تا ببینند چه کسی چراغ اول ساماندهی و توسعه خدمات شهری را روشن می کند و حمالی زیر سقف آنها می گذارد تا خانه ها روی سر برخی آوار نشوند.
3001/6085
انتهای پیام با این حال زنجان بین چند تصمیم و برنامه به دام افتاده و خود هم نمی داند بناست به سمت توسعه و نوسازی حرکت کند یا بافت تاریخی و قدیمی خود را حفظ و پاسداری کند.
جدای از بافت تاریخی شهر، زنجان حتی نمی داند با بافت فرسوده، حاشیه ای و سکونتگاه های غیر رسمی خود چگونه رفتار کند، این موضوع از تصمیم های متفاوت هر ساله مسئولان استانی و کشوری برای ساماندهی آنها پیداست.
پیش از سال 92 وزارت راه و شهرسازی برنامه خود برای بافت های فرسوده و تاریخی شهرها را، اصلاح 10 هکتار در سال اعلام کرد و حتی برای آن تسهیلات 200 تا 300 میلیون ریالی متناسب با نوع ساخت در نظر گرفت اما به نظر توفیق چندانی نداشت و تغییری در حجم بافت فرسوده کشور ایجاد نشد.
ایجاد بافت و ساخت شهرک های جدید، مردم زنجان را از مرکز شهر خالی کرد و به سمت حاشیه برد، جایی که خبری از فرسودگی و کمبود امکانات نبود و نیست.
درحالی که مردم ساکن در بافت های مرکزی و تاریخی این شهر، از نبود آب شرب مناسب، خدمات شهری در دسترس، شبکه های خدماتی فرسوده، مدیریت نشدن پسماندها، افت قیمت خانه ها و نم دادن روز افزون دیوارها و کف منازل شکایت می کنند.
مردم ساکن همین مناطق از این موضوع هم شکایت دارند که سکونت آنها در بافت قدیمی و فرسوده شهر دلیل بر این نداری و نیازمندی آنها نیست.
اشرف خانم یکی از ساکنان منطقه کوی فاطمیه زنجان می گوید: در جنوب شهر ساکن هستیم و متاسفانه شهروندان به خود اجازه می دهند که نخاله ها و زباله های خود را در این مناطق تخلیه کنند.
این شهروند زنجانی ادامه می دهد: اینکه در جنوب شهر ساکن هستیم، دلیل نمی شود که شهرداری هم به ما سر نزند و مشکلات ساکنان این مناطق را پیگیری نکند.
وی از نبود مدارس در دسترس، مراکز خدمات درمانی نزدیک و فضای سبز مناسب گلایه دارد و می افزاید: هر سال با آغاز سال تحصیلی، مشکلات ما هم شروع مضاعف می شود، اینکه چگونه فرزندان را به آن سوی اتوبان و به مدارسی که حداقل فاصله آنها به 2 تا 3 کیلومتر می رسد، برسانیم.
عبدالله دیگر شهروند زنجانی ساکن کوی وحدت حرف های دیگری هم اضافه می کند و می گوید: اغلب مردم نه فقط از مشکلات این مناطق خبر ندارند که با کارهای خود نمک به زخم ما هم می پاشند.
این شهروند زنجانی می گوید: اینکه در بافت حاشیه ای شهر زندگی می کنیم دلیل بر این نیست که پول و نان هم نداریم یا از عهده مدیریت زندگی بر نمی آییم، فقط مورد کم لطفی مسئولان شهر هستیم همین.
عبدالله تاکید دارد: در منطقه ای زندگی می کنیم که با کمی مدیریت می تواند به مرکز گردشگری و تفریحی شهر تبدیل شود اما این روزها بیشتر جای تخلیه نخاله های ساختمانی و ورود فاضلاب است.
عبدالله حرف دیگری هم دارد و تصریح می کند که مسئولان یا نمی دانند یا نمی بینند، مگر می شود این همه مشکل در یک محله باشد و مسئولی برای رفع آن دست به کار نشود؟ مگر می شود مردم مدام نامه بنویسند و بخواهند که اصلاحی رخ دهد اما کسی پاسخگو نباشد.
رسول از ساکنان منطقه خیام است، جایی نزدیک حسینیه اعظم زنجان، دیوارهای نم کشیده خانه اش همه حرف هایش را می گوید.
رسول ادامه می دهد: روزهاست که به شهرداری می گوییم فکری به حال این آبی بکنند که خانه ها را گرفته، سلامتی، دارایی و خانه و زندگی مان در خطر است اما کسی جواب نمی دهد حتی به خودش اجازه نمی دهد که از این طرف ها بگذرد شاید خانه خیسی را ببیند و بخواهد کمی از ماجرا جویا شود.
این شهروند زنجانی می گوید که از هر نوع خدمات شهری محروم هستیم، اگر اکنون آتش سوزی رخ دهد، حتی ماشین آتش نشانی هم تا اینجا نمی تواند بیاید، ماموران مجبورند با کپسول آتش را خاموش کنند.
سخن نبود حداقل خدمات شهری را یکی دیگر از شهروندان ساکن محله های پایین تر از بازار زنجان هم تایید می کند و ادامه می دهد: فضای سبزی نیست، مراکز درمانی و خدمات حمل و نقل در دسترس نیست، اینکه به نظر ما نزدیک مرکز شهر هستیم، ما را از دسترسی به خدمات شهری محروم ساخته است.
این شهروندان تاکید دارند که خانه های این محله ها آماده یک تلنگر برای فروختن هستند، خانه هایی که مساحت برخی از آنها به 50 مترمربع هم نمی رسد، منازلی که نم کشیده و هر روز اوضاع وخیم تری را تجربه می کنند.
شهردار زنجان هم در همین زمینه می پذیرد که شهر بافتی دارد که به دلیل عدم مراقبت و برنامه ریزی، به بافت ناکارآمد تبدیل شده و از لحاظ استحکام، خدمات شهری، معماری، فرهنگی و برخورداری وضعیت مساعدی ندارد.
مسیح الله معصومی تاکید دارد که برای ساماندهی این بافت ها باید هر یک از دستگاه های اجرایی به سهم خود در این مناطق نقش ایفا کنند.
وی به اجرای طرح جامع ساماندهی بافت ناکارآمد شهری اشاره می کند و ادامه می دهد که شهرداری می تواند به عنوان نهادی که مدیریت و کنترل ساماندهی این مناطق را بر عهده داشته باشد، عمل کند نمی تواند مسئولیت سایر دستگاه ها را هم بر عهده بگیرد.
معصومی با بیان اینکه مردم این مناطق خدمات شهری، فضای سبز، بهداشتی و آموزشی ندارند، اضافه می کند که شهرداری به تنهایی توان و مسئولیت اجرایی تمام برنامه های مربوط به ساماندهی این مناطق را ندارد و هر دستگاهی باید به نوبه خود در این زمینه به انجام وظیفه بپردازند
معاون وزیر راه و شهرسازی هم که در ستاد توسعه پایدار شهری استان زنجان شرکت کرده می گوید: باید از رویکرد اجتماعی و مردم محوری برای ساماندهی این بافت ها استفاده کرد، حلقه مفقوده ای که دولت از این پس بیش از پیش به بهره گیری از آن توجه خواهد کرد.
هوشنگ عشایری می افزاید: در برنامه بازآفرینی شهری رویکرد محله محوری مد نظر قرار گرفته است بگونه ای که ساکنان این مناطق در اجرای برنامه های شهری مشارکت و مداخله کنند.
رئیس هیات مدیره و مدیرعامل شرکت عمران و بهسازی شهری ایران تاکید دارد که باید به ساکنان محلات حاشیه ای و ناکارآمد مطالبه گری را آموزش داد و نسبت به اهمیت این موضوع آگاه کرد.
وی ادامه می دهد: مطالبه مردم می تواند به کمک مهندسان شهرسازی و معماری به برنامه تبدیل و در قالب اقدام مشترک با تعیین نقش و سهم بخش عمومی، دولتی و مردمی اجرا شود.
معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار زنجان هم بارها بر این تاکید داشته است که بافت شهر باید به سمت محدوده قانونی توسعه یابد اما متاسفانه در سال های گذشته، سیاست و رویکردهای توسعه ای، رویکرد سودگرایانه، توسعه به بیرون و با هدف افزایش محدوده شهرها بوده است.
مهرداد سلطانی با بیان اینکه این رویکرد باید با توجه به بافت کنونی و درونی شهرها، تغییر کند، ادامه می دهد: برای ساماندهی بافت های ناکارآمد شهری این استان که تاکنون بدون اصلاح باقی مانده اند، ابزارهای تشویقی باید اصلاح شود.
وی مدیریت استانی را دارای نقش نظارتی و حاکمیتی می خواند و از حمایت از شهرداری برای اجرای برنامه ها خبر می دهد.
سلطانی این را هم می افزاید که در خصوص سایر دستگاه ها یک برنامه نظارتی و هدایت بودجه ای ارائه شده و از دستگاه های غیر دولتی و حاکمیتی همچون دادگستری و نیروی انتظامی خواسته شده است تا نقش تعامل و حمایتی خود را در زمینه ساماندهی این بافت ها داشته باشند.
به همه این نظرات، فرماندار شهرستان زنجان که معتقد است 30 درصد بافت شهری زنجان را مناطق ناکارآمد تشکیل می دهد، اضافه می کند: در شهرستان زنجان 10 دستگاه مسئول خدمات رسانی آموزشی، بهداشتی، عمرانی و زیر ساختی به این مناطق شده اند.
رضا عسگری به این موضوع هم تاکید می کند که پیش از اجرای هر نوع کار و برنامه ای بناست نیازسنجی انجام شود تا بتوان متناسب با آن خدمات مورد نیاز را ارائه کرد.
این سخنان در جای خود صحیح اما به نظر تنهای موضوعی که در صحبت مسئولان دیده و شنیده نمی شود، کار عملیاتی و اجرایی برای کاهش مشکلات مردم ساکن مناطق تاریخی، فرسوده، حاشیه ای و ناکارآمد شهری است، مردمی که در قانون به اندازه همه ساکنان مناطق برخوردار شهر از خدمات شهری باید بهره مند باشند.
امروز این مناطق شهر زنجان منتظر هستند تا ببینند چه کسی چراغ اول ساماندهی و توسعه خدمات شهری را روشن می کند و حمالی زیر سقف آنها می گذارد تا خانه ها روی سر برخی آوار نشوند.
3001/6085
کپی شد
