در آستانه رونمایی از طرح اجرایی تقاطع غیر همسطح گلشهر ، به عنوان یک شهروندبر خود لازم میدانم که نکاتی کلی و کلیدی در مورد حد اقل های بسیار پر اهمیت در طراحی و اجرای این تقاطع را بیان کنم.امید است این حد اقل ها در تصمیم مسئولین و مدیران ذیربط پروژه لحاظ شده باشد. نکاتی که قطعا از دید همه ی شهروندان قابل لمس و ارزیابیست، چرا که در پروژه های احداث شده در سطح شهر هر روز بارها و بارها در فقدان این حداقل ها زیسته اند و این کاستی ها ناشی از عدم توجه توأمان تخصصی و اقتصادی در کارنامه ی کسانیست که متولی این امور در تصمیم گیری ، طراحی و اجرا بوده اند.
در فرایند تشخیص نیاز تا اجرای طرح، برخی مدیران از آن طرف بام افتاده اند که تصمیم بر اجرای طرحی چون تقاطع غیر همسطح سیدالشهدا گرفته اند و برخی نیز از این سوی بام که تن داده اند به اجرای پلی چون پل ولیعصر ، تا چنین سازه ی ناهنجار و کم قابلیتی به بافت شهر تحمیل شود.
امروز شهروندان چوب تصمیمهایی را می خورند که پروژه ای با تکنولوژی نامتعارف و گران چون پل سید الشهدا را منجر شده است و یا مدیرانی که آغازگر پروژه ای با تکنولوژی پوسیده ونسبتا ارزانی چون پل ولیعصر بوده اند که توجهی به تسهیل ترافیکی در تمامی ابعاد این تقاطع را نادیده گرفته است.
پر واضح است تأیید و قبول پروژه ای با تکنولوژی پیشرفته و نامتعارف بدون توجه به وضعیت اقتصادی شهر موجب احداث پروژه ای می شود که حتی با تسهیل ترافیکی مناسب با توجه به ایرادهایی که پس از اتمام طرح حادث می شود،همچنان روند استفاده از این تاسیسات شهری را مختل خواهد کرد ، به همان گونه ای که تکنولوژی انتخابی ضعیف و عقب افتاده ی پروژه ی دیگر ، به همان میزان اخلال در فعالیتهای شهری را موجب میگردد.
بنا بر این از نظر بنده هم پروژه ی تقاطع غیر همسطح سید الشهدا و هم پل ولیعصر هر دو اشتباهاتی غیر تخصصی بوده اند که هرکدام به گونه ای به مردم شهر تحمیل شده اند.
محل احداث تقاطع غیر همسطح گلشهر فضایی بکر و وسیع را در اختیار مدیران ، طراحان و مجریان طرح قرار داده است که استفاده ی مناسب از این فضا نیازمند تصمیماتی تخصصی hست. قطعا اگر پلی در این تقاطع احداث شود به مانند پل ولیعصر ، تمامی پتانسیل این فضای وسیع نابود خواهد شد.
در پل ولیعصر عرشه ی پل بر روی ستونهایی قرار گرفته است که با فاصله ی بسیار اندک از همدیگر امکان ایجاد میدان در زیر پل را به کل از بین برده است، و اکنون شاهد این هستیم که در فضایی کوچک در زیر پل با نصب چند چراغ راهنما همچنان معضل ترافیک خود را به رخ شهروندان میکشد و این مشکل با هیچ راه حل دیگری الا تخریب پل و احداث تقاطعی دیگر و به گونه ای دیگرحل نخواهد شد.
فلذا صحیح نیست چنین معضل و اشتباه مدیریتی در احداث این پل در حجم و سطحی وسیع تر به تقاطع گلشهر تعمیم داده شود و قابلیت این تقاطع را که میتواند در تراز مسطح زمین متشکل از میدانی وسیع باشد را با احداث پلی به مانند پل ولیعصر و باستونهای متوالی با فاصله ی اندک ، از بین برده شود ، به گونه ای که آیندگان برای حل معضل ترافیک در زیر پل چاره ای جز تخریب و بازسازی این چنین سازه ی ناهنجاری را نداشته باشند.
با توجه به بررسی های اینجانب ، این تقاطع میتواند میدانی باقطر 80 متر و با چهارلاین وحتی بیشتر را در خود جای دهد ، در حالی که احداث پلی با ستونهای متوالی و با فاصله ی اندک چنین قابلیتی را برای همیشه و تا زمان تخریب آن از این تقاطع خواهد گرفت.
بنده به مدیرانی که به بهانه ی کمبود منابع مالی تصمیم به اجرای چنین طرح هایی میگیرند پیشنهاد میکنم که اگر تصمیم به احداث پروژه ای دارید که هم نیاز به منابع مالی کمتری داشته و هم فرایند احداث آسان تر و سریع تری را داشته باشد ، به جای اینکه از پل ولیعصر الگو برداری شود ، زیر گذر سرباز گمنام نمونه ی بهتر و ارزان تریست که کاربری آن در فرایند تسهیل ترافیک به مراتب بهتر از پل ولیعصر خواهد بود.قطعا بر همه ی مدیران و همشهریان عزیز مبرهن است که زیر گذر سرباز گمنام در جهت روان سازی ترافیک در شهر با همان میدان کوچکی که در خود جای داده است ، عملکرد به مراتب بهتری از پل ولیعصر دارد.تقاطع گلشهر به لحاظ وسعت بسیار مناسبی که دارد ، میدان بزرگتر و باشعاع بیشتری را می تواند در بطن زیر گذر خود جای دهد.
از این رو نیکوست تا مسئولین استانی توجهی ویژه و تخصصی در پروژه های عام المنفعه داشته باشند تا این پروژه ها از هر لحاظ در خور نامهای مقدسی باشند که به این نامها مزین شده اند.
*عضو نظام مهندسی استان زنجان
46
