به گزارش ایرنا، نویسنده مطلب گفته است: امروزه شاهد حضور و فعالیت افراد از سنین کودکی تا کهنسالی در مکانهای مختلف عمومی هستیم. بعضی از گدایان، شغل! تکدی گری را به صورت حرفه ای و تخصصی انتخاب نموده اند و آنچنان در کارشان برای سرکیسه کردن مردم ساده دل مهارت دارند که خیلی ها را به آسانی فریب می دهند.
تعداد کثیری از این افراد از نظر مالی وضع بسیار خوبی دارند. توهین نباشد اما برخی متکدیان کارآزموده درآمدی برابر با درآمد اطباء دارند و شاید هم بیشتر! اکنون اجازه فرمایید سری به خیابانهای شهر بزنیم و نظر چند نفر از هموطنان را در رابطه با مسئله تکدیگری جویا شویم:
پیرمرد 75 ساله: یک متکدی در چهارراه انقلاب زنجان با یک چوبدستی در دست به گدایی مشغول است. این گدا آنقدر پررو می باشد که با این چوب راه طعمه ی خود را سد کرده و با چرب زبانی مبلغی را که می شود گفت پول زور! از فرد می گیرد. دولت باید جلوی کار این را بگیرد، مگر نمی گویند تکدی گری جرم است!
آقای 40 ساله: متأسفانه این گداها آبرویی برای شهر باقی نگذاشته اند. اکثراً نیز غیربومی هستند، از روستاها و شهرهای مجاور به زنجان می آیند، درآمد کلان بی مالیات و بی زحمت دارند. متأسفانه عده ای ناآگاه به این افراد از سر دلسوزی کمک می کنند که نباید این کار و کمک را انجام دهند زیرا اینگونه افراد وضع مالی شان از من و شما خیلی بهتر است!
خانم 50 ساله: همین چند لحظه پیش که از کنار کتابخانه سهروردی رد می شدم فرد غریبه و مفلوجی را دیدم که با یک وضعیت بسیار دردناک از مردم کمک نقدی! می خواست. من نمیدانم مسئول جمع آوری اینگونه افراد در این شهر چه کسی است. اگر این افراد واقعاً نیازمند هستند حتماً در این مملکت یک ارگان و نهادی برای کمک به این افراد وجود دارد. چرا دخالت نمی کنند؟
پسر 15 ساله: این گداها وحشتناک هستند! دیروز یک مرد گدایی جلویم را گرفت و پول می خواست. از نگاهش خیلی خیلی ترسیدم. این ها چرا کار نمی کنند؟ من پول خود را در قلک می ریزم سپس آن را جهت کمک به بیماران سرطانی (مهرانه) تحویل می دهم. از تمام دانش آموزان می خواهم این کار را بکنند و در خیابان به گدا پول ندهند. برخی از این گداها مفت خور هستند.
از جمله مسائل اجتماعی غیرفرهنگی یکی همین تکدی گری است. در این مورد خود مردم با همکاری ارگان دولتی باید با این معضل دست به گریبان شده و با آن مبارزه کنند. مردم با حمایت نکردن از متکدیان و دولت با جمع آوری و تعیین تکلیف اینگونه افراد.
متکدیان علاوه بر اینکه از احساسات، عواطف و رأفت اسلامی مردم سوء استفاده می کنند موجب ایجاد وضعیت اسفناک صحنه های غیرفرهنگی و غیر قابل هضم در سطح خیابانهای شهر و به طور کل در جامعه می شوند و گاهی دیده می شود که توریست ها و جهانگردان خارجی در سطح شهر با چنین افرادی روبرو می شوند که برای فرهنگ کشور اسلامی خوش آیند نیست.
لذا از مسئولین محترم شهر به خصوص شورای شهر انتظار می رود با این معضل اجتماعی (تکدی گری) برخورد منطقی و مناسب داشته باشند تا شاید شهر ما نیز همانند شهر تبریز عاری از افراد متکدی باشد.
اما در اینجا لازم می دانم از جامعه روحانیت، آموزش و پرورش، صدا و سیما استدعا کنم که در جهت ارشاد و تبلیغ چگونگی کمک به افراد مستمند و نیازمند برنامه ای ارائه نمایند تا نوعدوستان جامعه و خیرین برای دستگیری و یاری رساندن به چنین افرادی به کانال صحیح هدایت شوند.
در این مورد نیز به دو حدیث اشاره می کنم: «خیر البر ما وصل الی المحتاج» «بهترین احسان آن است که به نیازمند آن برسد.» و «افضل المعروف اغاثه الملهوف» «با ارزش ترین کارهای نیک، فریادرسی رستم دیده است»
گاهی خدا با دست تو دست دیگر بندگانش را می گیرد. با زبان تو، گره کار بنده ای را باز می کند، با انفاق تو گرسنه ای را سیر و عریانی را می پوشاند. با قدم تو، مشکلی را حل می کند. وقتی دستی را به یاری می گیری بدان که در آن زمان، دست دیگر تو در دست خداست.
با این حال برادرم و خواهرم! عمل یاری رسان شما ستودنی است به شرطی که عالمانه باشد. برای کمک به دیگران، بیماران سرطان (مهرانه)، ام. اس، سالمندان و ... را از یاد نبریم.
و سخن آخر اینکه؛ هموطن! به پاس احترام به مستمندان واقعی، از کمک کردن به متکدیان خیابانی خودداری نماییم. در ضمن به فرزندانمان راه درست خدمت به همنوع را آموزش دهیم. والسلام.
6084/6085
دریافت کننده: پرویز غفاری ** انتشاردهنده: رویا رفیعی
تعداد کثیری از این افراد از نظر مالی وضع بسیار خوبی دارند. توهین نباشد اما برخی متکدیان کارآزموده درآمدی برابر با درآمد اطباء دارند و شاید هم بیشتر! اکنون اجازه فرمایید سری به خیابانهای شهر بزنیم و نظر چند نفر از هموطنان را در رابطه با مسئله تکدیگری جویا شویم:
پیرمرد 75 ساله: یک متکدی در چهارراه انقلاب زنجان با یک چوبدستی در دست به گدایی مشغول است. این گدا آنقدر پررو می باشد که با این چوب راه طعمه ی خود را سد کرده و با چرب زبانی مبلغی را که می شود گفت پول زور! از فرد می گیرد. دولت باید جلوی کار این را بگیرد، مگر نمی گویند تکدی گری جرم است!
آقای 40 ساله: متأسفانه این گداها آبرویی برای شهر باقی نگذاشته اند. اکثراً نیز غیربومی هستند، از روستاها و شهرهای مجاور به زنجان می آیند، درآمد کلان بی مالیات و بی زحمت دارند. متأسفانه عده ای ناآگاه به این افراد از سر دلسوزی کمک می کنند که نباید این کار و کمک را انجام دهند زیرا اینگونه افراد وضع مالی شان از من و شما خیلی بهتر است!
خانم 50 ساله: همین چند لحظه پیش که از کنار کتابخانه سهروردی رد می شدم فرد غریبه و مفلوجی را دیدم که با یک وضعیت بسیار دردناک از مردم کمک نقدی! می خواست. من نمیدانم مسئول جمع آوری اینگونه افراد در این شهر چه کسی است. اگر این افراد واقعاً نیازمند هستند حتماً در این مملکت یک ارگان و نهادی برای کمک به این افراد وجود دارد. چرا دخالت نمی کنند؟
پسر 15 ساله: این گداها وحشتناک هستند! دیروز یک مرد گدایی جلویم را گرفت و پول می خواست. از نگاهش خیلی خیلی ترسیدم. این ها چرا کار نمی کنند؟ من پول خود را در قلک می ریزم سپس آن را جهت کمک به بیماران سرطانی (مهرانه) تحویل می دهم. از تمام دانش آموزان می خواهم این کار را بکنند و در خیابان به گدا پول ندهند. برخی از این گداها مفت خور هستند.
از جمله مسائل اجتماعی غیرفرهنگی یکی همین تکدی گری است. در این مورد خود مردم با همکاری ارگان دولتی باید با این معضل دست به گریبان شده و با آن مبارزه کنند. مردم با حمایت نکردن از متکدیان و دولت با جمع آوری و تعیین تکلیف اینگونه افراد.
متکدیان علاوه بر اینکه از احساسات، عواطف و رأفت اسلامی مردم سوء استفاده می کنند موجب ایجاد وضعیت اسفناک صحنه های غیرفرهنگی و غیر قابل هضم در سطح خیابانهای شهر و به طور کل در جامعه می شوند و گاهی دیده می شود که توریست ها و جهانگردان خارجی در سطح شهر با چنین افرادی روبرو می شوند که برای فرهنگ کشور اسلامی خوش آیند نیست.
لذا از مسئولین محترم شهر به خصوص شورای شهر انتظار می رود با این معضل اجتماعی (تکدی گری) برخورد منطقی و مناسب داشته باشند تا شاید شهر ما نیز همانند شهر تبریز عاری از افراد متکدی باشد.
اما در اینجا لازم می دانم از جامعه روحانیت، آموزش و پرورش، صدا و سیما استدعا کنم که در جهت ارشاد و تبلیغ چگونگی کمک به افراد مستمند و نیازمند برنامه ای ارائه نمایند تا نوعدوستان جامعه و خیرین برای دستگیری و یاری رساندن به چنین افرادی به کانال صحیح هدایت شوند.
در این مورد نیز به دو حدیث اشاره می کنم: «خیر البر ما وصل الی المحتاج» «بهترین احسان آن است که به نیازمند آن برسد.» و «افضل المعروف اغاثه الملهوف» «با ارزش ترین کارهای نیک، فریادرسی رستم دیده است»
گاهی خدا با دست تو دست دیگر بندگانش را می گیرد. با زبان تو، گره کار بنده ای را باز می کند، با انفاق تو گرسنه ای را سیر و عریانی را می پوشاند. با قدم تو، مشکلی را حل می کند. وقتی دستی را به یاری می گیری بدان که در آن زمان، دست دیگر تو در دست خداست.
با این حال برادرم و خواهرم! عمل یاری رسان شما ستودنی است به شرطی که عالمانه باشد. برای کمک به دیگران، بیماران سرطان (مهرانه)، ام. اس، سالمندان و ... را از یاد نبریم.
و سخن آخر اینکه؛ هموطن! به پاس احترام به مستمندان واقعی، از کمک کردن به متکدیان خیابانی خودداری نماییم. در ضمن به فرزندانمان راه درست خدمت به همنوع را آموزش دهیم. والسلام.
6084/6085
دریافت کننده: پرویز غفاری ** انتشاردهنده: رویا رفیعی
کپی شد