جابر اعظمی روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: ماهی تیلاپیا گونه ای مهاجر غیربومی است که در ایران به قصد پرورش ماهی، تولید پروتئین و اشتغالزایی وارد شده است اما مشکلات زیست محیطی، ثمره حضور آن در کشور به شمار می آید.
وی یادآورشد: این ماهی تولید مثل زود هنگام، زیاد، مقاومت بالا نسبت به تنش های زیست محیطی، توانایی حفاظت از لاروها توسط دهان مادر برای مقابله با صیادانی مثل قورباغه و لاکپشت را دارد و استخوان های ضخیم در باله ها، مانع از صید آن توسط پرندگان و صیادان می شود.
اعظمی این ماهی را همه چیز خوار خواند و اظهار کرد: تیلاپیا جایگاه اکولوژیکی سایر گونه های بومی را در یک اکوسیستم آبی می تواند تصاحب کند و در کمتر از 2 سال 60 درصد از جمعیت گونه های بومی را منقرض سازد.
عضو هیات علمی گروه محیط زیست دانشگاه زنجان گفت: حضور تیلاپیا در آب های استان خوزستان و مناطق جنوب غربی کشور تایید شده است و عوامل تخریبی آن به تایید محققان رسیده است.
وی خاطرنشان کرد: بیم آن می رود که این گونه مهاجم در مزارع پرورش ماهی استان زنجان هم وارد شده باشد که در این زمینه باید مطالعات جدی انجام شود.
اعظمی سنبل آبی را گونه گیاهی با گل های رنگارنگ و زیبا خواند که به شدت در مقابل تغییرات زیست محیطی مقاوم است و ادامه داد: این گیاه با داشتن برگ های پهن موجب گرفتگی سطح کامل پهنه آبی می شود و در نتیجه از تبادل اکسیژن جلوگیری می کند و آبزیان بومی بر اثر کمبود اکسیژن جان خود را از دست می دهند.
عضو هیات علمی گروه محیط زیست دانشگاه زنجان مهمترین عامل نابودی طبیعت تالاب انزلی را کاشت این گیاه اعلام کرد و گفت: پتانسیل رشد این گونه گیاهی به گونه ای است که می تواند طی 2 هفته سطح 100 مترمربع آب را پوشش دهد.
وی اضافه کرد: سنبل آبی در تالاب انزلی موجب فاجعه زیست محیطی شده است به گونه ای که حتی پدافند غیر عامل استان گیلان وارد موضوع شده و هشدارهای لازم را داده است.
اعظمی تاکید کرد: برای گونه گیاهی سنبل آبی و ماهی تیلاپیا هیچ راهکار کنترل کننده ای وجود ندارد و از همین رو ضرورت دارد مدیران مربوطه اطلاعات و آگاهی لازم را برای مقابله با هجوم این مهاجمان به اطلاع عموم مردم برسانند.
تالاب انزلی یا مرداب انزلی با مساحتی در حدود 20 هزار هکتار در شمال ایران، واقع در استان گیلان قرار دارد و مرداب انزلی از جالبترین و بزرگترین زیستگاههای طبیعی جانواران ایران محسوب میشود.
تالاب انزلی از جمله زیباترین مناظر آبی منطقه، تالاب بینالمللی انزلی است. این تالاب محل تخم ریزی آبزیان و پناهگاه و مامن پرندگان بومی و مهاجر است.
زیستگاه اصلی ماهی تیلاپیا شرق آفریقا به ویژه کنیاست، یشتر آنها میکروفیت خوار هستند اما تعدادی از آنها گیاهان عالیتر را ترجیح میدهند و در محلهایی که دیگر گونههای پرورشی از پلانکتونها تغذیه میکنند از گیاهان عالی استفاده میکنند.
گونههایی که خارهای آبششی کوتاه تر و زمخت تری دارند از ذرات غذایی بزرگتر تغذیه میکند. در جیره غذایی تیلاپیا می توان از پرتئین گیاهی به مقدار بالا استفاده کرد به همین خاطر قیمت تمام شده آن می تواند ارزان تر از سایر گونه های پرورشی تمام شود.
سنبل آبی نام یک گونه از تیره غلافیان است.
این گیاه در 2 سال گذشته وارد تالاب های استان گیلان به خصوص تالاب بین المللی انزلی، تالاب عینک رشت و چند آب بندان شهرستان شفت شده است.
یک گونه غیر بومی است و گسترش سریع آن و پوشش کامل سطح آب موجب بروز مشکلات عدیده زیست محیطی به ویژه کاهش تنوع زیستی و مرگ تدریجی تالاب ها می شود.
3001/6085
خبرنگار: مینا افشاری ** انتشار دهنده: رویا رفیعی
وی یادآورشد: این ماهی تولید مثل زود هنگام، زیاد، مقاومت بالا نسبت به تنش های زیست محیطی، توانایی حفاظت از لاروها توسط دهان مادر برای مقابله با صیادانی مثل قورباغه و لاکپشت را دارد و استخوان های ضخیم در باله ها، مانع از صید آن توسط پرندگان و صیادان می شود.
اعظمی این ماهی را همه چیز خوار خواند و اظهار کرد: تیلاپیا جایگاه اکولوژیکی سایر گونه های بومی را در یک اکوسیستم آبی می تواند تصاحب کند و در کمتر از 2 سال 60 درصد از جمعیت گونه های بومی را منقرض سازد.
عضو هیات علمی گروه محیط زیست دانشگاه زنجان گفت: حضور تیلاپیا در آب های استان خوزستان و مناطق جنوب غربی کشور تایید شده است و عوامل تخریبی آن به تایید محققان رسیده است.
وی خاطرنشان کرد: بیم آن می رود که این گونه مهاجم در مزارع پرورش ماهی استان زنجان هم وارد شده باشد که در این زمینه باید مطالعات جدی انجام شود.
اعظمی سنبل آبی را گونه گیاهی با گل های رنگارنگ و زیبا خواند که به شدت در مقابل تغییرات زیست محیطی مقاوم است و ادامه داد: این گیاه با داشتن برگ های پهن موجب گرفتگی سطح کامل پهنه آبی می شود و در نتیجه از تبادل اکسیژن جلوگیری می کند و آبزیان بومی بر اثر کمبود اکسیژن جان خود را از دست می دهند.
عضو هیات علمی گروه محیط زیست دانشگاه زنجان مهمترین عامل نابودی طبیعت تالاب انزلی را کاشت این گیاه اعلام کرد و گفت: پتانسیل رشد این گونه گیاهی به گونه ای است که می تواند طی 2 هفته سطح 100 مترمربع آب را پوشش دهد.
وی اضافه کرد: سنبل آبی در تالاب انزلی موجب فاجعه زیست محیطی شده است به گونه ای که حتی پدافند غیر عامل استان گیلان وارد موضوع شده و هشدارهای لازم را داده است.
اعظمی تاکید کرد: برای گونه گیاهی سنبل آبی و ماهی تیلاپیا هیچ راهکار کنترل کننده ای وجود ندارد و از همین رو ضرورت دارد مدیران مربوطه اطلاعات و آگاهی لازم را برای مقابله با هجوم این مهاجمان به اطلاع عموم مردم برسانند.
تالاب انزلی یا مرداب انزلی با مساحتی در حدود 20 هزار هکتار در شمال ایران، واقع در استان گیلان قرار دارد و مرداب انزلی از جالبترین و بزرگترین زیستگاههای طبیعی جانواران ایران محسوب میشود.
تالاب انزلی از جمله زیباترین مناظر آبی منطقه، تالاب بینالمللی انزلی است. این تالاب محل تخم ریزی آبزیان و پناهگاه و مامن پرندگان بومی و مهاجر است.
زیستگاه اصلی ماهی تیلاپیا شرق آفریقا به ویژه کنیاست، یشتر آنها میکروفیت خوار هستند اما تعدادی از آنها گیاهان عالیتر را ترجیح میدهند و در محلهایی که دیگر گونههای پرورشی از پلانکتونها تغذیه میکنند از گیاهان عالی استفاده میکنند.
گونههایی که خارهای آبششی کوتاه تر و زمخت تری دارند از ذرات غذایی بزرگتر تغذیه میکند. در جیره غذایی تیلاپیا می توان از پرتئین گیاهی به مقدار بالا استفاده کرد به همین خاطر قیمت تمام شده آن می تواند ارزان تر از سایر گونه های پرورشی تمام شود.
سنبل آبی نام یک گونه از تیره غلافیان است.
این گیاه در 2 سال گذشته وارد تالاب های استان گیلان به خصوص تالاب بین المللی انزلی، تالاب عینک رشت و چند آب بندان شهرستان شفت شده است.
یک گونه غیر بومی است و گسترش سریع آن و پوشش کامل سطح آب موجب بروز مشکلات عدیده زیست محیطی به ویژه کاهش تنوع زیستی و مرگ تدریجی تالاب ها می شود.
3001/6085
خبرنگار: مینا افشاری ** انتشار دهنده: رویا رفیعی
کپی شد