اسماعیل قلی‌زاده، روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، افزود: بطور معمول همه ساله در روزهای پایانی سال و فرا رسیدن سال جدید، با توجه به مسافرت شکارچیان غیربومی به زنجان، گونه های جانوری این استان مورد تهدید قرار گرفته و به صورت غیر مجاز شکار می شدند اما امسال به خاطر شیوع ویروس کرونا، میزان شکار به شدت کاهش یافته و در واقع حیات وحش این استان نفس راحتی می‌کشد.

وی اظهار داشت: طی روزهای اخیر هیچ گزارشی مبنی بر شکار حیات وحش در مناطق این استان، اعلام نشده است و این نشان می دهد که ترس از ابتلا به بیماری ویروس کرونا، تاثیر خود را بر روی شکارچیان نیز گذاشته است که امید است پس از پایان این بیماری، این روند همچنان تداوم یابد.

قلی زاده افزود: آخرین مورد شکار حیات وحش زنجان، مربوط به شکار و زنده‌گیری کبک در مناطق تحت مدیریت شهرستان ایجرود بود که ماموران توانستند در ۲۵ اسفند ماه سال ۹۸ یک شکارچی خاطی را دستگیر کنند.

وی تصریح کرد: از این شکارچی خاطی که در فصل ممنوعه و آن هم در چنین شرایطی که به خاطر شیوع ویروس کرونا، همه به فکر سلامت خود هستند، چهار قطعه کبک زنده به همراه لاشه یک قطعه کبک، چهار رشته تور و ۲ قفس زنده گیری کشف و ضبط شد که پس از تشکیل پرونده به منظور اعمال قانون به مراجع قضایی معرفی شد.

فرمانده یگان حفاظت محیط زیست استان زنجان گفت: با توجه به شیوع ویروس کرونا، گشت‌های محیط بانی نیز با دقت شدت بیشتری صورت می گیرد و شکارچیان خاطی یقین بدانند که در صورت مشاهده با آنان بدون هیچ اغماضی و برابر با قانون رفتار خواهد شد که به حتم این برخوردها به نفع خود شکارچیان،  خانواده و عموم مردم است.

قلی زاده افزود: شکارچیان یقین بدانند در این روزهای سخت که خانواده ها به خاطر پیشگری از شیوع ویروس کرونا در منزل مانده اند این انصاف نیست که آنان در پی شکار حیات وحش باشند و سلامتی خود و دیگران را با خطر مواجه کنند.  

منطقه حفاظت شده سرخ آباد در شهرستان‌های زنجان و طارم به مساحت ۱۲۲ هزار و ۶۱۸ هکتار از سال ۱۳۷۵ تحت حفاظت محیط زیست زنجان قرار گرفته است و آهو، پلنگ، پازن، گراز، خرس قهوه‌ای، سمورسنگی، سنجاب زمینی، رودک، کبک دری، هوبره، عقاب، شاهین، دال، غاز خاکستری، خوتکا، لک لک سفید، باکلان، افعی البرزی، افعی شاخدار ایرانی، افعی زنجانی و ماهیانی نظیر کپور، سیم و اسبله، نیز از جمله جانوران این منطقه است.  
منطقه حفاظت شده انگوران نیز با مساحتی برابر با ۹۲ هزار و ۲۹۷ هکتار از سال ۱۳۴۹ تحت حفاظت بوده و این منطقه زیستگاه مناسبی برای قوچ و میش ارمنی و پازن است دیگر گونه های جانوری منطقه نیز شامل 'خرس قهوه ای، روباه معمولی، سیاهگوش، سمور سنگی، کبک دری، کبک چیل، باقرقره، سار، دال، شاه بوف، غاز خاکستری، تنجه، آنقوت، حواصیل، خوتکا، اگرت بزرگ، افعی زنجانی، لاک پشت افغانی و ماهیانی از جمله سفید رودخانه ای، سس، زرده پر، اسبله است.  
منطقه شکار ممنوع فیله خاصه از توابع بخش قره پشتلو و زنجانرود در شهرستان زنجان قرار دارد که از سال ۸۶ جزو مناطق شکار ممنوع استان زنجان اعلام شد و وسعت آن ۱۱۰ هزار و ۵۳۲ هکتار است و آهوی ایرانی، گراز، سمور سنگی، پرندگانی چون کبک، باقرقره، انواع پرندگان شکاری، انواع پرندگان آبزی و کنار آبزی مهاجر زمستانی و انواع خزندگان در این منطقه وجود دارد.  
منطقه شکار ممنوع خرمنه سر که از اول آبان سال ۸۱ شکار ممنوع اعلام شده و حیات وحش آن شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش، گرگ، کفتار، گراز، کبک دری، کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و انواع پاسری فرمها است.  
منطقه شکار ممنوع خراسانلو با منطقه حفاظت شده باشگل تاکستان همجوار و زیستگاه بیش از ۱۳ نوع پستاندار از جمله قوچ و میش ارمنی و البرزی، آهو، پلنگ، خرس قهوه‌ای، و سیاه گوش و ۲۲ گونه از انواع پرندگان چون کرکس، قرقی، سینه سرخ ایرانی، دلیجه، سارگپه، است

در پناهگاه حیات وحش انگوران در شهرستان ماهنشان نیز گونه های جانوری همچون کل و بز، خرس قهوه ای، گرگ، سیاه گوش، کفتار، روباه معمولی، کبک دری، کبک، دلیجه، عقاب، شاهین، اگرت بزرگ، انواع کوکرها، خوتکا، اردک سرسبز، درنا، باکلان، حواصیل، افعی زنجانی، افعی دماوندی، کورمار، لاک پشت برکه ای و ماهیانی چون زرده پر، سس ماهی، سفید رودخانه ای و اسبله، زیست می کنند.

در زمان حاضر ۱۰ پاسگاه محیط بانی و سرمحیط بانی نیز در مناطق تحت مدیریت و شکار ممنوع این استان وجود دارد که چهار باب از این پاسگاه ها در منطقه حفاظت شده سرخ آباد، سه باب در منطقه حفاظت شده و پناهگاه حیات وحش انگوران، یک باب در منطقه شکار ممنوع فیله خاصه، یک باب در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر و یک باب نیز در منطقه شکار ممنوع خراسانلو در شهرستان ابهر، واقع هستند.  

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.