امجد باقری روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: سال 94 تلف شدن 126 راس از کل و بزهای موجود در دربند ده بهار، واقع در این منطقه بکر و زیبا موجب شد تا اداره کل، برنامه ها و اقدمات مناسب و پیشگیرانه را به منظور مقابله و مهار این بیماری انجام دهد که موفقیت آمیز نیز بوده است.
وی اظهار داشت: در این سال بیماری طاعون نشخوار کنندگان کوچک، موسوم به PPR باعث شد تا کل و بزهای این منطقه از 540 راس به 414راس برسد و اگر تلاش های مجددانه این اداره کل و دیگر دستگاه های ذیربط نبود به حتم تعداد تلفات بیشتر از این رقم می شد.
باقری یادآور شد: با آهک پاشی مسیرها و ضد عفونی کردن و گندزدایی آبشخورها و دفن اصولی و بهداشتی لاشه های یافت شده، این بیماری مهار شد و از آن سال تاکنون، حساسیت ها به خاطر احتمال شیوع دوباره این بیماری بیشتر شده و پایش ها با حساسیت بیشتری انجام می شود.
مدیر روابط عمومی داره کل حفاظت محیط زیست زنجان از عموم مردم خواست در صورت مشاهده حیات وحش تلف شده، از دست زدن به لاشه به جد خودداری کنند و بلافاصله موضوع را به نزدیکترین واحد محیط زیست یا اداره دامپزشکی اطلاع دهند.
وی با بیان اینکه از سال 95 تعداد کل و بزهای این منطقه سیر صعودی یافته است افزود: امسال 680 راس کل و بز در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم مشاهده و سرشماری شد که نسبت به سال 96، 21 درصد افزایش نشان می دهد.
به گزارش ایرنا، طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که به طاعون بز نیز مشهور است در واقع یک بیماری ویروسی مسری، مهلک و خطرناک است که بیشتر گوسفندان و بزهای اهلی و وحشی را مبتلا می کند.
شروع ناگهانی افسردگی، تب بالا، ضعف و بیحالی، ترشحات ناحیه چشم و بینی، التهاب و زخم های دهانی، اختلال تنفسی، سرفه، ذات الریه، التهاب روده ها و اسهال بدبو از نشانه های بارز این بیماری است که در صورت ابتلا مرگ حیوان را موجب می شود.
به گفته کارشناسان، این بیماری به طور معمول از طریق دام های اهلی به نشخوارکنندگان کوچک وحشی به ویژه کل و بز منتقل می شود که کنترل آن در میان دام اهلی با روش واکسیناسیون، قرنطینه، معدوم سازی دامهای آلوده انجام می گیرد اما با توجه به اینکه امکان زنده گیری و واکسیناسیون جانوران وحشی وجود ندارد و یا بسیار سخت و مشکل است بنابراین درمان بیماری در حیات وحش در عمل میسر نیست.
6084/8068
انتهای پیام وی اظهار داشت: در این سال بیماری طاعون نشخوار کنندگان کوچک، موسوم به PPR باعث شد تا کل و بزهای این منطقه از 540 راس به 414راس برسد و اگر تلاش های مجددانه این اداره کل و دیگر دستگاه های ذیربط نبود به حتم تعداد تلفات بیشتر از این رقم می شد.
باقری یادآور شد: با آهک پاشی مسیرها و ضد عفونی کردن و گندزدایی آبشخورها و دفن اصولی و بهداشتی لاشه های یافت شده، این بیماری مهار شد و از آن سال تاکنون، حساسیت ها به خاطر احتمال شیوع دوباره این بیماری بیشتر شده و پایش ها با حساسیت بیشتری انجام می شود.
مدیر روابط عمومی داره کل حفاظت محیط زیست زنجان از عموم مردم خواست در صورت مشاهده حیات وحش تلف شده، از دست زدن به لاشه به جد خودداری کنند و بلافاصله موضوع را به نزدیکترین واحد محیط زیست یا اداره دامپزشکی اطلاع دهند.
وی با بیان اینکه از سال 95 تعداد کل و بزهای این منطقه سیر صعودی یافته است افزود: امسال 680 راس کل و بز در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم مشاهده و سرشماری شد که نسبت به سال 96، 21 درصد افزایش نشان می دهد.
به گزارش ایرنا، طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که به طاعون بز نیز مشهور است در واقع یک بیماری ویروسی مسری، مهلک و خطرناک است که بیشتر گوسفندان و بزهای اهلی و وحشی را مبتلا می کند.
شروع ناگهانی افسردگی، تب بالا، ضعف و بیحالی، ترشحات ناحیه چشم و بینی، التهاب و زخم های دهانی، اختلال تنفسی، سرفه، ذات الریه، التهاب روده ها و اسهال بدبو از نشانه های بارز این بیماری است که در صورت ابتلا مرگ حیوان را موجب می شود.
به گفته کارشناسان، این بیماری به طور معمول از طریق دام های اهلی به نشخوارکنندگان کوچک وحشی به ویژه کل و بز منتقل می شود که کنترل آن در میان دام اهلی با روش واکسیناسیون، قرنطینه، معدوم سازی دامهای آلوده انجام می گیرد اما با توجه به اینکه امکان زنده گیری و واکسیناسیون جانوران وحشی وجود ندارد و یا بسیار سخت و مشکل است بنابراین درمان بیماری در حیات وحش در عمل میسر نیست.
6084/8068
کپی شد
