امنیت واژه ای عمومی است با مصادیق خاص.وقتی سخن از امنیت به میان میآید علاوه بر مسایل سیاسی، نظامی، انتظامی و اجتماعی شامل تمامی مواردی میشود که تحت عنوان ایمنی از آن یاد میکنیم. امنیت جادهها، سلامت بهداشتی، کیفیت بالای خدمات، میزان تخلفات اجتماعی، سلامت و بهداشت غذا و خوراک، کیفیت خدمات درمانی و بسیاری موارد دیگر از این دست ذیل مفهوم کلمهای به نام امنیت قرار می گیرد. گردشگری به عنوان یکی از فعالیتهای خاص اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی در جهان امروز به میزان بسیار زیادی تحت تاثیر وضعیت امنیت مقاصد گردشگری قرار دارد. شاید هیچ صنعتی به اندازه صنعت گردشگری در مقابل ناامنی شکننده نباشد.
بعد مسافت مقاصد گردشگری از محل زندگی گردشگران موجب شده است که اطلاعات گردشگران از وضعیت مقاصد سفر خود، بیشتر از طریق اخبار، تبلیغات و جو رسانهای موجود نسبت به مقصد مورد نظر کسب شده و در انتخاب و یا عدم انتخاب آن مقصد به عنوان هدف سفر به شنیدهها و خواندهها تکیه/ اعتماد کنند.
انتشار یک خبر بمبگذاری، تصادف جادهای، سیل و طوفان های ویرانگر، مسمومیتهای گروهی، گروگان گیری؛ آمار جرمهای عمومی، کیفقاپی، کلاهبرداری و گران فروشی و یا مطالعه یادداشتهای مسافران و گردشگران در صفحات شخصی و گزارشات سفر مبنی بر کیفیت پایین خدمات از مواردی هستند که فضای گردشگری مقاصد مورد نظر را برای یک گردشگر نا امن نشان میدهند و هرچه قدر هم انطباق گزارشها با واقعیت موجود در مقاصد گردشگری کمتر باشد، تلاش برای تغییر چهره شکل گرفته در ذهن گردشگران و مسافران احتمالی بسیار سخت خواهد بود. چرا که احساس ناامنی از خود ناامنی ملموستر است.
تامین امنیت مورد نظر علاوه بر اینکه در بخشهای مختلف وظیفه دولت است، به عنوان یکی از مهمترین ظرفیتهای فرهنگی- اجتماعی مقاصد گردشگری، وظیفه جامعه میزبان است که با رفتار صحیح و رعایت قوانین اخلاقی و اصول حقوقی ملی و بینالمللی زمینههای حضور ایمن گردشگران را در کشور فراهم نماید.
بروز هر اتفاق ناگواری برای گردشگران خارجی بزرگترین لطمات را به پیکره گردشگری منطقه وارد میکند و بیگمان آن مقصد را از فهرست مقاصد گردشگری هموطنان و جامعه ارتباطی آنها حذف کرده و گزارشات منتشره در صفحات شخصی در گستره جهانی منتشر میشود. آنگاه بازگرداندن آب رفته به جوی شاید به سختی هم ممکن نباشد.
* ابوالفضل اجلی، ماهنامه 'اقتصاد زنجان'،شماره هفتم.
3088/6085
بعد مسافت مقاصد گردشگری از محل زندگی گردشگران موجب شده است که اطلاعات گردشگران از وضعیت مقاصد سفر خود، بیشتر از طریق اخبار، تبلیغات و جو رسانهای موجود نسبت به مقصد مورد نظر کسب شده و در انتخاب و یا عدم انتخاب آن مقصد به عنوان هدف سفر به شنیدهها و خواندهها تکیه/ اعتماد کنند.
انتشار یک خبر بمبگذاری، تصادف جادهای، سیل و طوفان های ویرانگر، مسمومیتهای گروهی، گروگان گیری؛ آمار جرمهای عمومی، کیفقاپی، کلاهبرداری و گران فروشی و یا مطالعه یادداشتهای مسافران و گردشگران در صفحات شخصی و گزارشات سفر مبنی بر کیفیت پایین خدمات از مواردی هستند که فضای گردشگری مقاصد مورد نظر را برای یک گردشگر نا امن نشان میدهند و هرچه قدر هم انطباق گزارشها با واقعیت موجود در مقاصد گردشگری کمتر باشد، تلاش برای تغییر چهره شکل گرفته در ذهن گردشگران و مسافران احتمالی بسیار سخت خواهد بود. چرا که احساس ناامنی از خود ناامنی ملموستر است.
تامین امنیت مورد نظر علاوه بر اینکه در بخشهای مختلف وظیفه دولت است، به عنوان یکی از مهمترین ظرفیتهای فرهنگی- اجتماعی مقاصد گردشگری، وظیفه جامعه میزبان است که با رفتار صحیح و رعایت قوانین اخلاقی و اصول حقوقی ملی و بینالمللی زمینههای حضور ایمن گردشگران را در کشور فراهم نماید.
بروز هر اتفاق ناگواری برای گردشگران خارجی بزرگترین لطمات را به پیکره گردشگری منطقه وارد میکند و بیگمان آن مقصد را از فهرست مقاصد گردشگری هموطنان و جامعه ارتباطی آنها حذف کرده و گزارشات منتشره در صفحات شخصی در گستره جهانی منتشر میشود. آنگاه بازگرداندن آب رفته به جوی شاید به سختی هم ممکن نباشد.
* ابوالفضل اجلی، ماهنامه 'اقتصاد زنجان'،شماره هفتم.
3088/6085
کپی شد