به گزارش ایرنا، بسیاری از افراد معلول، بخاطر داشتن نقص عضو، زندگی خود را تیره و تار می بینند و بجای کنار آمدن با این رخداد ناخوشایند، انزوا و گوشه گیری را انتخاب می کنند.
اما در این میان افرادی با اراده و دارای پشتکار فراوان هستند که با وجود محدویت های فیزیکی مسیر دیگری را برای ادامه زندگی خود برمی گزینند، هر چند در این راه سخت و طاقت فرسا، تمام موانع را به راحتی پشت سر گذاشته و با سربلندی به هدف تعیین شده خود می رسند.
سولماز بازرگان از جمله ورزشکاران افتخارآفرین زنجانی کشور است که توانسته با همت و اراده قوی به اهداف تعیین شده خود دست یابد و 30 مدال رنگارنگ جهانی، آسیایی و ملی را در کارنامه فعالیت ورزشی خود به ثبت برساند.
وی متولد 28 اسفند 1372، عضو تیم ملی فدراسیون معلولین و جانبازان ایران است، که از سال 85 فعالیت ورزشی خود را آغاز کرد و از سال 87 وارد ورزش معلولین شد. پس از آشنایی با ورزش پاراالمپیک و با توجه به وجود معلولیت مختصری که داشت، فعالیت خود را در رشته دو و میدانی و رشته پرتاب دیسک آغاز کرد.
این بانوی ورزشکار زنجانی با حضور در رقابت های مختلف توانسته است مدال های مختلفی را کسب کند و به تازگی نیز در رقابت های پاراآسیایی 2018 جاکارتا در رشته پرتاپ دیسک مدال برنز کسب کرد.
بازرگان با اشاره به نحوه ورود خود به فعالیت های ورزشی به خبرنگار ایرنا گفت: بصورت مادرزادی از ناحیه یکی از پاهایم دچار معلولیت شدم و با این سرنوشت سال های کودکی ام را پشت سر گذاشتم و دوران نوجوانی بود که تصمیم گرفتم در عرصه ورزش فعال باشم.
وی اظهار داشت: 14 سال بیشتر نداشتم که در رشته والیبال فعالیت می کردم و پس از مدتی والیبال نشسته که این روند به مدت 6 ماه ادامه داشت که مسیر زندگی ورزشی ام به طور کامل دگرگون شد و به توصیه یکی از مربیانم رشته دوومیدانی و پرتاب دیسک را انتخاب کردم.
این بانوی ورزشکار زنجانی ادامه داد: با وجود آغاز فعالیت های ورزشی از سال 85، از سال 87 بطور رسمی وارد ورزش پارا (معلولین) و پس از مدتی تلاش و کوشش در سال 92 به اردوی تیم ملی دعوت شدم.
وی یادآوری کرد: در همین سال (2013 میلادی) به مسابقات پاراآسیایی جوانان در کشور مالزی اعزام شدم و توانستم در رشته های پرتاپ دیسک و پرتاپ وزنه 2 مدال خوش رنگ طلا را کسب کنم.
بازرگان افزود: این افتخارآفرینی اول کارم بود و هر روز که می گذشت بیشتر علاقه مند می شدم که در رقابت های مختلفی شرکت کنم، و علاوه بر کسب تجربه مدال های دیگری را نیز به دست آوردم.
وی اضافه کرد: سال 2014 به مسابقات پاراالمپیک آسیایی اینچئون کره جنوبی اعزام شدم و در رشته پرتاپ دیسک مدال برنز کسب کردم.
این بانوی ورزشکار زنجانی ادامه داد: امسال نیز در مسابقات پاراآسیایی جاکارتا پس از رقابت تنگاتنگ با حریفان در رشته پرتاپ دیسک مدال برنز بدست آوردم که البته سطح این دوره از مسابقات بسیار بالا بود.
وی بیان کرد: بر این اساس رشته های انفرادی در مقایسه با دیگر رشته های تیمی سختی های خاص خود را دارد چرا که توان و انرژی بیشتری را می طلبد و برای دستیابی به هدف مورد نظر باید برنامه و تمرین ها مستمر و بدون وقفه باشد.
بازرگان افزود: برای حضور در مسابقات پاراآسیایی در جاکارتای کشور اندونزی 2 سال بصورت مستمر درتیم ملی تمرین های فشرده ای را انجام می دادم و از آنجایی که در این رشته برای کسب مدال به هر ورزشکار 6 بار فرصت پرتاب داده می شود که رکورد مورد نظر خود را به ثبت برساند، تمرکز بالا از اهمیت زیادی برخوردار است.
وی بیان کرد: هم اکنون برای حضور و کسب سهمیه در رقابت های جهانی امارات که در سال 2019 برگزار خواهد شد آماده می شوم و امیدوارم بتوانم درخشش خوبی در این دوره از رقابت ها داشته باشم.
این بانوی ورزشکار زنجانی مشکل کنونی در رسیدن به اهداف تعیین شده برای کسب موفقیت را نبود مربی مجرب عنوان کرد و گفت: مربیان مرد در مقایسه با خانمها تجارب بالایی دارند و بهره گیری از دانسته های آنها می تواند در پیشبرد برنامه ها اثر گذاری بهتری داشته باشد.
وی یادآوری کرد: عدم بکارگیری مربیان مرد برای ورزش بانوان موجب شده که نتوان از تجارب آنان برای پیشرفت ورزش استفاه کرد.
بازرگان افزود: خلاء این موضوع بیشتر در رشته های پرتابی که در آنها بسیاری از مربیان مرد تجربه قهرمانی دارند و به لحاظ تکنیکی از سطح بالاتری برخوردار هستند، بیشتر احساس می شود.
وی خاطرنشان کرد: نگاه دلسوزانه و ترحم آمیز مردم به معلولان آنان را آزار می دهد در صورتی که این گروه از جامعه نیز همانند افراد سالم توانمندی و ظرفیت های بالایی در حوزه های گوناگون دارند.
9646/6085
انتهای پیام اما در این میان افرادی با اراده و دارای پشتکار فراوان هستند که با وجود محدویت های فیزیکی مسیر دیگری را برای ادامه زندگی خود برمی گزینند، هر چند در این راه سخت و طاقت فرسا، تمام موانع را به راحتی پشت سر گذاشته و با سربلندی به هدف تعیین شده خود می رسند.
سولماز بازرگان از جمله ورزشکاران افتخارآفرین زنجانی کشور است که توانسته با همت و اراده قوی به اهداف تعیین شده خود دست یابد و 30 مدال رنگارنگ جهانی، آسیایی و ملی را در کارنامه فعالیت ورزشی خود به ثبت برساند.
وی متولد 28 اسفند 1372، عضو تیم ملی فدراسیون معلولین و جانبازان ایران است، که از سال 85 فعالیت ورزشی خود را آغاز کرد و از سال 87 وارد ورزش معلولین شد. پس از آشنایی با ورزش پاراالمپیک و با توجه به وجود معلولیت مختصری که داشت، فعالیت خود را در رشته دو و میدانی و رشته پرتاب دیسک آغاز کرد.
این بانوی ورزشکار زنجانی با حضور در رقابت های مختلف توانسته است مدال های مختلفی را کسب کند و به تازگی نیز در رقابت های پاراآسیایی 2018 جاکارتا در رشته پرتاپ دیسک مدال برنز کسب کرد.
بازرگان با اشاره به نحوه ورود خود به فعالیت های ورزشی به خبرنگار ایرنا گفت: بصورت مادرزادی از ناحیه یکی از پاهایم دچار معلولیت شدم و با این سرنوشت سال های کودکی ام را پشت سر گذاشتم و دوران نوجوانی بود که تصمیم گرفتم در عرصه ورزش فعال باشم.
وی اظهار داشت: 14 سال بیشتر نداشتم که در رشته والیبال فعالیت می کردم و پس از مدتی والیبال نشسته که این روند به مدت 6 ماه ادامه داشت که مسیر زندگی ورزشی ام به طور کامل دگرگون شد و به توصیه یکی از مربیانم رشته دوومیدانی و پرتاب دیسک را انتخاب کردم.
این بانوی ورزشکار زنجانی ادامه داد: با وجود آغاز فعالیت های ورزشی از سال 85، از سال 87 بطور رسمی وارد ورزش پارا (معلولین) و پس از مدتی تلاش و کوشش در سال 92 به اردوی تیم ملی دعوت شدم.
وی یادآوری کرد: در همین سال (2013 میلادی) به مسابقات پاراآسیایی جوانان در کشور مالزی اعزام شدم و توانستم در رشته های پرتاپ دیسک و پرتاپ وزنه 2 مدال خوش رنگ طلا را کسب کنم.
بازرگان افزود: این افتخارآفرینی اول کارم بود و هر روز که می گذشت بیشتر علاقه مند می شدم که در رقابت های مختلفی شرکت کنم، و علاوه بر کسب تجربه مدال های دیگری را نیز به دست آوردم.
وی اضافه کرد: سال 2014 به مسابقات پاراالمپیک آسیایی اینچئون کره جنوبی اعزام شدم و در رشته پرتاپ دیسک مدال برنز کسب کردم.
این بانوی ورزشکار زنجانی ادامه داد: امسال نیز در مسابقات پاراآسیایی جاکارتا پس از رقابت تنگاتنگ با حریفان در رشته پرتاپ دیسک مدال برنز بدست آوردم که البته سطح این دوره از مسابقات بسیار بالا بود.
وی بیان کرد: بر این اساس رشته های انفرادی در مقایسه با دیگر رشته های تیمی سختی های خاص خود را دارد چرا که توان و انرژی بیشتری را می طلبد و برای دستیابی به هدف مورد نظر باید برنامه و تمرین ها مستمر و بدون وقفه باشد.
بازرگان افزود: برای حضور در مسابقات پاراآسیایی در جاکارتای کشور اندونزی 2 سال بصورت مستمر درتیم ملی تمرین های فشرده ای را انجام می دادم و از آنجایی که در این رشته برای کسب مدال به هر ورزشکار 6 بار فرصت پرتاب داده می شود که رکورد مورد نظر خود را به ثبت برساند، تمرکز بالا از اهمیت زیادی برخوردار است.
وی بیان کرد: هم اکنون برای حضور و کسب سهمیه در رقابت های جهانی امارات که در سال 2019 برگزار خواهد شد آماده می شوم و امیدوارم بتوانم درخشش خوبی در این دوره از رقابت ها داشته باشم.
این بانوی ورزشکار زنجانی مشکل کنونی در رسیدن به اهداف تعیین شده برای کسب موفقیت را نبود مربی مجرب عنوان کرد و گفت: مربیان مرد در مقایسه با خانمها تجارب بالایی دارند و بهره گیری از دانسته های آنها می تواند در پیشبرد برنامه ها اثر گذاری بهتری داشته باشد.
وی یادآوری کرد: عدم بکارگیری مربیان مرد برای ورزش بانوان موجب شده که نتوان از تجارب آنان برای پیشرفت ورزش استفاه کرد.
بازرگان افزود: خلاء این موضوع بیشتر در رشته های پرتابی که در آنها بسیاری از مربیان مرد تجربه قهرمانی دارند و به لحاظ تکنیکی از سطح بالاتری برخوردار هستند، بیشتر احساس می شود.
وی خاطرنشان کرد: نگاه دلسوزانه و ترحم آمیز مردم به معلولان آنان را آزار می دهد در صورتی که این گروه از جامعه نیز همانند افراد سالم توانمندی و ظرفیت های بالایی در حوزه های گوناگون دارند.
9646/6085
کپی شد
