امجد باقری روز یکشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: مشاهده این بیماری در میان کل و بزهای منطقه حفاظت شده الموت در استان قزوین، موجب شد تا اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان نسبت به پایش مستمر و دقیق منطقه، برنامه های مدونی را در جهت اقدامات پیشگیرانه، اتخاذ کند.
وی اظهار داشت: مشاهده بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک، موسوم به 'PPR' در 'الموت' حساسیت اداره کل حفاظت محیط زیست زنجان را نسبت به این بیماری، بیشتر کرده است و از مردم درخواست می شود در صورت مشاهده حیات وحش تلف شده از دست زدن به لاشه ها به جد خودداری کنند و بلافاصله موضوع را به نزدیکترین واحد محیط زیست یا اداره دامپزشکی اطلاع دهند.
باقری ،یادآور شد: شیوع طاعون نشخوارکنندگان کوچک در سال 94 در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم از توابع استان زنجان و تلف شدن 126 راس از کل و بزهای موجود در منطقه 'دربند ده بهار' باعث شد تا این اداره کل نسبت به مقابله و مهار این بیماری، اقدمات پیشگیرانه را در دستور کار خود قرار دهد.
وی ادامه داد: تلف شدن این تعداد کل و بز در زنجان نگرانی هایی را بوجود آورد اما این اداره کل به منظور پایین آوردن نگرانی ها مسیر تردد حیات وحش در معرض تهدید را به دقت هرچه تمام زیر نظر گرفته و با ضد عفونی کردن و گندزدایی آبشخورها و دفن اصولی و بهداشتی لاشه های یافت شده، این بیماری باری را با همکاری اداره کل دامپزشکی مهار کردند.
وی اظهار داشت: پس از مهار بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در سال 94 و همچنین با انجام اقدامات پیشگیرانه، تاکنون موردی از این بیماری در میان حیات وحش در معرض تهدید این استان مشاهده نشده است و در حال حاضر نیز جای هیچ نگرانی وجود ندارد.
رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان نیز با اشاره به اینکه آهوان و قوچ و میش ها نیز در معرض ابتلا به بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک هستند، جلوگیری از ورود دام های اهلی به مناطق حفاظت شده و تحت مدیریت و واکسینه کردن دام های نزدیک به زیستگاه حیات وحش، می تواند روش مناسب و بهتری برای پیشگیری از بروز این بیماری و مهار و کنترل آن در میان این گونه های جانوری باشد.
علی قره چه لو، به دامداران توصیه کرد دام های خود را در برابر بیماری ها ازجمله طاعون نشخوارکنندگان کوچک، واکسینه کنند تا بیماری به سراغ دام هایشان نرود.
وی با بیان اینکه واکسینه کردن دام ها نیز از سوی اداره کل دامپزشکی به صورت رایگان انجام می شود، افزود: متاسفانه برخی دامداران، تمایل چندانی نسبت به واکسینه کردن دامها ندارند و این درحالی است که در صورت شیوع بیماری، خسارت زیادی را متحمل خواهند شد.
قره چه لو از دامداران خواست با مشاهده علایم بیماری و با بروز تلفات در میان دام های خود و همچنین حیات وحش، بلافاصله موضوع را با حفاظت محیط زیست و دامپزشکی در میان بگذارند تا مورد بررسی و رسیدگی قرار گیرد.
به گزارش ایرنا، طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که به طاعون بز نیز مشهور است در واقع یک بیماری ویروسی مسری، مهلک و خطرناک است که بیشتر گوسفندان و بزهای اهلی و کل و بزهای وحشی را مبتلا می کند.
شروع ناگهانی افسردگی، تب بالا، ضعف و بیحالی، ترشحات ناحیه چشم و بینی، التهاب و زخم های دهانی، اختلال تنفسی، سرفه، ذات الریه، التهاب روده ها و اسهال بدبو از نشانه های بارز این بیماری است که در صورت ابتلا مرگ حیوان را موجب می شود.
بگفته کارشناسان، این بیماری به طور معمول از طریق دام های اهلی به نشخوارکنندگان کوچک وحشی به ویژه کل و بز منتقل می شود که کنترل آن در میان دام اهلی با روش واکسیناسیون، قرنطینه، معدوم سازی دامهای آلوده انجام می گیرد اما با توجه به اینکه امکان زنده گیری و واکسیناسیون جانوران وحشی وجود ندارد و یا بسیار سخت و مشکل است بنابراین درمان بیماری در حیات وحش در عمل ممکن نیست.
6084/6085
انتهای پیام وی اظهار داشت: مشاهده بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک، موسوم به 'PPR' در 'الموت' حساسیت اداره کل حفاظت محیط زیست زنجان را نسبت به این بیماری، بیشتر کرده است و از مردم درخواست می شود در صورت مشاهده حیات وحش تلف شده از دست زدن به لاشه ها به جد خودداری کنند و بلافاصله موضوع را به نزدیکترین واحد محیط زیست یا اداره دامپزشکی اطلاع دهند.
باقری ،یادآور شد: شیوع طاعون نشخوارکنندگان کوچک در سال 94 در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم از توابع استان زنجان و تلف شدن 126 راس از کل و بزهای موجود در منطقه 'دربند ده بهار' باعث شد تا این اداره کل نسبت به مقابله و مهار این بیماری، اقدمات پیشگیرانه را در دستور کار خود قرار دهد.
وی ادامه داد: تلف شدن این تعداد کل و بز در زنجان نگرانی هایی را بوجود آورد اما این اداره کل به منظور پایین آوردن نگرانی ها مسیر تردد حیات وحش در معرض تهدید را به دقت هرچه تمام زیر نظر گرفته و با ضد عفونی کردن و گندزدایی آبشخورها و دفن اصولی و بهداشتی لاشه های یافت شده، این بیماری باری را با همکاری اداره کل دامپزشکی مهار کردند.
وی اظهار داشت: پس از مهار بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در سال 94 و همچنین با انجام اقدامات پیشگیرانه، تاکنون موردی از این بیماری در میان حیات وحش در معرض تهدید این استان مشاهده نشده است و در حال حاضر نیز جای هیچ نگرانی وجود ندارد.
رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان نیز با اشاره به اینکه آهوان و قوچ و میش ها نیز در معرض ابتلا به بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک هستند، جلوگیری از ورود دام های اهلی به مناطق حفاظت شده و تحت مدیریت و واکسینه کردن دام های نزدیک به زیستگاه حیات وحش، می تواند روش مناسب و بهتری برای پیشگیری از بروز این بیماری و مهار و کنترل آن در میان این گونه های جانوری باشد.
علی قره چه لو، به دامداران توصیه کرد دام های خود را در برابر بیماری ها ازجمله طاعون نشخوارکنندگان کوچک، واکسینه کنند تا بیماری به سراغ دام هایشان نرود.
وی با بیان اینکه واکسینه کردن دام ها نیز از سوی اداره کل دامپزشکی به صورت رایگان انجام می شود، افزود: متاسفانه برخی دامداران، تمایل چندانی نسبت به واکسینه کردن دامها ندارند و این درحالی است که در صورت شیوع بیماری، خسارت زیادی را متحمل خواهند شد.
قره چه لو از دامداران خواست با مشاهده علایم بیماری و با بروز تلفات در میان دام های خود و همچنین حیات وحش، بلافاصله موضوع را با حفاظت محیط زیست و دامپزشکی در میان بگذارند تا مورد بررسی و رسیدگی قرار گیرد.
به گزارش ایرنا، طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) که به طاعون بز نیز مشهور است در واقع یک بیماری ویروسی مسری، مهلک و خطرناک است که بیشتر گوسفندان و بزهای اهلی و کل و بزهای وحشی را مبتلا می کند.
شروع ناگهانی افسردگی، تب بالا، ضعف و بیحالی، ترشحات ناحیه چشم و بینی، التهاب و زخم های دهانی، اختلال تنفسی، سرفه، ذات الریه، التهاب روده ها و اسهال بدبو از نشانه های بارز این بیماری است که در صورت ابتلا مرگ حیوان را موجب می شود.
بگفته کارشناسان، این بیماری به طور معمول از طریق دام های اهلی به نشخوارکنندگان کوچک وحشی به ویژه کل و بز منتقل می شود که کنترل آن در میان دام اهلی با روش واکسیناسیون، قرنطینه، معدوم سازی دامهای آلوده انجام می گیرد اما با توجه به اینکه امکان زنده گیری و واکسیناسیون جانوران وحشی وجود ندارد و یا بسیار سخت و مشکل است بنابراین درمان بیماری در حیات وحش در عمل ممکن نیست.
6084/6085
کپی شد
