سعید مالکی در یادداشتی در روزنامه صدای زنجان نوشت: وقتی نوشته شد که برخی نماینده های زنجان با استفاده از رانت و نفوذ خود سعی در انتصاب نزدیکانشان در پست های دولتی و استانی را دارند عده ای خرده گرفتند که چشم بر مفسده های دیگر بسته اید و تنها گیر داده اید به نمایندگان؟! از سوی دیگر آمار شاغلان در شهرداری زنجان و مقایسه شدن آن با تعداد کارکنان کلان شهرهای همسایه نیز اگر فاجعه نباشد بدون شک یک مصیبت بزرگ اداری برای هر مجموعه ای به حساب می آید. اما شما همان فاجعه بدانیدش! چه میزان از این نیروها کارآمد بوده و چه مقدارشان با سفارش و استفاده از رانت های مدیریتی و نفوذ به بدنه ی پر حجم شهرداری اضافه شده اند؟! چه دلایلی برای عدم موفقیت در برون سپاری وظایف مدیریت شهری به بخش خصوصی ارائه شده است؟!
این که نمایندگان مجلس یا شورا با تکیه به آرای مردم در طول زمان خدمت خود تلاش کنند تا نزدیکانشان را در منصب های دولتی و خصولتی با اعمال فشار بنشانند و در برابر هر مقاومتی فریاد زنان شعار های مد روز سر دهند شاید مدیری را بهرساند و وادار به عقب نشینی کند اما بدون شک در خاطره ی تاریخی مردم ثبت خواهد شد.
تغییرات مدیریتی موضوع عجیب و غریبی نبوده و نیست و نخواهد بود اما زمانی که در حضور شایسته های بسیار و امتحان پس داده های متخصص و پشت خط مانده هایی شایسته، شاهد صدور حکم برای برادر و برادر زاده و خواهر و عمو زاده و غیره و ذالک برخی نمایندگان یا مدیرانی باشیم که بی توجه به قانون شایسته سالاری از مقام و موقعیت خود سوء استفاده می کنند و بر آن اصرار، نه سکوت جایز است و نه روبرگرداندن با هر توجیهی. به خصوص آن دسته ای که می توانند با اعتراض اثر بخش و پیگیری موثر و قانونی، واقعیت ها را به مردم گزارش کنند.
یکی از راه های افزایش اعتماد عمومی و امید در میان مردم همین شفافیت در برابر نگاه مراقب مردم است. امیدی که معاون اول رئیس جمهوری از آن سخن گفت تنها در افزایش اعتبار معیشتی خلاصه نمی شود. به قول عباس عبدی امید حوض نیست که با ریختن چند لیوان آب مدعی شویم چیزی افزایش یافته است!
نماینده ای که مدام فریاد می زند و دم از دفاع تمام قد از حقوق موکلانش، باید در عمل نیز نشان دهد چنین اعتقادی دارد. حتی اگر معتقد است نزدیکانش شایستگی لازم برای تصدی هر پستی را دارند در شرایط مساوی اولویت با شایسته ای باشد که هیچ پشتیبان و رانت نشان داری ندارد و جز این اگر باشد او نیز دروغگویی از خیل همه ی دروغگو های تاریخی این مرز و بوم خواهد بود و بر خلاف اعتقاد همین افراد، حافظه ی جمعی مردم آن را هرگز فراموش نخواهد کرد.
در این میان باید بر این موضوع پافشاری کرد که رسانه به عنوان مهمترین عنصر نظارتی افکار عمومی نیز باید با تیز بینی و حساسیت بالا چنین انتصاب های بوداری را به شکل مدام متذکر شود و به مردم گزارش دهد. فراموش نکنیم این تنها راه بازگشت اعتماد مردم و استحکام یافتن آن به بدنه ی حاکمیت است. حضور در اتاق شیشه ای مردم با هر نام و منصب و مرام و اعتقادی.
* روزنامه صدای زنجان، 1397،6،22.
3088/6085
انتهای پیام این که نمایندگان مجلس یا شورا با تکیه به آرای مردم در طول زمان خدمت خود تلاش کنند تا نزدیکانشان را در منصب های دولتی و خصولتی با اعمال فشار بنشانند و در برابر هر مقاومتی فریاد زنان شعار های مد روز سر دهند شاید مدیری را بهرساند و وادار به عقب نشینی کند اما بدون شک در خاطره ی تاریخی مردم ثبت خواهد شد.
تغییرات مدیریتی موضوع عجیب و غریبی نبوده و نیست و نخواهد بود اما زمانی که در حضور شایسته های بسیار و امتحان پس داده های متخصص و پشت خط مانده هایی شایسته، شاهد صدور حکم برای برادر و برادر زاده و خواهر و عمو زاده و غیره و ذالک برخی نمایندگان یا مدیرانی باشیم که بی توجه به قانون شایسته سالاری از مقام و موقعیت خود سوء استفاده می کنند و بر آن اصرار، نه سکوت جایز است و نه روبرگرداندن با هر توجیهی. به خصوص آن دسته ای که می توانند با اعتراض اثر بخش و پیگیری موثر و قانونی، واقعیت ها را به مردم گزارش کنند.
یکی از راه های افزایش اعتماد عمومی و امید در میان مردم همین شفافیت در برابر نگاه مراقب مردم است. امیدی که معاون اول رئیس جمهوری از آن سخن گفت تنها در افزایش اعتبار معیشتی خلاصه نمی شود. به قول عباس عبدی امید حوض نیست که با ریختن چند لیوان آب مدعی شویم چیزی افزایش یافته است!
نماینده ای که مدام فریاد می زند و دم از دفاع تمام قد از حقوق موکلانش، باید در عمل نیز نشان دهد چنین اعتقادی دارد. حتی اگر معتقد است نزدیکانش شایستگی لازم برای تصدی هر پستی را دارند در شرایط مساوی اولویت با شایسته ای باشد که هیچ پشتیبان و رانت نشان داری ندارد و جز این اگر باشد او نیز دروغگویی از خیل همه ی دروغگو های تاریخی این مرز و بوم خواهد بود و بر خلاف اعتقاد همین افراد، حافظه ی جمعی مردم آن را هرگز فراموش نخواهد کرد.
در این میان باید بر این موضوع پافشاری کرد که رسانه به عنوان مهمترین عنصر نظارتی افکار عمومی نیز باید با تیز بینی و حساسیت بالا چنین انتصاب های بوداری را به شکل مدام متذکر شود و به مردم گزارش دهد. فراموش نکنیم این تنها راه بازگشت اعتماد مردم و استحکام یافتن آن به بدنه ی حاکمیت است. حضور در اتاق شیشه ای مردم با هر نام و منصب و مرام و اعتقادی.
* روزنامه صدای زنجان، 1397،6،22.
3088/6085
کپی شد
