الیاس نادران در مورد مرحوم حجت الاسلام و المسلمین محتشمی پور نوشت: از برکات فعالیت‌های ایشان احیای حوزه علمیه حضرت امام در نجف اشرف بود که با کمترین معونه و حداقل امکانات مالی آنجا را اداره می کردند و افرادی را تربیت می‌کردند و کلاس‌هایی را برگزار می‌کردند و هیچ دریافتی بیش از حقوق بازنشستگی که از دولت می‌گرفتند، دریافت نکردند.
پایگاه خبری جماران: حضرت حجت‌الاسلام والمسلمین محتشمی پور در دوران مختلف زندگی خودشان، چه آنجا که مربوط به مبارزات قبل از پیروزی انقلاب اسلامی است، چه آنجا که مربوط به بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است و چه آنجا که در جبهه مقاومت محوریت بسیاری از فعالیت‌ها و هدایت فعالیت‌های مبارزان مسلمان منطقه را داشتند، آنچه که در مورد ایشان بیش از هرچیزی اهمیت دارد، در فعالیت‌های ایشان و رفتارشان یک رفتار اعتقادی مبتنی بر اعتقاد دینی و ثبات قدم و ثبات رای مشاهده می‌شود.
ایشان قبل از انقلاب اسلامی افتخار شاگردی و همراهی حضرت امام را داشتند. در نهضت اسلامی همراه با مبارزین منطقه، چه مبارزین فلسطینی و چه مبارزین لبنانی، در مقابله با رژیم جعلی صهیونیستی فعالیت داشتند. همچنین ایشان در مناصب مختلف، چه به‌عنوان سفیر جمهوری اسلامی در سوریه یا وزیر کشور و یا سایر فعالیت‌های سیاسی و اجرایی همواره در خط امام باقی ماندند و با اعتقاد به مبارزه با نظام سلطه و مقابله با رژیم صهیونیستی فعالیت می‌کردند.
ایشان از موسسین موثر و محوری تشکیلات حزب الله لبنان بودند که برکات آن را تا امروز در منطقه شاهدیم و توسعه آن به سایر کشورهای اسلامی از برکات همان اتفاق مبارک است که ایشان در آن نقش محوری داشتند و در همان مقطع مغضوب صهیونیست‌ها قرار گرفتند و به افتخار جانبازی مقاومت اسلامی در منطقه نائل شدند.
واقعیت این است که ایشان همواره بر اساس اعتقادات دینی خودشان عمل می کردند. چه زمانی‌که در فتنه 88 انحرافاتی در نوع رفتار بعضی از همفکران ایشان اتفاق افتاد و چه آنجا که در مجلس ششم تندروها در جبهه اصلاحات با رهبری نظام زاویه گرفتند، ایشان بر اساس اعتقادات دینی، مواضع خود را بیان داشت و فاصله خودش را با این جریانات حفظ کرد و وقتی در سال 88 نتوانست مدیران جریان اصلاحات را متقاعد کند که با جریان کلی کشور همراهی داشته باشند، به‌طور کلی از صحنه سیاسی کشور کنار کشیدند و به فعالیت مذهبی پرداختند.
علاوه بر آنچه ذکر شد، از برکات فعالیت‌های ایشان احیای حوزه علمیه حضرت امام در نجف اشرف بود که با کمترین معونه و حداقل امکانات مالی آنجا را اداره می کردند و افرادی را تربیت می‌کردند و کلاس‌هایی را برگزار می‌کردند و هیچ دریافتی بیش از حقوق بازنشستگی که از دولت می‌گرفتند، دریافت نکردند.
همان زمان هم شاهد هستیم که از بیوت مراجع به ایشان پیشنهادات مالی شده بود. ولی ایشان از دریافت آنها استنکاف داشتند و با قناعت و مناعت طبع، زی طلبگی را ترجیح دادند و الحمدلله دارالزهرا برقرار بود و مراسم‌های مذهبی مدام در آن تشکیل می شد که ایشان محوریت آن را بر عهده داشتند و به‌عنوان یک فرد انقلابی متدین ثابت قدم بر مواضع حصولی که از حضرت امام به یادگار داشتند، تا زمان رحلت همچنان بر این مواضع ثابت قدم ماندند. امیدواریم با اجداد طاهرین‌شان محشور شوند.
