به گزارش ایرنا بیش از 200 هکتار بافت قدیم دزفول مجموعه ای از آثار معماری است که رابطه میان اجزا و فرم حاصل از ترکیب آن ها، علاوه بر نمایش مهارت های فنی و هنری، تصویرگر گوشه ای از جریان زندگی معاصر در این خطه است.
در معماری بافت تاریخی دزفول به شایستگی آرمان ها و نیازمندی های انسان عصر خود شکل یافته که هنوز هم در گوشه گوشه آن می توان نمودهایی از آن را یافت. با این همه در چندین دهه گذشته کمتر مورد توجه قرار گرفته است و این خود باعث از دست رفتن محلات قدیمی ، بناها و فضاهای معماری کهن بسیاری گشته است و از سوی دیگر هرچه زمان می گذرد حلقه محاصره گسترش شهر جدید بر گرد محلات قدیمی تنگ تر شده و آثار و علائم حیات در آنها بیشتر از دست می رود.
به گزارش ایرنا معاون استاندار و فرماندار ویژه دزفول بارها در خصوص کم توجهی به بافت ارزشمند تاریخی این شهر هشدار داده است.
حبیب اله آصفی گفت:نظارت و برنامه ریزی مناسب برای حفظ و مرمت بافت قدیم دزفول به عنوان میراثی گرانبها ،در گذشته به اندازه کافی نبوده است.
وی اوایل امسال در نشست بررسی و نظارت بر ساخت و ساز در بافت قدیم دزفول با بیان اینکه بیش از چند هزار خانه در بافت قدیم شهر دزفول وجود دارد افزود: بافت قدیم در دزفول بسیار وسیع است و متاسفانه در گذشته نظارت ، بررسی و برنامه ریزی مناسب جهت حفظ و مرمت این آثار ملی و رسیدگی به این میراث گرانبها به حد کافی نبوده است.
وی افزود: دزفول به عنوان شهر آجر ایران شناخته می شود و می بایست دستگاه های ذیربط در صدور پروانه ساخت و ساز در این بافت حساسیت بیشتری داشته باشند و در جهت سوق دادن مبلمان شهری به سمت هویت و بافت اصیل این شهر به درستی تصمیم گیری کنند.
به گفته یک کارشناس ارشد برنامه ریزی نوسازی و بهسازی ، کم توجهی به بافت تاریخی دزفول تاثیر منفی و آسیب های جبران ناپذیری درپی خواهد داشت و علاوه بر تخریب و نابودی بناهای ارزشمند، مولد مکانی برای افزایش جرم ، بزهکاری و موجب گسترش آلودگی محیطی در محدوده شهر شده و چهره نامطلوبی به شهر و بافت ارزشمند می دهد.
معصومه جهانی افزود:از مهمترین مسائلی که باید توجه ویژه ای به آن داشت، تفاوت بین بافت قدیم و بافت فرسوده است. بافت قدیم بافتی با ارزش است که نشان دهنده هویت، فرهنگ و تاریخ یک منطقه است درحالی که بافت فرسوده بافتی است که فرسودگی در بافت و عناصر درونی آن، به علت فقدان برنامه، توسعه و عدم نظارت کافی بر شکل گیری بافت به وجود می آید و هیچ گونه ارزش تاریخی ندارد، یعنی سازه هایی که در هنگام شکل گیری آن از هیچگونه مصالح مرغوب استفاده نشده و با گذشت زمان نه چندان طولانی دچار فرسودگی شده اند.
این عضو انجمن دوستداران و پژوهشگران دزفول (دزپارس) گفت:بافت دزفول یک بافت تاریخی است که از جنبه های فرهنگی، هویت بخشی، اجتماعی، معماری و حتی مذهبی دارای حرف های بسیاری در سطح ملی است، اما با دید بافتی فرسوده مورد بی توجهی قرار گرفته است.
وی گفت:از آنجا که مرمت و بهسازی بافت های تاریخی عملی دوره ای و مداوم است و بدون آن بافت قدیم با گذر زمان دچار فرسودگی می شود، عدم توجه به نوسازی و مرمت بناها علاوه بر تخریب و نابودی کالبد بافت، موجب از بین رفتن هویت، معماری و فرهنگ شهر نیز می شود، از این روست که بافت تاریخی و هویت آجری شهر دزفول، دچار آسیب جدی شده است.
جهانی افزود:فرسودگی بافت تاریخی موجب می شود ساکنان غیر بومی و مهاجر در این مناطق از جمعیت ساکنان بومی بیشتر شده و سکونت غیر مجاز، ترکیب غیر متعارف و انواع ناهنجاری‌ها را در محدوده بافت بوجود آورد و این خود موجب خارج شدن بافت از سایر محلات و سیستم شهری می گردد و این معنایی جز آغاز نابودی مراکز با ارزش شهر و فراموشی هویت قدیمی آن ندارد.
این کارشناس ارشد برنامه ریزی نوسازی و بهسازی شهری بیان کرد: به دلیل اهمیت بافت های تاریخی در تمام دنیا و به ویژه کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته، هویت تاریخی شهرها به عنوان سرمایه ای ارزشمند مورد توجه قرار گرفته و در شهرهای تاریخی، محور توسعه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و گرداندن چرخ های صنعت گردشگری آن شهرها گردیده است.
وی با بیان اینکه در کشور ایران 13 شهر به جز دزفول دارای بافت تاریخی هستند که در این زمینه از شهر دزفول پیش افتاده اند بیان کرد:وقوع هشت سال جنگ تحمیلی آسیب زیادی به پیکره خسته بافت این شهر وارد کرد که هیچ گاه پس از آن مورد توجه واقع نشد. با وجود ایثار و پایمردی مردم این دیار، هویت تاریخی و معماری دزفول در آن سال ها آسیب زیادی دید و ضروری بود پس از جنگ در جهت حفظ بخشی از مهمترین سرمایه معماری ایران در این شهر، اقدام جدی از سوی متولیان میراث فرهنگی کشور صورت پذیرد اما با نگاه به تخصیص بودجه در سال های گذشته نمی توان چنین برداشتی از نوع نگاه به شهر دزفول مشاهده نمود.
جهانی گفت:با وجود تلاش شهرداری و میراث فرهنگی دزفول ، بودجه های محلی اختصاص یافته به بافت قدیم این شهر پاسخگوی میزان گسترده فرسودگی کالبدی بافت تاریخی دزفول نبوده لذا رویکرد ملی جهت حفظ این بافت ارزشمند تاریخی ضروری است.
با توجه بیشتر به این مراکز از سوی مسئولان و سازمان های وابسته، می توان زمینه تشویق مشارکت بخش خصوصی و سرمایه گذاران را در این قسمت شهر ایجاد نمود. زنده سازی این مراکز می تواند کمک شایانی به حفظ این سرمایه ارزشمند کرده همچنین با دادن کاربری های جدید، باعث جذب هرچه بیشتر مردم بومی و گردشگران ایرانی و خارجی به این بافت شد.
عضو انجمن دوستداران و پژوهشگران دز پارس بیان کرد:با توجه به رویکرد بازآفرینی شهری پایدار در دولت یازدهم، در صورتی که بافت تاریخی دزفول در اولویت این رویکرد قرار گیرد، می تواند نتایج مثبت و امیدبخشی را در پی داشته باشد که این خود کمک زیادی جهت اشتغال و گردش پول در منطقه و همچنین معرفی هرچه بیشتر در سطح ملی و جهانی می شود.
در بافت قدیم دزفول 300 بنای تاریخی ارزشمند شناسایی شده است.
6068
انتهای پیام در معماری بافت تاریخی دزفول به شایستگی آرمان ها و نیازمندی های انسان عصر خود شکل یافته که هنوز هم در گوشه گوشه آن می توان نمودهایی از آن را یافت. با این همه در چندین دهه گذشته کمتر مورد توجه قرار گرفته است و این خود باعث از دست رفتن محلات قدیمی ، بناها و فضاهای معماری کهن بسیاری گشته است و از سوی دیگر هرچه زمان می گذرد حلقه محاصره گسترش شهر جدید بر گرد محلات قدیمی تنگ تر شده و آثار و علائم حیات در آنها بیشتر از دست می رود.
به گزارش ایرنا معاون استاندار و فرماندار ویژه دزفول بارها در خصوص کم توجهی به بافت ارزشمند تاریخی این شهر هشدار داده است.
حبیب اله آصفی گفت:نظارت و برنامه ریزی مناسب برای حفظ و مرمت بافت قدیم دزفول به عنوان میراثی گرانبها ،در گذشته به اندازه کافی نبوده است.
وی اوایل امسال در نشست بررسی و نظارت بر ساخت و ساز در بافت قدیم دزفول با بیان اینکه بیش از چند هزار خانه در بافت قدیم شهر دزفول وجود دارد افزود: بافت قدیم در دزفول بسیار وسیع است و متاسفانه در گذشته نظارت ، بررسی و برنامه ریزی مناسب جهت حفظ و مرمت این آثار ملی و رسیدگی به این میراث گرانبها به حد کافی نبوده است.
وی افزود: دزفول به عنوان شهر آجر ایران شناخته می شود و می بایست دستگاه های ذیربط در صدور پروانه ساخت و ساز در این بافت حساسیت بیشتری داشته باشند و در جهت سوق دادن مبلمان شهری به سمت هویت و بافت اصیل این شهر به درستی تصمیم گیری کنند.
به گفته یک کارشناس ارشد برنامه ریزی نوسازی و بهسازی ، کم توجهی به بافت تاریخی دزفول تاثیر منفی و آسیب های جبران ناپذیری درپی خواهد داشت و علاوه بر تخریب و نابودی بناهای ارزشمند، مولد مکانی برای افزایش جرم ، بزهکاری و موجب گسترش آلودگی محیطی در محدوده شهر شده و چهره نامطلوبی به شهر و بافت ارزشمند می دهد.
معصومه جهانی افزود:از مهمترین مسائلی که باید توجه ویژه ای به آن داشت، تفاوت بین بافت قدیم و بافت فرسوده است. بافت قدیم بافتی با ارزش است که نشان دهنده هویت، فرهنگ و تاریخ یک منطقه است درحالی که بافت فرسوده بافتی است که فرسودگی در بافت و عناصر درونی آن، به علت فقدان برنامه، توسعه و عدم نظارت کافی بر شکل گیری بافت به وجود می آید و هیچ گونه ارزش تاریخی ندارد، یعنی سازه هایی که در هنگام شکل گیری آن از هیچگونه مصالح مرغوب استفاده نشده و با گذشت زمان نه چندان طولانی دچار فرسودگی شده اند.
این عضو انجمن دوستداران و پژوهشگران دزفول (دزپارس) گفت:بافت دزفول یک بافت تاریخی است که از جنبه های فرهنگی، هویت بخشی، اجتماعی، معماری و حتی مذهبی دارای حرف های بسیاری در سطح ملی است، اما با دید بافتی فرسوده مورد بی توجهی قرار گرفته است.
وی گفت:از آنجا که مرمت و بهسازی بافت های تاریخی عملی دوره ای و مداوم است و بدون آن بافت قدیم با گذر زمان دچار فرسودگی می شود، عدم توجه به نوسازی و مرمت بناها علاوه بر تخریب و نابودی کالبد بافت، موجب از بین رفتن هویت، معماری و فرهنگ شهر نیز می شود، از این روست که بافت تاریخی و هویت آجری شهر دزفول، دچار آسیب جدی شده است.
جهانی افزود:فرسودگی بافت تاریخی موجب می شود ساکنان غیر بومی و مهاجر در این مناطق از جمعیت ساکنان بومی بیشتر شده و سکونت غیر مجاز، ترکیب غیر متعارف و انواع ناهنجاری‌ها را در محدوده بافت بوجود آورد و این خود موجب خارج شدن بافت از سایر محلات و سیستم شهری می گردد و این معنایی جز آغاز نابودی مراکز با ارزش شهر و فراموشی هویت قدیمی آن ندارد.
این کارشناس ارشد برنامه ریزی نوسازی و بهسازی شهری بیان کرد: به دلیل اهمیت بافت های تاریخی در تمام دنیا و به ویژه کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته، هویت تاریخی شهرها به عنوان سرمایه ای ارزشمند مورد توجه قرار گرفته و در شهرهای تاریخی، محور توسعه فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و گرداندن چرخ های صنعت گردشگری آن شهرها گردیده است.
وی با بیان اینکه در کشور ایران 13 شهر به جز دزفول دارای بافت تاریخی هستند که در این زمینه از شهر دزفول پیش افتاده اند بیان کرد:وقوع هشت سال جنگ تحمیلی آسیب زیادی به پیکره خسته بافت این شهر وارد کرد که هیچ گاه پس از آن مورد توجه واقع نشد. با وجود ایثار و پایمردی مردم این دیار، هویت تاریخی و معماری دزفول در آن سال ها آسیب زیادی دید و ضروری بود پس از جنگ در جهت حفظ بخشی از مهمترین سرمایه معماری ایران در این شهر، اقدام جدی از سوی متولیان میراث فرهنگی کشور صورت پذیرد اما با نگاه به تخصیص بودجه در سال های گذشته نمی توان چنین برداشتی از نوع نگاه به شهر دزفول مشاهده نمود.
جهانی گفت:با وجود تلاش شهرداری و میراث فرهنگی دزفول ، بودجه های محلی اختصاص یافته به بافت قدیم این شهر پاسخگوی میزان گسترده فرسودگی کالبدی بافت تاریخی دزفول نبوده لذا رویکرد ملی جهت حفظ این بافت ارزشمند تاریخی ضروری است.
با توجه بیشتر به این مراکز از سوی مسئولان و سازمان های وابسته، می توان زمینه تشویق مشارکت بخش خصوصی و سرمایه گذاران را در این قسمت شهر ایجاد نمود. زنده سازی این مراکز می تواند کمک شایانی به حفظ این سرمایه ارزشمند کرده همچنین با دادن کاربری های جدید، باعث جذب هرچه بیشتر مردم بومی و گردشگران ایرانی و خارجی به این بافت شد.
عضو انجمن دوستداران و پژوهشگران دز پارس بیان کرد:با توجه به رویکرد بازآفرینی شهری پایدار در دولت یازدهم، در صورتی که بافت تاریخی دزفول در اولویت این رویکرد قرار گیرد، می تواند نتایج مثبت و امیدبخشی را در پی داشته باشد که این خود کمک زیادی جهت اشتغال و گردش پول در منطقه و همچنین معرفی هرچه بیشتر در سطح ملی و جهانی می شود.
در بافت قدیم دزفول 300 بنای تاریخی ارزشمند شناسایی شده است.
6068
کپی شد
