روز میلاد امام رضا(ع) را روز "محیط‌بان" نامیده‌اند و این اشاره‌ای دارد به داستان "ضامن آهو"؛ و اینکه محیط‌بانان هم ضامن حیات هستند، ضامن حیات محیط زیست.
"روح‌الله سرویاس" محیط‌بان 38 ساله اهل شوش است که در پارک ملی "کرخه" در حاشیه رودخانه کرخه و صحراهای شوش در استان خوزستان خدمت می‌کند. او از روزهای سخت محیط‌بانی، عشق و علاقه‌اش به محیط زیست و البته خطرات و نبود امنیت جانی این کار گفت.
روح‌الله سرویاس در گفت‌وگو با ایسنا – منطقه خوزستان، اظهار کرد: قبل از اینکه به این کار وارد شوم، همیشه آرزو داشتم که محیط‌بان شوم و همیشه به محیط زیست علاقه داشتم. زمانی که به طبیعت می‌رفتم و متخلفان را می‌دیدم آرزو می‌کردم ای کاش محیط‌بان بودم تا با آنها برخورد کنم. حدود سال 93 بود که به عنوان محیط‌بان در پارک ملی کرخه زیررمجموعه اداره‌کل حفاظت محیط زیست خوزستان مشغول به کار شدم.
کار سخت محیط‌بانی در پارک‌های ملی
وی افزود: محیط‌بانی کار بسیار سختی است، از درگیری با شکارچی غیرمجاز گرفته تا موارد دیگر؛ البته محیط‌بانی در پارک‌های ملی سخت‌تر است چون با هر نوع متخلفی سر و کار داریم و شیفت کاری هم سخت است و در هر شیفت، شش شبانه‌روز کار می‌کنیم.
این محیط‌بان پارک ملی کرخه بیان کرد: محیط‌بانان همیشه در معرض تهدید قرار می‌گیرند. ما که محیط‌بان بومی منطقه هستیم شب که می‌خواهیم به جایی یا به منزل برویم باید از مسیری عبور کنیم که مطمئن باشیم متخلفان جلوی راهمان را نمی‌گیرند. چند وقت پیش یک متخلف چوب‌بر را دستگیر کردیم. بعد از آن شب، به من زنگ زد و من را تهدید کرد که خانه‌ام را آتش می‌زند. همه اینها تنها بخشی از مشکلات محیط‌بانی هستند.
اولین روز محیط‌بانی
سرویاس عنوان کرد: در اولین روز کاری‌ام، یک متخلف تولید زغال را دستگیر کردیم، کار این گونه متخلفان، قطع درختان جنگل و درست کردن زغال از چوب درختان جنگل است. سال 93 بود و من هنوز تجربه‌ای از چگونگی برخورد با متخلف و درگیری آنها با محیط‌بانان را نداشتم. زمانی که به محل استقرار متخلفان رسیدیم، از دور دیدیم که متخلفان گونی‌های پر از زغال را آماده می‌کنند تا شب بار بزنند. با دو محیط‌بان دیگر کمین کردیم و منتظر ماندیم.
وی ادامه داد: ساعت 22 همان شب بود که دو نفر از متخلفان آمدند تا مطمئن شوند کسی از محیط‌بانان در محل نیست و زغال‌ها را ببرند. در تاریکی شب ما در زمین کشاورزی دراز کشیده بودیم اما متخلفان شک کردند که کسی آنجا است. چون تاریک بود، متخلفان فکر می‌کردند که ما گاومیش هستیم و سنگ پرتاب می‌کردند تا ببینند تکان می‌خوریم یا نه ما هم تکان نمی‌خوردیم اما چون شک کرده بودند کم‌کم بالای سرمان رسیدند. ما هم مجبور شدیم بلند شویم و بایستیم و فرمان ایست دهیم. یکی از آنها فرار کرد و یکی دیگر را دستگیر کردیم.
این محیط‌بان خوزستانی بیان کرد: آن شب تپش قلبم تا حدی بالا رفته بود که نزدیک بود سکته کنم چون اولین برخوردم با متخلفان بود و استرس زیادی داشتم.
مصائب شخصی یک محیط‌بان
سرویاس گفت: قبل از اینکه محیط‌بان شوم ورزش می‌کردم اما از زمانی که محیط‌بان شدم رفیق و ورزش و همه چیز را کنار گذاشتم. حالا هم بیشتر از یکی دو بار در هفته نمی‌توانم با دختر چهار ساله‌ام باشم و او را به کلاس نقاشی یا زبان ببرم.
وی افزود: از طرف دیگر، به دلیل تهدیدهای متخلفان، زمانی که خانه نیستم همسرم را به منزل پدرش می‌فرستم. به دلیل همین تهدیدها، مانده‌ام زمانی که دخترم بخواهد به مدرسه برود، باید چه کار کنم. علاقه‌ام به کار محیط‌بانی تنها دلیلی است که باعث شده در این کار بمانم.
گفتن از زیبایی دراج و قشنگی چشمان گوزن
این محیط‌بان پارک ملی کرخه با اشاره به علاقه‌اش به حیوانات بیان کرد: به پرنده دراج، گوزن زرد ایرانی و روباه علاقه زیادی دارم.
سرویاس افزود: زمانی که می‌بینم دراج توسط متخلفان شکار شده، بسیار ناراحت می‌شوم و دوست دارم متخلفان به مجازات اعمال‌شان برسند. پرنده دراج، پرنده بومی منطقه کرخه با زیبایی خاصی است. مانند این پرنده در منطقه نداریم و نباید شکار شود.
این محیط‌بان درباره زیبایی گوزن زرد ایرانی گفت: گوزن زرد ایرانی چشم‌های بسیار قشنگی دارد. در سیل اخیر خوزستان یک گوزن زرد ایرانی گرفتار شده بود و در این شرایط با گوزن چشم در چشم شدم. ما توانستیم این گوزن را زنده‌گیری کنیم و از سیلاب نجات دهیم.
وی ادامه داد: علاوه بر چشمان زیبای گوزن‌های زرد، یکی دیگر از زیبایی‌های آنها این است که رنگ پوست گوزن زرد در فصل تابستان و زمستان متفاوت است. پوست گوزن در تابستان قهوه‌ای پررنگ با نقطه‌های سفید و در زمستان قهوه‌ای یکدست است.
سرویاس در مورد علاقه‌اش به روباه‌ها عنوان کرد: در پاسگاه محیط‌بانی کرخه، تعدادی روباه داریم که در آنجا زاد و ولد کرده‌اند. زمانی که این روباه‌ها در شب گرسنه می‌شوند، سر و صدا می‌کنند و ما به آنها غذا می‌دهیم. در واقع با این حیوانات انس گرفته‌ایم و می‌توان گفت به حیوانات بومی منطقه‌مان بیشتر از حیوانات دیگر علاقه دارم.
هر چه می‌گوییم، فایده ندارد
وی با اشاره به لزوم فرهنگ‌سازی جهت خودداری از آزار رساندن به حیوانات، گفت: اکثر روستاییان اطراف کرخه دامدار هستند و هر چه با آنها صحبت کنیم هیچ فایده‌ای ندارد. بارها با آنها صحبت کرده‌ایم اما بعد از مدتی می‌بینیم که اقدام به شکار و قطع درختان می‌کنند.
این محیط‌بان پارک ملی کرخه تصریح کرد: اداره حفاظت محیط زیست سال گذشته در همین راستا طرحی با عنوان "یک ساعت یا محیط‌بان" اجرا کرد اما این طرح باید مداوم باشد و در مدت زمان بیشتری اجرا شود. اینکه دانش‌آموزان در طول یک سال، یک ساعت با محیط‌بان باشند تاثیرگذاری کمی دارد. آموزش این موارد از سنین کودکی بسیار تاثیرگذار است اما باید به صورت مداوم اجرا شود.
انتهای پیام
انتهای پیام "روح‌الله سرویاس" محیط‌بان 38 ساله اهل شوش است که در پارک ملی "کرخه" در حاشیه رودخانه کرخه و صحراهای شوش در استان خوزستان خدمت می‌کند. او از روزهای سخت محیط‌بانی، عشق و علاقه‌اش به محیط زیست و البته خطرات و نبود امنیت جانی این کار گفت.
روح‌الله سرویاس در گفت‌وگو با ایسنا – منطقه خوزستان، اظهار کرد: قبل از اینکه به این کار وارد شوم، همیشه آرزو داشتم که محیط‌بان شوم و همیشه به محیط زیست علاقه داشتم. زمانی که به طبیعت می‌رفتم و متخلفان را می‌دیدم آرزو می‌کردم ای کاش محیط‌بان بودم تا با آنها برخورد کنم. حدود سال 93 بود که به عنوان محیط‌بان در پارک ملی کرخه زیررمجموعه اداره‌کل حفاظت محیط زیست خوزستان مشغول به کار شدم.
کار سخت محیط‌بانی در پارک‌های ملی
وی افزود: محیط‌بانی کار بسیار سختی است، از درگیری با شکارچی غیرمجاز گرفته تا موارد دیگر؛ البته محیط‌بانی در پارک‌های ملی سخت‌تر است چون با هر نوع متخلفی سر و کار داریم و شیفت کاری هم سخت است و در هر شیفت، شش شبانه‌روز کار می‌کنیم.
این محیط‌بان پارک ملی کرخه بیان کرد: محیط‌بانان همیشه در معرض تهدید قرار می‌گیرند. ما که محیط‌بان بومی منطقه هستیم شب که می‌خواهیم به جایی یا به منزل برویم باید از مسیری عبور کنیم که مطمئن باشیم متخلفان جلوی راهمان را نمی‌گیرند. چند وقت پیش یک متخلف چوب‌بر را دستگیر کردیم. بعد از آن شب، به من زنگ زد و من را تهدید کرد که خانه‌ام را آتش می‌زند. همه اینها تنها بخشی از مشکلات محیط‌بانی هستند.
اولین روز محیط‌بانی
سرویاس عنوان کرد: در اولین روز کاری‌ام، یک متخلف تولید زغال را دستگیر کردیم، کار این گونه متخلفان، قطع درختان جنگل و درست کردن زغال از چوب درختان جنگل است. سال 93 بود و من هنوز تجربه‌ای از چگونگی برخورد با متخلف و درگیری آنها با محیط‌بانان را نداشتم. زمانی که به محل استقرار متخلفان رسیدیم، از دور دیدیم که متخلفان گونی‌های پر از زغال را آماده می‌کنند تا شب بار بزنند. با دو محیط‌بان دیگر کمین کردیم و منتظر ماندیم.
وی ادامه داد: ساعت 22 همان شب بود که دو نفر از متخلفان آمدند تا مطمئن شوند کسی از محیط‌بانان در محل نیست و زغال‌ها را ببرند. در تاریکی شب ما در زمین کشاورزی دراز کشیده بودیم اما متخلفان شک کردند که کسی آنجا است. چون تاریک بود، متخلفان فکر می‌کردند که ما گاومیش هستیم و سنگ پرتاب می‌کردند تا ببینند تکان می‌خوریم یا نه ما هم تکان نمی‌خوردیم اما چون شک کرده بودند کم‌کم بالای سرمان رسیدند. ما هم مجبور شدیم بلند شویم و بایستیم و فرمان ایست دهیم. یکی از آنها فرار کرد و یکی دیگر را دستگیر کردیم.
این محیط‌بان خوزستانی بیان کرد: آن شب تپش قلبم تا حدی بالا رفته بود که نزدیک بود سکته کنم چون اولین برخوردم با متخلفان بود و استرس زیادی داشتم.
مصائب شخصی یک محیط‌بان
سرویاس گفت: قبل از اینکه محیط‌بان شوم ورزش می‌کردم اما از زمانی که محیط‌بان شدم رفیق و ورزش و همه چیز را کنار گذاشتم. حالا هم بیشتر از یکی دو بار در هفته نمی‌توانم با دختر چهار ساله‌ام باشم و او را به کلاس نقاشی یا زبان ببرم.
وی افزود: از طرف دیگر، به دلیل تهدیدهای متخلفان، زمانی که خانه نیستم همسرم را به منزل پدرش می‌فرستم. به دلیل همین تهدیدها، مانده‌ام زمانی که دخترم بخواهد به مدرسه برود، باید چه کار کنم. علاقه‌ام به کار محیط‌بانی تنها دلیلی است که باعث شده در این کار بمانم.
گفتن از زیبایی دراج و قشنگی چشمان گوزن
این محیط‌بان پارک ملی کرخه با اشاره به علاقه‌اش به حیوانات بیان کرد: به پرنده دراج، گوزن زرد ایرانی و روباه علاقه زیادی دارم.
سرویاس افزود: زمانی که می‌بینم دراج توسط متخلفان شکار شده، بسیار ناراحت می‌شوم و دوست دارم متخلفان به مجازات اعمال‌شان برسند. پرنده دراج، پرنده بومی منطقه کرخه با زیبایی خاصی است. مانند این پرنده در منطقه نداریم و نباید شکار شود.
این محیط‌بان درباره زیبایی گوزن زرد ایرانی گفت: گوزن زرد ایرانی چشم‌های بسیار قشنگی دارد. در سیل اخیر خوزستان یک گوزن زرد ایرانی گرفتار شده بود و در این شرایط با گوزن چشم در چشم شدم. ما توانستیم این گوزن را زنده‌گیری کنیم و از سیلاب نجات دهیم.
وی ادامه داد: علاوه بر چشمان زیبای گوزن‌های زرد، یکی دیگر از زیبایی‌های آنها این است که رنگ پوست گوزن زرد در فصل تابستان و زمستان متفاوت است. پوست گوزن در تابستان قهوه‌ای پررنگ با نقطه‌های سفید و در زمستان قهوه‌ای یکدست است.
سرویاس در مورد علاقه‌اش به روباه‌ها عنوان کرد: در پاسگاه محیط‌بانی کرخه، تعدادی روباه داریم که در آنجا زاد و ولد کرده‌اند. زمانی که این روباه‌ها در شب گرسنه می‌شوند، سر و صدا می‌کنند و ما به آنها غذا می‌دهیم. در واقع با این حیوانات انس گرفته‌ایم و می‌توان گفت به حیوانات بومی منطقه‌مان بیشتر از حیوانات دیگر علاقه دارم.
هر چه می‌گوییم، فایده ندارد
وی با اشاره به لزوم فرهنگ‌سازی جهت خودداری از آزار رساندن به حیوانات، گفت: اکثر روستاییان اطراف کرخه دامدار هستند و هر چه با آنها صحبت کنیم هیچ فایده‌ای ندارد. بارها با آنها صحبت کرده‌ایم اما بعد از مدتی می‌بینیم که اقدام به شکار و قطع درختان می‌کنند.
این محیط‌بان پارک ملی کرخه تصریح کرد: اداره حفاظت محیط زیست سال گذشته در همین راستا طرحی با عنوان "یک ساعت یا محیط‌بان" اجرا کرد اما این طرح باید مداوم باشد و در مدت زمان بیشتری اجرا شود. اینکه دانش‌آموزان در طول یک سال، یک ساعت با محیط‌بان باشند تاثیرگذاری کمی دارد. آموزش این موارد از سنین کودکی بسیار تاثیرگذار است اما باید به صورت مداوم اجرا شود.
انتهای پیام
کپی شد
