به گزارش ایرنا مردم عرب خوزستان به ویژه در شهرستان های اهواز ، آبادان، خرمشهر و شادگان در ماه رمضان مراسم ها متعددی دارند که گرگیعان یکی از این آیین ها به شمار می رود.
در این آیین در در شب نیمه ماه رمضان کودکان در شهرهای اهواز، آبادان، خرمشهر ، شادگان، سوسنگرد، ملاثانی و دیگر شهرها و روستاها با پوشیدن لباس های نو و محلی نظیر دشداشه برای پسران و عبا برای دختران، به خانه های مختلف می روند و عیدی و شیرینی می گیرند.
این کودکان به در خانه های یکدیگر رفته و اشعاری نظیر ماجینه یا ما جینه ، حل الکیس و انطینا (آمدیم و آمدیم ، در کیسه را باز کن و به ما عیدی وشیرینی بده) می‌خوانند.
اگر اهالی خانه در پشت بام باشند خطاب به آنها می گویند: یا اهل سطوح ، تنطونه لو نروح (ای افرادی که بالای پشت بام ایستاده اید ، به ما عیدی می دهید یا برویم؟)
همچنین ممکن است بچه هایی که دست جمعی برای گرفتن عیدی به کوچه ها می روند، دو گروه شده و گروه نخست بگوید: گرگیعان و گرگیعان و گروه دوم جواب دهد: الله یعطیکم رضعان (خدا به شما پسر دهد) یا اینکه گرگیعان و گرگیعان ، الله ایخلی اولیدکم (خدا پسر کوچولوی شما را نگه دارد)
در این مراسم، اهالی خانه ها به بچه ها که هر یک سبدی را در دست دارد ، پاسورک(بادام) ، شیرینی و عیدی می دهند و این مراسم تا پاسی از شب نیمه ماه رمضان ادامه می یابد.
تعابیر و روایت های مختلفی درباره ریشه این کلمات مطرح شده است. درباره معنی کلمه گرگیعان یا قرقیعان برخی معتقدند این کلمه از قرع الباب به معنای در زدن گرفته شده به خاطر اینکه کودکان در خانه ها را برای دریافت شیرینی و عیدی می کوبند.
نظر دیگری که در باب معنی گرگیعان آمده است که می گوید این واژه از کلمه قرّة العین گرفته شده که به معنای شادی و سرور انسان است.
از آنجایی که مراسم گرگیعان مصادف می شود با تولد امام حسن مجتبی ( ع ) و خوشحالی رسول خدا(ص) برای تولد اولین نوه اش، می گویند که مردم برای عرض تبریک به امام علی(ع ) و حضرت فاطمه (س) قرة عین قرة عین گویان به درب منزلشان می رفتند که این آیین کم کم به صورت مناسبتی هر ساله در میان مسلمانان رواج گرفت.
7152/6064
انتهای پیام در این آیین در در شب نیمه ماه رمضان کودکان در شهرهای اهواز، آبادان، خرمشهر ، شادگان، سوسنگرد، ملاثانی و دیگر شهرها و روستاها با پوشیدن لباس های نو و محلی نظیر دشداشه برای پسران و عبا برای دختران، به خانه های مختلف می روند و عیدی و شیرینی می گیرند.
این کودکان به در خانه های یکدیگر رفته و اشعاری نظیر ماجینه یا ما جینه ، حل الکیس و انطینا (آمدیم و آمدیم ، در کیسه را باز کن و به ما عیدی وشیرینی بده) می‌خوانند.
اگر اهالی خانه در پشت بام باشند خطاب به آنها می گویند: یا اهل سطوح ، تنطونه لو نروح (ای افرادی که بالای پشت بام ایستاده اید ، به ما عیدی می دهید یا برویم؟)
همچنین ممکن است بچه هایی که دست جمعی برای گرفتن عیدی به کوچه ها می روند، دو گروه شده و گروه نخست بگوید: گرگیعان و گرگیعان و گروه دوم جواب دهد: الله یعطیکم رضعان (خدا به شما پسر دهد) یا اینکه گرگیعان و گرگیعان ، الله ایخلی اولیدکم (خدا پسر کوچولوی شما را نگه دارد)
در این مراسم، اهالی خانه ها به بچه ها که هر یک سبدی را در دست دارد ، پاسورک(بادام) ، شیرینی و عیدی می دهند و این مراسم تا پاسی از شب نیمه ماه رمضان ادامه می یابد.
تعابیر و روایت های مختلفی درباره ریشه این کلمات مطرح شده است. درباره معنی کلمه گرگیعان یا قرقیعان برخی معتقدند این کلمه از قرع الباب به معنای در زدن گرفته شده به خاطر اینکه کودکان در خانه ها را برای دریافت شیرینی و عیدی می کوبند.
نظر دیگری که در باب معنی گرگیعان آمده است که می گوید این واژه از کلمه قرّة العین گرفته شده که به معنای شادی و سرور انسان است.
از آنجایی که مراسم گرگیعان مصادف می شود با تولد امام حسن مجتبی ( ع ) و خوشحالی رسول خدا(ص) برای تولد اولین نوه اش، می گویند که مردم برای عرض تبریک به امام علی(ع ) و حضرت فاطمه (س) قرة عین قرة عین گویان به درب منزلشان می رفتند که این آیین کم کم به صورت مناسبتی هر ساله در میان مسلمانان رواج گرفت.
7152/6064
کپی شد
